er zijn ergere dingen....

Wat een vreselijke dooddoener is dat eigenlijk! Ik las dit commentaar ergens op Facebook. Natuurlijk, ik kan ook 1000 ergere dingen bedenken. Erger dan wat? Wat is eigenlijk de maatstaf? Als je dit antwoordt, bagatelliseer je dus eigenlijk meteen dat wat de ander -misschien wel na heel erg veel schroom overwonnen te hebben- aan de wereld toevertrouwde. Want om nou te denken dat alle "vrienden" op Facebook echt jouw vrienden zijn? Het zijn, net als jij en ik, poppetjes op de wereld die elkaar om wat voor reden dan ook tegenkwamen op een sociaal medium dat toevallig Facebook heet. Lang leve tinternet. Je hebt waarschijnlijk gedeelde interesses. Je deelt creativiteit, je leest beide graag dwarsliggers of goede thrillers, maar dat is toch echt iets anders dan vriendschap.

Ik accepteer niet zomaar iedereen als "vriend". Soms krijg je uitnodigingen van mensen waar je nog nooit van gehoord hebt, nog geen enkele post van hebt gelezen. Dan vraag ik "waar kent u mij van?" en in 99% van de "aanvragen" hoor ik nooit meer iets. Geen idee wat deze mensen bezielt, geen zin om daar verder over na te denken. Dan denk ik liever na over de "ergere dingen". Wat die dan ook mogen zijn. Erger is subjectief.

Foto's zijn ook zeer subjectief. Waar de een vrolijk van wordt krijgt de ander depressieve gevoelens van. Iedere keer als ik voorbij deze bomen rijd word ik weer vrolijk. Het wordt tijd dat ik weer eens die richting op ga.

Volbracht! Eén hele week zonder (nieuw) plastic

Het is gelukt! Achteraf viel het eigenlijk nog best mee ook. Er zijn me wel enkele dingen opgevallen zoals de enorme hoeveelheid plastic verpakkingen in de supermarkt, maar óók bij de biologische boer. En de man van de viskraam die echt niet wist wat hij met het door mij meegebrachte bakje moest. In gedachten loop ik nogal eens door Tesco of Supervalu en ik moet zeggen dat vooral bij Tesco je héél veel groente en fruit zonder plastic kunt kopen. Zoals de champignons... dat is wel het eerste wat ik morgen ga kopen. Ik denk dat ik morgen vooraf (zelfgemaakte) champignonsoep neem en dan champignons met een champignonsaus ga eten :) Inmiddels heb ik begrepen dat er ook winkels in Nederland zijn waar je "losse" champignons kunt kopen, alleen niet in mijn woonplaats dus.
Ik snap ook wel dat een heleboel groente in plastic wordt verpakt zodat de barcode makkelijk leesbaar wordt. Toch zouden ze best wel eens wat minder plastic mogen gebruiken. De caissière die vreemd opkeek dat ik de witlof los op de band legde, maar het later volkomen begreep toen ik uitlegde waarom ik géén plastic zakje eromheen wilde hebben.
Natuurlijk was het prettig dat ik gewoon een voorraad shampoo in huis heb, dat probleem hoefde ik dus niet te tackelen. Eigenlijk had ik deze week voornamelijk etenswaren nodig. En dan die led-lampen.... maar zonder licht gaat ook! Gelukkig heb ik op beide toiletten voldoende toiletpapier.... er zijn best wel dingen waarvan ik me realiseer dat die nauwelijks zonder plastic verkrijgbaar zijn.

Waarom schrijf ik zo nadrukkelijk nieuw plastic? Onderweg drink ik nogal wat water. Het lijkt bijna een manie. Als ik ook maar 5 minuten onderweg ben wil ik al een slok water. En dan drink ik dus kraanwater. Maar wel uit een flesje. De dopper is daarvoor heel geschikt, maar die is wel gemaakt van plastic. En de bakjes die ik meenam naar slager en viskraam zijn uiteindelijk wel gemaakt van plastic, maar dat had ik dus al gewoon in huis. En de kaas voor tussen de middag nam ik mee in mijn lunchbox, inderdaad, van plastic. Ik ben niet helemaal tegen plastic, je moet er alleen op een verantwoorde manier mee omgaan.



Reacties dat het toch geen zin heeft en wat is nou één week? Nu wil ik dat best geduldig uitleggen, maar als je bij voorbaat iedere uitleg afwijst omdat het toch onzin is.... Dan waardeer ik des te meer iedereen die een positieve waardering liet horen, ook al deden ze zelf niet mee. Misschien een volgend jaar wel? In ieder geval is mij deze week goed bevallen. Volgend jaar doe ik weer mee! En ik hoop velen met mij!

nog steeds geen plastic...

Al moet ik toegeven dat het wel steeds lastiger wordt, zeker als je ook nog gevarieerd wilt eten. Want wat blijkt ook.... een heleboel gezonde aankopen zijn alleen in plastic verpakking verkrijgbaar! Sojamelk? Plastic dop. Kleine pakjes sojamelk? met z'n 3'en geseald in plastic én natuurlijk nog plastic drinkrietjes erbij. Sla? verpakt in plastic. En ondertussen krijg ik toch wel behoorlijk veel trek in sla.

Vandaag stapte ik de keurslager in Halsteren binnen. Buiten het feit dat een slager mij meestal weinig te bieden heeft, ik eet geen varkensvlees, ben niet echt blij te maken met rundvlees, kip koop ik liever bij een scharrelhandelaar... liggen daar zomaar lamsspiezen! En hoe lief ik die beestjes in de wei ook vind, ze smaken nog veel lekkerder. Ik word pas echt vegetariër als ik zelf zou moeten slachten denk ik. In papier verpakken vonden ze nog een beetje te ver gaan omdat de marinade dan door mijn hele tas zou lopen (mijn probleem, toch?) maar men was wel bereid de spies in een door mij meegenomen bakje te doen. Sympathiek! Bij de naastgelegen groenteman vond ik niet veel eetbaars dus ben ik toch gezwicht voor de veel te dure groene asperges. Dat wordt wel smikkelen :)

Gisteren hielden we opruiming in de bibliotheek. Daar staat een prachtige madam, te smeken om wat juwelen. Nu kon ik haar natuurlijk brutaalweg even lenen maar op advies van mijn immer-wijze collega besloot ik dan toch maar om netjes een papiertje in haar t-shirthals te stoppen met de vraag of ze misschien even bij mij mocht logeren. Ik was oorspronkelijk niet van plan vandaag naar kantoor te gaan, ik hield mij thuis prima bezig met een lastige enquête. Maar toen doken er toch een paar vragen op die ik niet zo een-twee-drie kon beantwoorden, het was ook niet aan mij óm deze te beantwoorden vond ik, dus toog ik toch maar naar kantoor. En daar stond ze, met namaak-burka (omdat er overlegd was en men het niet veilig vond ooggaten in mijn lamswollen stola te knippen, hoe lief...) en ze mocht zomaar mee naar huis! Ze hoeft niet eens terug :) Reken maar dat ze een mooi plekje gaat krijgen op de hobbykamer! Maak kennis met Jocelyn.

zonder plastic Ikea verlaten...

Dit is al weer de derde dag waarop ik géén plastic verpakkingen koop. En het is de tweede dag waarop ik zonder Sheila in de auto stap, voor een lange rit naar een plek waar ik nog niet geweest ben dan. Mijn werkplek kan ik ook nog wel zonder begeleiding vinden. Vorige week reed ik in één keer goed naar De Run in Veldhoven, vandaag reed ik met een héle kleine omweg in één keer naar Het Eek in Tiel. En die kleine omweg was nog niet eens omdat ik niet meer kon kaartlezen maar door een forse wegblokkade. Ik zou geen auto over gehad hebben als ik die weg toch ingeslagen was. Terug ging ik via Barendrecht (en dus Ikea) naar Klaaswaal waar een hele leuke niet-plastic tas gevuld met mooie theepotten op mij stond te wachten. En zoals ik normaal ook van de hak op de tak spring doe ik dat nu dan ook maar. Bij het weggaan zag ik nog een prachtig poppenstoeltje, en meteen wist ik dat ik daar een middelgrote pop in wilde gaan maken. Nu nog zien hoe ik dat stoeltje in mijn koffer naar Ierland krijg. Sheila is overigens niet afgedankt, ze had zin in een Ierse vakantie. Je kunt ook (terecht) concluderen dat ik vergeten ben haar in te pakken op de terugreis.

Ikea zonder plastic. Heb ik dan niet geluncht? Juist wel! En nee, ik lust geen Zweedse gehaktballetjes, ik heb geen zin in de gevolgen van het eten van zalm en daarbij, ik had al bedacht wat ik 's avonds wilde eten. Nu ben ik helemaal weg van het smørrebrød, al laat ik het brood altijd wel liggen. Maar... deze delicatesse is verpakt in plastic! En nu snap ik dat wel, hygiëne en dat soort zaken, maar ik zou niets kopen dat in plastic verpakt zat. Het kostte me niet eens zo heel veel moeite om een smørrebrød zonder plastic te krijgen :-)
Wat stond er nog meer op mijn boodschappenlijstje? Ik wilde nog een flink kussen op de bank erbij. Dûh, verpakt in plastic. De exemplaren welke niet in plastic verpakt zaten passen absoluut niet bij mij. Een witte servettenhouder met rozen, allemaal verpakt in plastic, hé, er is er één uitgepakt! En dan is het nog niet eens het showmodel. Overigens stond dit uiteraard niet op mijn boodschappenlijstje (wat ik alleen in mijn hoofd heb en nergens fysiek, tastbaar), impulsaankopen zijn mij niet vreemd. Dan kocht ik nog een paar paarse slippers omdat ik altijd mijn slippers kwijt ben en liever op iedere verdieping een paar heb staan, ook dat bedacht ik ter plekke, die paarse had ik nog niet eerder gezien. Maar dan, ik heb écht ledlampen nodig. En laten deze nou juist allemaal in plastic verpakt zitten! Hoe ik ook soebatte, het lukte me niet. Dus nog even geen licht in de duisternis. De GU10-lampen zijn wel in papier verpakt, die heb ik dan maar wel meegenomen, tenslotte waren die ook op en je moet wat op voorraad hebben, toch?!

Wel een mooie spreuk aan vandaag overgehouden, die ga ik op de muur schilderen:

één week geen plastic kopen...

Wat een goed initiatief! Waarom ik er nu pas iets over hoor en/of lees? Geen idee, maar ik doe mee! Die uitdaging ga ik graag aan. Alles wat je toevallig in huis hebt dat in plastic verpakt is hoef ik niet te laten verrotten of weg te gooien maar ik koop vanaf maandag 00:00 uur tot zondag 23:59:59 niets wat in plastic verpakt is, van plastic gemaakt is (of naar plastic smaakt). Nu had ik natuurlijk vals kunnen spelen en gisteren inkopen kunnen gaan doen voor de rest van de week maar a. daar heb ik geen tijd voor en b. dat komt niet eens in mij op. Ik had nog kokosstukjes staan die ik vandaag opgepeuzeld heb, yep, verpakt in plastic. Ook de 2 plakken kaas (die niet naar plastic smaken maar wel in plastic verpakt zaten) zijn vandaag opgegeten. Dus nu komt het erop aan! Ik heb géén eten in huis dus ga ik appie maar eens met een bezoek vereren. Oei, wat valt dan ineens op wat er zoal in plastic verpakt zit! Druiven, sla, aardappelen (die eet ik toch niet), tomaten, radijs.... maar het is me gelukt groente te vinden dat niet verpakt was. Vandaag eet ik courgette met sjalotjes en kruiden. Geen vlees en/of vis want dat verkoopt appie alleen voorverpakt in plastic.
Maar mijn kaas is ook op. En de kaaswinkel was al gesloten. Mevrouw, dat is toch geitenkaas op die bovenste plank? Ja, maar die is alleen om te proeven. Geen idee wat zij dacht dat ik er dan mee zou doen, ik proef meestal wat ik eet. Ik heb het ook maar niet gevraagd. Maar ik wilde wél een stuk kaas dat niet in plastic verpakt zat. Ik heb zo'n klein vermoeden dat Yvonne (met dank aan de naamkaartjes) nu hoopt dat ik de rest van de week genoeg heb aan dat stuk wat ze uiteindelijk dan toch maar voor me afsneed (en keurig in papier verpakte!) maar troost u mevrouw, de volgende keer ga ik wel netjes naar de kaaswinkel. Ik zal u niet nogmaals in verlegenheid brengen. Het was een bonusaanbieding (wat ik overigens niet van tevoren wist) en dus ging ze ook nog handmatig de prijs berekenen. Ik zal maar eerlijk bekennen dat ik absoluut niet de behoefte heb gevoeld om het na te rekenen, ik geloof haar meteen. Bij de kassa wisten ze niet goed raad met de kaas-zonder-streepjescode. Op de kassabon heet hij courgette. Ook goed, maar ik heb wat ik hebben wilde, zónder plastic! Morgen eet ik witlof met kaas, ei en sjalotjes (die vind ik nou eenmaal lekker). En ik neem zelf gesneden kaas mee voor bij de lunch.

Oeps, ik heb wel met plastic betaald. Ben ik nu in overtreding? Gewetensvraag....

Workshop alpacazilver

Het is zondagmorgen, de zon schijnt en het is toch hartstikke zonde om dan de auto te gebruiken?! Dus stap ik vol goede moed op de fiets.... en kom er al vrij snel achter dat ik toch weer een winter niet gefietst heb. Nu ken ik de omgeving aardig goed (dit is dus de understatement van het jaar) én ik heb snel op de kaart gekeken.... dus rijd ik ook nog een enorm eind om. Het begon dat ik de gekozen weg helemaal niet kon fietsen omdat het deels een autoweg was. Tja, dan hoop ik maar dat ik de rest van de weg vind. Gelukkig ging dat deel redelijk goed. Nu had ik vervolgens dus de eerste weg naar links kunnen afslaan maar ik fietste flink langs het Canadees kerkhof. Op de kaart leek de weg toch een behoorlijk stuk korter :) De terugweg heb ik wel de kortere weg gevonden.

Net na 11 uur kom ik bij atelier Jes aan. Je kijkt meteen je ogen uit. Prachtig! Het atelier zelf is heerlijk ruim, licht, slim gebouwd en ingericht. Er hangen prachtige schilderijen aan de muur. Ik ga sparen.... (en ruimte maken aan mijn muren). Voor Kiona is het jammer dat ik de enige cursist van de dag ben, voor mijzelf is het heerlijk rustig. De avond tevoren heb ik wat tekeningetjes gemaakt, wat niet wil zeggen dat ik me houd aan mijn gedachten. Eerst oefenen met ijzerdraad, dat is nog behoorlijk stug spul!



Voor de lunch maak ik enkele schakels voor de armband. Al snel kom ik tot de idee om allemaal verschillende schakels te maken. Het alpaca is gelukkig makkelijker te buigen dan het ijzer. Met de herinnering aan het polijsten bij de zilversmeedcursus ben ik toch een beetje benauwd voor het polijsten zelf. Nogmaals mijn vingers omgeslagen voelen worden zit ik niet echt op te wachten. Wat wel heel leuk is zijn de verschillen tussen de bewerking van alpaca en zilver. Maar misschien nog wel meer de enorme hoeveelheid informatie die Kiona tijdens de workshop over me uitstort. Hier steek ik echt wat op! Leuke tips die ook op andere momenten van pas kunnen komen.

Een heerlijke lunch met zuurdesembrood in het zonnetje volgt, met de geur van seringen. Top! Na de lunch wordt er dan toch gepolijst, gelukkig met hulp zodat het echt enge deel me bespaard blijft. Mijn vingers kunnen nu nog een tijd mee :) Na het polijsten de binnenste delen met fijn schuurpapier bijwerken, de polijstborstel kan daar niet bij. En dan is het een puzzel om de schakels op een leuke manier aan elkaar te zetten.



Ik heb genoten!! Met een prachtige armband keer ik huiswaarts. Ik hoop dat er 's middags nog enkele bezoekers zijn geweest op de open atelierdag, het weer was er bijzonder geschikt voor en het atelier is beslist het bezichtigen waard! En wie weet... misschien volg ik hier nog wel eens een workshop!