Begonnen als verzetskrant in de oorlog, vanaf 1945 verschijnt het als weekblad.
Vandaag ben ik dus 4 maanden onbestorven weduwe. Maanden waarin ik dacht zeeën van tijd te hebben. Ik zou naar IJmuiden gaan, naar Amsterdam, Maldegem, Lebbeke, Groningen, Arnhem, Maastricht... Maar wat bleek ik eigenlijk bitter weinig eigen tijd te hebben. Gelukkig ben ik wel op de meeste plaatsen geweest ondertussen, al was het dan niet helemaal zoals gepland. Ik heb de tentoonstelling Black is beautiful gezien in de Nieuwe Kerk, Go China in Groningen en Assen, maar ben nog steeds niet in het fotografiemuseum gaan kijken of in het Volkenkundig museum van Leiden. Ik zou ook heel veel beelden maken. Maar daar heb ik ruimte voor nodig, en die ruimte is wat ik hoofdzakelijk (letterlijk) heb proberen te creeëren de afgelopen maanden. Natuurlijk heb ik vaker opruimwoedes gehad. Hoort bij mijn leefwijze. Maar zo grondig als nu is eigenlijk nog nooit voorgekomen. Ik kon ongeveer een hele kringloopwinkel in m'n eentje vullen. De ruimte in m'n hoofd met ideeën voor de beelden is er wel. Ik heb ze alleen nog even geparkeerd. Als ik zo om me heen kijk is de zichtbare ruimte nu nog niet echt aanwezig. Maar eind deze week is de nieuwe kast op zijn plaats, ingeruimd en wel en dan... Tja, dan ga ik dus nog 2 weken op vakantie. Ook hoognodig. Even weg van alle drukte. Even bijkomen van al het ruimen. Daarna nog één weekje onbestorven weduwe en dan mag ik weer wennen aan het leven samen... 7 maanden lang.
Om één uur vanmiddag kon ik de dissertatie sluiten en terugsturen naar Genieke.Ik hoop toch zo dat hij mooi uit de printer rolt! Vervolgens kreeg ik "opdracht" met met een boekje in de schaduw te gaan begeven. Maar eerlijk gezegd ging ik toch liever die kast alvast in elkaar zetten. Mij te warm buiten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten