30 juni - Tower Bridge officieel geopend (1894)

Chaotisch dagje. Denk je kringloopwinkels blij te kunnen maken met tafels en stoelen... vergeet het! De een mag ze niet komen ophalen omdat we in de verkeerde gemeente wonen. De ander verwacht dat ik ze ongeveer als cadeautje inpak en in ieder geval op de begane grond neerzet: onze chauffeurs mogen geen trappen lopen. Weer een ander wil eerst een foto zien. O, en of we ze nog even 14 dagen kunnen vasthouden... Bekijk het maar! Dan verstook ik ze nog liever deze winter. Morgen gaan we een interne verhuizing houden. Er moet heel wat van het ene naar het andere gebouw en omgekeerd. En dan ook nog graag met héél veel trappen tussendoor. Ben benieuwd! Maar ik zal zelf hoofdzakelijk (lees: alleen maar) toekijken en zeggen waar ik wat wil hebben.
En waarom ik nu zo moe ben? Ik zou het eigenlijk niet weten. Maar ik ga wel lekker tijdig lezen/slapen.

29 juni - parkpop

Da's lang geleden dat we daar waren! Marco Borsato kwam net kijken en zong meer dan een half uur 3 dezelfde nummers (meer kende hij er niet? of leken ze echt allemaal zo op elkaar?) terwijl ik mijn boek las. Volgens mij hebben ze wel mooi weer gehad.
Dit is zo'n dag waarop helemaal niks uit m'n handen kwam. M'n pink slaapt al weer vanaf gistermorgen. Lui kreng. Veel gelezen, veel geslapen. Geconstateerd dat mijn bureau toch echt wel een enorme puinhoop is, maar verder geen actie ondernomen.

28 juni - veteranendag

Toch een goede reden om te vlaggen... wat handig dat hij nog steeds hangt!
Vandaag naar Lebbeke gereden. Heerlijk gekeuveld met Nathalie, Denise, Tharsi en Geert (sorry meiden, Maxime en Evelyne, ik ben jullie echt niet vergeten). Superlekkere bbq ter afsluiting. Echte vriendschap is héél veel waard! De kneuzingen van vorige week beginnen nu toch wel serieus parten te spelen (zitten en liggen is nog steeds niet echt leuk) dus lijkt het me verstandiger me morgen maar eens even héél rustig te houden... Maar ik kan wel terugkijken op een grandioze dag die ik niet snel zal vergeten!

27 juni - Graaf Florus V door edelen vermoord (1296)

Maar ondertussen had hij wel al het Muiderslot laten bouwen en het kasteel Radboud in Medemblik, waar Saskia en Hans zijn getrouwd. Ook heeft hij het Binnenhof laten afmaken. Zijn vader was met de bouw daarvan begonnen. En verder ging dit volgens mij allemaal om macht.

Machtig mooi was het Ouwehands dierenpark. Klein, goed te doen in zo'n 3 uur tijd, zeker bij mooi weer. Wel nog enorm veel hekken (en dan ook nog vaak ouderwetse hekken) en weinig ruimte voor bepaalde dieren. Sinds jaar en dag zijn doodshoofdaapjes mijn favoriet maar hier moest ik ze echt zoeken. Zelfs het personeel van de horeca in RavotAapia wisten ze niet te zitten... Ze zaten in een kleine ruimte verstopt binnen een kinderspeelterrein. Jammer, want juist deze speelse aapjes genieten zo van ruimte. En nu kon je alleen door een paar kleine ruiten kijken. Het berenbos was wel leuk om door te lopen. De beren hadden alleen het fatsoen niet om iets anders dan hun achterste aan het publiek te tonen. En dan natuurlijk ook nog op veilige verre afstand zodat de foto niet al te duidelijk is.

Verder vond ik de axolotl wel een maf beest (het schijnt een watersalamander te zijn maar heeft niets van een salamander weg!), waren er enorm veel vogels vertegenwoordigd, zag ik ook een zebratijger (zal vast wel een andere naam hebben) en een knalblauwe gifkikker. Het wandelpad zorgde er wel voor dat je alles te zien kreeg en tussendoor kon je lekker in het zonnetje zitten.
Toch mag een foto van mijn favoriete aap niet ontbreken:

26 juni - Sterfdag Slome Duikelaar

Hij heeft echt bestaan. Leefde van 1745-1819. Tijdje terug dus. Officieel heette hij Abraham Joseph Swalff en hij was marktkoopman en jiddisch schrijver.

Om kwart over 7 begon ik een bureau in elkaar te knutselen. Zoals alle ikea-meubelen ging het natuurlijk goed. Boven en onderbouw apart vervoerd naar Steenbergen en daar aan elkaar gemonteerd. Oude rotzooi mee terug genomen (prikbord dat nog zwaarder leek dan het hele bureau en dat woog samen toch al zo'n 38 kilo) en in de container afgevoerd. Even "normaal" gewerkt en toen naar de osteopaat. Ik zat vast. Helemaal. Soms heb ik wel medelijden met haar als ze mij weer los moet zien te krijgen.

Op de heenweg zag ik al een file staan vanaf de afslag Kloetinge/'s Gravenpolder dus besloot ik "binnendoor" terug te rijden. Via Kattendijke, waar ik even stil moest staan voor een vrachtwagen die aan het lossen was (en omdat het nog wel even zou duren heb ik op het terras van het café maar even wat genuttigd terwijl na mij nog een tractor stil kwam te staan) naar Wemeldinge langs de kust. Mooi!! Hiernaast een foto vanaf de Kattendijksedijk genomen.

Toen bleek de rest van de natuurroute afgezet te zijn (is er ook een plek in Nederland waar níet aan de weg gewerkt wordt?) dus moest ik een omleiding volgen naar Yerseke. Op de splitsing staat een klein stalletje met prachtige potjes aardbeienjam, verse aardbeien, krielaardappeltjes en superaardappelen. En een potje voor het geld. Kan hier dus nog. Heerlijk om te zien! Het was dat ik geen kleingeld bij me had maar die aardbeien had ik eigenlijk wel trek in. Wil ik net weer vertrekken, stopt er een auto naast me die de weg wil vragen. Blijkt Tonny (oud-collega) met haar man vanwege dezelfde file maar dan aan de andere kant (de kijkers dus) ook binnendoor gegaan te zijn. Wel grappig. De radio vertelt net voor Yerseke dat de file zowat is opgelost dus neem ik het laatste stuk toch maar weer de snelweg. En thuis aangekomen val ik bijna meteen in slaap. En nu ga ik De Chinees verder lezen.

25 juni - laatste handelsdag Vedior

Daarna neemt Randstad (per 1 juli?) het uitzendbureau over en wordt daarmee bijna het allergrootste uitzendbureau (alleen Adecco is nog groter).
Ik heb bijna mijn hele waslijst voor vandaag afgewerkt. Eerst stukje op de website geplaatst, toen persbericht verstuurd. Vervolgens naar Dixons camera kopen voor een van de vestigingen. Toen naar de bank kleingeld storten en meteen door de camera wegbrengen. Even langs kruidvat om zalf voor die blauwe plekken te halen. Gauw weer terug om de stagiaire proper gedag te zeggen (laatste dag, ze werkte vanaf januari iedere woensdagochtend als ze niet ziek, zwak of misselijk was), toen als een idioot naar Halsteren want ik moest een workshop draaien. En daar had ik dus absoluut geen zin in. En dat hadden die Halsterse kids door want ze kwamen dan ook mooi niet opdagen! Dus kon ik doorrijden naar de Lidl om het nodige eten in huis te krijgen en dan naar de Sligro, voornamelijk om de gratis zak drop van 2 kilo te incasseren maar ook om spullen voor de bieb in te slaan. Terug naar de bieb om alles uit te (laten) laden, stoppen bij huis om daar de koelkast te vullen en toen doorgereden naar... ikea!!! Moest een tijdelijk bureautje voor een collega hebben en voor 50,- staat er morgen een fraai dingetje. En toen ik de preparé (ook wel filet américain ofwel in gewoon nederlands de file) zag staan op de heenweg besloot ik meteen maar om te gaan eten bij ikea. Gambaspiezen met (hete!) chilisaus, rijst en een onbestemd soort groentemix maar wel lekker. Kopje thee toe. Naar huis gereden. Nathalie gebeld en toen maar meteen besloten het bureautje pas morgenochtend in elkaar te gaan zetten.
Waar ben ik vandaag niet aan toe gekomen? Planten water geven, pedicure bellen. Valt nog mee!

24 juni - sterfdag Lucrezia Borgia (1519)

Beroemd geworden om haar frivoliteit en "zedelijke verdorvenheid". Dochter van een paus. Wat is er gebeurd tussen 1480 (toen ze geboren werd) en pakweg 1900? Of zou een paus nu ook relaties met vrouwen mogen aanknopen? Oeps, een bastaardje, vandaar dat ze die lichtzinnigheid ontwikkelde? Er zijn trouwens prachtige portretten van haar gemaakt, variërend van "lichtzinnig" (of is het kunstzinnig?) tot zéér zedig. Google op afbeeldingen, er zijn er genoeg. Overigens heeft zij van Ferrara één van de voornaamste Europese kunststeden gemaakt. Over haar verdere loopbaan heb ik het maar niet...


Vandaag zijn dan (bijna) alle schilderijen opgehangen. Het voelt al een stuk beter! Tegen half 6 zag ik nog één schilderij staan. Dat komt morgen misschien dan wel. Verder ben ik al aardig bijgewerkt en ook dat voelt toch wel een stuk prettiger aan. Nu kom ik dus alleen thuis nog in de puinhoop om. Wie weet moet ik daar ook maar eens een echt plan op maken ;-) Lekker geluncht bij 3x3 in de buitenlucht. Was lang geleden dat ik daar geweest was. Moet ik toch maar weer eens vaker oppakken.
En vanavond ga ik echt lekker lang lezen... Die Chinees is echt verslavend...

23 juni - 1868: eerste schrijfmachine krijgt octrooi

En als je nu aan een jongere vraagt wat een schrijfmachine is? Heb me vandaag hoofdzakelijk bezig gehouden met het opruimen van de stapels papieren op m'n bureau en ben daar aardig in geslaagd. Het bureau is grotendeels leeg! Nu thuis nog... Maar daar heb ik nog maanden de tijd voor. Welk boek zal ik het eerst gaan lezen? Het wordt De Chinees van Mankell.

22 juni: Rusland: dag van herdenking en verdriet

Nou ik denk eerder dat ze iets anders vieren daar in Rusland!
Stapte vanmorgen op de trein naar Harderwijk. Op het laatste stuk dus zo'n boemeltje maar dan heb je wel rustig de kans om alle mooie stukjes onderweg te bekijken! De busregeling in Harderwijk sluit niet bepaald op de treinregeling aan. Als je om 12:09 aankomt mag je om 12:50 met de bus mee. Gelukkig was Teun zo lief mij op te halen en naar het dolfinarium te brengen. De dolfijnenshow had ik als 10-jarige voor het laatst gezien. Ik ben wel vaker in het dolfinarium geweest maar heb nooit zin gehad in die lange wachtrij te staan. Nu kwam ik toevallig op een goed tijdstip aan en hoorde zo tot de eerste die binnengingen. Mooie plaats vooraan. Ze maken er dus inderdaad een hele show van. Ik vraag me alleen af waarom die muziek zo hard moet staan...

Pal ertegenover is de "snorrenshow" en ook daar kwam ik net op tijd (dat hadden ze dan weer wél goed uitgekiend daar in Harderwijk). Toch knap wat ze die superlogge beesten kunnen aanleren. Verder heb ik even rondgelopen en heb me toen luxe door Alja laten ophalen. Wat is het toch super om ze allemaal weer te zien! Het was prachtig weer en de kids konden dan ook heerlijk in het zwembadje spelen.

Na het eten heeft Alja me weer naar het station gereden waar het boemeltje me tot Amersfoort bracht. Daar kwam ik er nét te laat achter dat er een stoomtrein gereed stond te vertrekken. Ik vond het wel mooie rijtuigen en er stond dat we niet mochten instappen. Had ik dat nou maar wel gedaan ;-) was ik waarschijnlijk heel wat eerder in Rotterdam aangekomen dan nu. We kregen een flinke vertraging in Utrecht omdat er een trein voor ons stond waar hij "niet overheen" kon en dus moesten we terug naar een ander perron gerangeerd worden. Waardoor je natuurlijk de aansluitende trein naar huis niet meer haalt. Gelukkig ging er nog een latere!

21 juni - zomer!


De zomer begon goed: in no time was ik beneden, zonder maar een trede gelopen te hebben. Nou wist ik wel dat die schoenen glad waren, maar dat ze me zó snel naar beneden zouden laten gaan? Dit zijn dus heel wat blauwe plekken. En er is gelukkig niemand anders aanwezig om die te aanschouwen. De nodige boodschappen in huis gehaald met daarbij een flinke bos pioenrozen. Verder houdt het blauw mij vandaag wel rustig. Lastig. Maar één dagje beetje zielig zijn is genoeg, morgen ga ik lekker naar het dolfinarium! En natuurlijk naar Teun, Alja, Huib, Sophie en Lauren. Eerst moet ik nog even die arnicazalf vinden...

20 juni - wereldvluchtelingendag

Ook vandaag hoofdzakelijk geprobeerd wat orde in de chaos te brengen, maar daarnaast ook nog gewoon gewerkt. De klaprozen van Anita hangen prachtig tegen de gele muur. De andere schilderijen worden waarschijnlijk dinsdagmiddag opgehangen. Thuis alle laden leeggehaald en op stapeltjes gesorteerd. Jeetje wat een hoop waardebonnen die absoluut niet meer geldig zijn. Kennis gemaakt met de nieuwe buren. Alle3 spreken we krakkemikkig duits. Mijne nog iets erger dan dat van hun. Maar ze zijn wel aardig. Morgen maar eens normaal boodschappen in huis halen. Er is nauwelijks iets eetbaars... of je moet oudbakken tuccies eetbaar vinden...

19 juni - Garfield bestaat 30 jaar

Lastig zo'n wekker die afloopt als je nog niet wakker bent. Waarschijnlijk is hij daar wel voor uitgevonden... Wennen zo'n eerste dag in een nieuw kantoor. Nou ja, de meubels zijn één kamer terug verhuisd, op een andere manier neergezet, en dan ben je de weg kwijt. Vandaag dan ook hoofdzakelijk geprobeerd een beetje orde in de chaos te scheppen. Draden netjes weggewerkt in een kabelgoot, verlengdoos tegen de muur gemonteerd. Huh? En dat doe jij zelf? Ja, wie anders? Er werd al geopperd dat het met een paar spijkertjes ook kon. Maar dan toch niet bij mij! Morgen worden de schilderijen weer opgehangen. Dan ziet het er meteen weer een stuk frisser uit. Vandaag wel de deuren bekleed met grote zwarte bloemen. Staat best mooi tegen dat oudroze. Deur naar de gang op slot gegooid zodat het zitje wat normaler neergezet kon worden. Eten gehaald bij Appie, pizza naar binnen gewerkt (nadat hij eerst bijna op de grond was beland en de kaas drie keer uit m'n handen viel, zou ik moe geweest zijn?), in slaap gevallen op de bank en nu dan dus weer fris (?) de dag neergepend.

18 juni - Slag bij Waterloo (1815)

Om kwart over 11 kwam ik erachter dat mijn vliegtuig iets eerder vertrekt dan ik dacht (slechts 2 uur). Dus moest ik in allerijl mijn spullen in de auto laden, afscheid nemen van o.a. de buren (ja, ook van André natuurlijk) sla in mijn lunchbox stoppen, jas pakken... en daardoor vergeet je wel eens wat... Ben al halverwege Donabate als ik bedenk dat ik de bankkaart nog bij me heb. Dus bel ik ondertussen op, vraag of André vast naar voren wil lopen en rijd terug. Dat waren 7 minuten. Dan rijd ik net het servicestation in om te gaan tanken. Gaat m'n telefoon: je bent je eigen autosleutels vergeten... Tja, beetje lastig thuiskomen dan! Dus weer teruggereden, André is mij ondertussen op de fiets tegemoet gereden. Al met al heb ik het dus toch gehaald. En wat ik nu nog vergeten ben is dan jammer. Eind juli ben ik weer terug. De koffer woog toch nog 15.5 kg en ik heb het idee dat er nauwelijks iets in zit. Stuk of 7 boeken, jas, eten... goh.
Ondertussen ben ik weer thuis aanbeland. Met de auto scheelt het toch een vol uur. Een groot gedeelte van de post is naar het oud papier verhuisd, de koffer is al uitgepakt. De slap geworden sla opgegeten (even onder de koude kraan en het is nog redelijk te doen). En nu de laatste mail checken. Morgen wordt er weer gewoon gewerkt!

17 juni - droogte en woestijnvorming wordt tegengegaan

Gisteren heeft André de verbrande hekpanelen weggehaald en de rotzooi opgeruimd. Vandaag worden er al vast nieuwe palen gezet. Toen hij achter de skip ging kijken of er hout zou zijn bleek er een complete fence te staan. Weliswaar met een stalen frame eraan (het was ooit als garagedeur gebruikt) maar nog in perfecte staat. Dus frame eraf geschroefd (door André natuurlijk) en het eerste nieuwe hekwerk staat er al weer.
Ondertussen ben ik gaan kijken waarom het nieuwe modem niet wilde werken. Nou gewoon omdat men mij een oud modem had verkocht. Tja. De verkoper had er dan ook inderdaad niet zo veel verstand van, maar dat bleek dus allemaal achteraf. Dus teruggebracht en bij 3G een nieuwe gekocht. Pre-paid modem. En het werkt. Het werkt zo goed dat ik al weer een nieuwe vlucht geboekt heb.
Aan het eind van de middag in een snel tempo naar Kevin en Maureen terug om het warm gehouden (?) eten te nuttigen. Snel betekent een gemiddelde snelheid van 15 km per uur. Spits op Dublins rondweg. Héél normaal verschijnsel. Die weg ligt er nog niet zo heel erg lang maar moet dus nu al weer verbreed worden. En dus is de maximum snelheid 60 km per uur. En als het mogelijk is rijdt iedereen dan toch nog 120. Maar vooral in spitstijd is het dus echt hopeloos. Vooral als er dan ook nog een aanrijding is gebeurd, nét na een invoegstrook zodat én de invoegers én de "normale" rijders over één baan moeten.
Het eten was superlekker, goed gaar ;-) en de ambiance zoals gewoonlijk perfect. Wat is het toch jammer dat we zo ver uit elkaar wonen. Maar dat maakt onze etentjes wel net zo leuk iedere keer.
Zo vol lof als ik 's middags was over het snelle internet, zo teleurgesteld ben ik tegen middernacht: er komt geen contact met de buitenwereld :-(

16 juni - Bloomsday

Het hoofd zit nog vol. En niet alleen met noodzakelijk spul. Op de terugweg kom ik weer de mooiste stopseinen tegen die er zijn. En hij dacht sympathiek te zijn om me meteen door te laten. Met nog een rits auto's achter me. Tja, ik wilde toch echt eerst een foto.


Het hoofd zat nog zo vol dat ik zelfs Bloomsday voorbij heb moeten laten gaan...
We hebben een 3G modem gekocht. Alleen was de verkoper niet zo slim om te vertellen dat je a. eerst internet nodig had om te kunnen installeren en b. je niet online kunt upgraden. Dus moet ik nog proberen om de installatiesoftware te downloaden en moet ik nog credit kopen. Ook het extra geheugen voor de telefoon mag dan wel lekker goedkoop geweest zijn, als het niet past...
We gingen eten bij Kevin en Maureen. Dat was althans de bedoeling. Nadat André de keuken uitgebreid bewonderd had en we voetbal en de marathons besproken hadden ging de telefoon: Caoimhe wilde ons nummer omdat haar telefoon opgeladen moest worden en ze ons dringend nodig had. Maar we zitten er net, dus vertel maar... er zijn 2 fences afgebrand, het vuur is nu uit. Wat blijkt (natuurlijk gingen we meteen terug, dat eten blijft wel in de oven tot morgen): Ger pakte zijn grasmaaier en dacht dat wij een bbq hadden dus ging even gedag zeggen. Niks bbq, fik! Samen met Scott heeft hij geblust en gelukkig waren ze er dus op tijd bij. Anders hadden we dag kunnen zeggen tegen onze behuizing hier! André heeft inmiddels al beide hekwerken helemaal neergehaald. Gelukkig is iedereen bereid nieuwe spullen voor ons te halen in hun (bedrijfs)auto. De huurauto is groot, maar niet zó groot.

15 juni - Man O' War match

Het is voornamelijk koud. Of ik heb het koud, verschil weet ik nu even niet zo goed. Het zou leuk zijn als de antibiotics hun werk zouden doen. Toch moet ik er wel even tussenuit. Ik word anders gek. Nog gekker dan ik al ben, ja. De craftsfair is rustig. Tussen Loughshinny en Lusk ligt een mooie ruïne. Treft me iedere keer weer als ik hem passeer.

14 juni - wereld bloeddonordag

Ik doneer een beetje later als u het niet erg vindt. Maar dan mag je ook alles gebruiken wat je maar hebben wilt. Lees trouwens net een boek van James Patterson: Violets are blue. Het leven van enkele vampieren...
De antibiotics beginnen een beetje te werken. Al houdt het niet bepaald over. We hebben een nieuwe plant gekocht in Balbriggan. En nog wat andere boodschappen. Thee (en Guinness) gedronken bij Waterside. En, met de nieuwe telefoon, foto's gemaakt van Donabate op z'n best. Veel blauwschakeringen, zowel in het water als in de lucht.

vrijdag de dertiende


Grofweg 110.000 stemmen maakte het verschil. Ierland stemde nee. En daar zijn heel wat Europeanen die niet de kans kregen van hun regering om hun stem te laten horen héél blij mee! Dublin Castle stond hoofdzakelijk te juichen. Wat ik wel komisch vind: pas om 10 uur vanmorgen begon men de stemmen te tellen. Hoezo wilde men de uitslag asap hebben? Dat heel Europa de adem inhield wil nog niet zeggen dat de Ieren hun karakter veranderen: wat morgen kan moet je niet vandaag doen! En moderne technologie gebruiken? De stemmen worden geteld:

12 juni - Ierland stemt

Vandaag gaan de Ieren naar de stembus. Het blijkt toch nog spannend te worden. Al zie je heel wat meer voor- dan tegenstemmers op de borden langs de weg. Er mag tot 10 uur gestemd worden, uitslag dus nog niet bekend. Toch maar wat boodschappen in huis gehaald. En wat gewerkt op afstand ;-) Als ik terugkom leer ik Barbra héél snel hoe ze bestanden naar het extranet moet uploaden! Overwegend zonnig weer vandaag. Beetje bewolking maar anders wordt het ook te warm. Tenslotte moeten we ergens over kunnen klagen. En héél verstandig niet naar de pub om te spelen. Ze zouden denken dat er een geest binnenkwam. In plaats daarvan Dempsey & Makepeace gekeken...

11 juni - iPhone geïntroduceerd

En nu niet allemaal massaal naar de winkel want daar is hij natuurlijk nog niet verkrijgbaar.
Wat is dit vermoeiend. Ik heb echt nergens zin in. Liggen, lui, niks doen. Ogen dicht. En aan de andere kant wil ik nog zoveel. Maar als ik in de auto stap knal ik van vermoeidheid vast ergens tegenaan dus dat doe ik maar niet. Gewoon accepteren dat je te ziek bent om ook maar iets te doen. Lastig... Zelfs een boek lezen is eigenlijk nog te vermoeiend. Bah, wat een vermoeiend blogje ;-) Morgen beter hoop ik!

10 juni - Frederik Barbarossa verdrinkt bij oversteken rivier

Het jaartal: 1190. Tijdje geleden dus. Maar waarom komt me die naam Barbarossa toch zo bekend voor? Heeft in ieder geval niets met de derde kruistocht te maken. Eerder met de tweede wereldoorlog geloof ik.
Dit is geen hooikoorts meer. Dus om kwart voor 9 rijd ik naar het dorp om me in de wachtkamer van de GP neer te zetten. Tegen 10 uur wordt dan geconstateerd dat ik een voorhoofdsholteontsteking heb, gecombineerd met een keelontsteking. Daar wordt wat antibiotica en antihistamine tegenaan gegooid en dan zou ik toch weer snel opgeknapt moeten zijn. Voorlopig voel ik me vooral uitgeput. Ik heb niet eens zin om te shoppen! Karen Slaughter wordt in één ruk uitgelezen (is dan ook niet zo'n groot boek - het spannende geschenk), wat sudoku's worden opgelost en verder heb ik voornamelijk geslapen.

9 juni - Donald Duck-dag


In 1934 verscheen de eerste bewegende Donald Duck op het scherm. En tot op de dag vandaag is het een schitterend figuur! Plaatje trouwens gepikt van RTV-Noord.
Vanmorgen dus op weg naar Ikea. Als je nou heel goed alle aanwijzingen volgt, kom je er vast in een keer. Maar ik reed dus eerst naar het internationale vliegveld bij Antrim en dat ligt zo'n half uurtje verder rijden (en dus ook weer terug rijden). Nou was het prachtig weer dus dat vond ik niet zo erg. Je weet onmiddellijk als je de grens gepasseerd bent: 40 betekent zo'n 65 km per uur, 60 tegen de honderd, nou ja, 96 dus. En zo net na Drogheda bedacht ik me ineens dat mijn paspoort nog gewoon in de la lag. Dus hoopte ik maar op geen controles. En die waren er dan ook niet. Maar alle camera's die er nog hingen en opnieuw bijgehangen zijn geven je toch wel een "bekeken" gevoel. Ikea in Belfast is te vergelijken met Ikea in Eindhoven, Amsterdam, Bratislava, Lissabon, Parijs... Kortom de indeling is overal hetzelfde. Het smorgasbrod wordt nu alleen prawns&eggs genoemd. Maar smaakt hetzelfde. Alleen de parkeergarage overtrof iedere garage in Nederland. Daar kon gewoon een hele Ikea in gebouwd worden!


Sommige prijzen waren netjes aangepast en zouden omgerekend gelijk zijn in euro's. Bij andere was gewoon het euroteken in een pondsteken veranderd. En dan is het best duur! Het simpele kopje koffie of thee kost hier dus £ 0,75. Maar voor familypashouders is het ook hier gratis. Ze rekenen voor £ 1 dus E 0,75. En alweer heb ik me keurig ingehouden. Wat cadeautjes voor buren en vrienden e.d. En om 4 uur uit Belfast vertrekken is net zo stom als om die tijd uit Amsterdam vertrekken. Op de terugweg via Homebase in Drogheda gereden om nog wat compostaarde in te slaan voor de tuin. En toen binnendoor naar huis. Krent dat ik af en toe ook ben. Zo hoefde ik dus maar een keer de tol te betalen. Maar reed wel een uur langer in de brandende zon... Ach... heb me wel vermaakt onderweg! Wat is het toch heerlijk om rustig alles te bekijken... omdat de stoplichten op rood staan en je dus gedwongen bent rond te kijken. Al zou je natuurlijk ook strak saai naar de auto voor je kunnen kijken.

8 juni - dialectenfestival in Lieshout

De zon schijnt de hele dag, soms achter de wolken, maar daarom is het niet minder warm. We rijden naar Drogheda en onderweg blijkt duidelijk dat velen naar Mosney willen. Filevorming op zondag! Dus rijden we de terugweg maar over de M1. Perfect weer om beelden te maken. Er rijpt ook iets met een mannenhoofd maar ik heb nog niet alles in huis. Lees: ik heb nog een pet nodig. Mannen schijnen gehecht te zijn aan hun pet want er ligt er niet één bij de tweedehandszaken. En die van André mag ik ook al niet inpikken. Hmpf. De reden dat er vandaag al weer een nieuwe blog is? Ik heb internetverbinding... even te leen, maar wie weet binnenkort... Lekker luxe!

eerste vakantieweekend

Met maar meteen een update van de afgelopen dagen:
4 juli - op de dag van de eerste luchtballonvaart neem ik het vliegtuig naar Dublin. Natuurlijk moet de bodhrántas weer worden nagekeken door de douane. Nee meneer, niet gevaarlijk, gewoon om muziek te kunnen maken. De Hertz-chauffeur is zo vriendelijk nog voor me te stoppen. Het regent. Wat een auto! Wat een ruimte! Of ik een diesel erg vond, tuurlijk niet, lekker vertrouwd. Om half 8 sta ik al thuis, en dan heb ik al de eerste boodschappen binnen.
5 juli - André staat al om 7 uur op. Da's wel erg vroeg voor een eerste vakantiedag! Ik zou mezelf niet meer herkennen als ik deze dag niet besteed aan winkelen... Héél onschuldig: gewone dagelijkse boodschappen maar dan wel even naar de N2 rijden en terug via Ballymun naar Omnipark om Tesco met een bezoek te vereren. En New Look natuurlijk. Gelukkig vond ik niet meer dan een jurk en sandalen. 's Avonds spelen in Dunboyne. Wat is het heerlijk om je vrienden weer terug te zien.


6 juli - Vlaggetjesdag. Volgens mij hangt die thuis nog steeds te wapperen. Die wekker is wel een beetje irritant... Gelukkig val ik toch weer in slaap, althans, heel even. Ik hoor mezelf op een gegeven moment gedag zeggen maar weet even niet tegen wie. André is dan al meer dan een uur weg... Met zo'n 20 usb-sticks thuis is het natuurlijk niet verwonderlijk dat ik er geen heb meegenomen dus heb ik een mooie glimmende nieuwe gekocht. Ik zou trouwens echt niet weten hoeveel ik er nu echt heb. De zon scheen vrolijk tot aan het eind van de middag. Toen moest er natuurlijk nog een echte flinke regenbui overheen. Maar er is wel weer een nieuw beeld in de maak. Lukte vrijwel meteen. Foto verschijnt pas als zij helemaal klaar is. Voorlopig staat ze te drogen.
7 juni - De zon schijnt de hele dag. We gaan naar een DIY in Balbriggan, gevolgd door een DIY in Airside, gevolgd door een DIY in Swords... en het enige van betekenis wat ik meeneem is een leuke hanging basket met fuchsia's. In Airside vallen we wel door een tuinbank heen. Zo'n robuuste (???) die eeuwen mee zou moeten kunnen in weer en wind. Maar niet met ons erop. Ook nog een farmer's market bezocht bij Skerries Mills. En die viel dus echt tegen. Wat brood en koekjes, één organische groenteboer waarbij de citroenen beschimmeld werden aangeboden. En nu zit ik dus even in de plaatselijke videotheek.

3 juni - sterfdag Franz Kafka

Het proces hoort bij mij toch wel in het rijtje "betere boeken". De absurde wereld van de bureaucratie ten top.
Vandaag dacht ik het rustig te hebben... zelfs de klanten wisten geloof ik dat ik enkele weken vakantie ga houden en de telefoon stond dan ook niet stil.
De koffer is redelijk volgegooid met van alles wat ik niet mag vergeten. Gelukkig liggen her en der briefjes met "beslist mee te nemen dingen". Nu die briefjes nog combineren tot één geheel. En af en toe gewoon om me heen kijken of ik niet iets zie dat persé mee zou moeten. Appie had nog 4 stukken ingepakte kaas. Kunnen we weer een tijdje mee vooruit. Er is dus nauwelijks harde geitenkaas te koop. Wel lekkere geitencamembert. Morgenvroeg de planten nog even water geven.
Ik zal proberen enkele keren het blog bij te houden tijdens de vakantie. Vooruitblik: donderdags speel ik 's avonds in Dunboyne met mijn vrienden, zondag 15 juni sta ik op de craftsfair in Rush. Verder plan ik wat lezen aan de zee in Portrane in, ga ik genieten van de verschillende vormen van de estuary (daar kan ik gewoon geen genoeg van krijgen), ga ik lekker wat beelden maken... die 14 dagen zijn om voor ik het weet!

2 juni - geboortedag markies De Sade

Zonder hem was er geen sadisme geweest. Of toch wel maar hadden we het anders genoemd. De belastingaangifte is een een recordtijd voorbereid. Zelfs sneller dan de belastingdienst de aangifte op de site kon zetten. Hopelijk kan ik hem morgen afwerken. In een stralende zon naar Breda gereden. Spannende tasjes opgehaald en doorgereden naar Trendhopper. Hele leuke theepot gezien. Delfts blauw van blond Amsterdam. Dit keer niet voor mezelf. Maar de koffer zit al vol (althans, er ligt genoeg om mee te nemen) dus laat ik hem toch maar netjes staan. Wat een chagrijnig mens staat daar trouwens. Vraag dus eerst wat die theepot moest kosten. Gaat ze vervolgens vrolijk door met een andere klant! Terwijl ik dus duidelijk heb aangegeven dat ik een bestelling wilde plaatsen. Helaas is haar collega met een andere klant bezig want die komt meteen al veel vrolijker over. Voor die andere klant gaat ze naar boven. En roept dan na een minuut of 5 tegen die klant waar ze blijft... nou ja, klantvriendelijk? Dan komt ze dus toch mij helpen. Zaterdag had haar collega heel vriendelijk alle artikelnummers al genoteerd. Dat gekrabbel kon ze niet lezen en ze wilde het eerst controleren. Hmpf. Toen ik dus zei dat ik haar gekrabbel wilde vergelijken met dat van haar zaterdagcollega (ik heb iets andere woorden gebruikt) schoot de vrolijke collega in de lach. Toen was ze dus beledigd. Maar gelukkig werd ik toen wel door die vrolijke mevrouw verder geholpen. Omdat Trendhopper nogal dicht bij Ikea ligt heb ik daar dus maar gegeten. Het was bijna etenstijd (nou ja, rekbaar begrip...).
Thuis aangekomen vrijwel meteen in slaap gevallen. Wat wil je, het was 30C buiten! En wakker geworden van een paar prachtige onweersklappen. Grandioze flitsen. Krachtige donderslagen. Ik mocht weer even genieten! Jammer dat er geen geluid bij dit blog zit...

1 juni - laatste dag Pasar Malam Den Haag

En die ben ik dan ook uitgebreid gaan bezoeken. Met een kruidvat-treinkaartje en een gratis toegangsbewijs. Het hele Malieveld lijkt wel omgetoverd tot één supergrote tent (het zijn enkele aaneen geschakelde grote tenten). Héél gestructureerd om binnen te komen. En binnen hangen overal goede bewegwijzeringen. Er is theater, muziek, eten, kleding, houtsnijwerk, etc etc. Het is ongelooflijk druk. Stemmen gonzen de hele dag door. En daarbovenuit klinkt dan ook nog de muziek. Als die nou van één kant kwam zou dat mooi geweest zijn. Maar standhouders willen graag hun eigen muziek laten horen. En er worden ook ontelbare vogelfluitjes verkocht. Voor één euro blazen hele hordes kinderen er vrolijk op los. Ik kon het niet nalaten van een hoog opgestoken dame een foto te maken. Er was ook een sessie waarin een of andere massage werd aangeleerd. Dit kind bedacht andere methoden om moeders voeten te bewerken. En tenslotte nog enkele "gewone" mooie beelden. De laatste is géén indonesiër werd mij duidelijk te verstaan gegeven door een (waarschijnlijk) indonesische. Het betreft hier een beeld van een "blanda". Wist ik dat ook weer. Ik vond het gewoon een vrolijk beeld.