no energy

Na een enerverende dag kom ik thuis. Soms slaap ik eerst even een uurtje maar dan heb ik eigenlijk geen zin meer om nog eten klaar te maken dus besluit ik om maar meteen een wok in elkaar te flansen. Biologische kip met champignon-wok-groente staat op het menu. De pan staat net 3 minuten op het fornuis als ik constateer dat er geen energie meer door het huis stroomt. Geen radio, geen internet, geen eten... En al snel blijkt dat ook de buren geen stroom meer hebben. De halve straat zit zonder.

Enexis gaat op onderzoek uit. Moeten we nu echt bij kaarslicht dat boek gaan lezen? Nee mevrouw, u hoeft helemaal niet te lezen... huh? Deze man snapt duidelijk niet dat niet-lezen geen optie is. En die film? Tja, misschien morgenavond? Om kwart over 9 's avonds rijdt een graafmachine de straat in. Zouden ze dan echt serieus naar het probleem gaan kijken?

Het begint met simpel graafwerk door één persoon, de rest kijkt -uiteraard- toe.

En dan komen ze tot de conclusie dat er toch echt een groter gat gegraven moet worden.

Tussendoor lees ik toch echt maar even verder in Vrij man van Nelleke Noordervliet. Maar af en toe wil ik toch wel weten hoever het ermee staat. Om half 11 is het euvel gevonden. De kabel is doorgebrand.

Dat wordt dus ouderwets met een zaklamp verder lezen! Om 2 uur 's nachts ligt de straat er weer rustig bij, is de kabel weer met kroonsteentjes aan elkaar geknoopt (stel ik me zo voor) en gaat het licht ineens weer aan.

Craft&Food Market

Op zondagmorgen vroeg je bed uitkomen... dat doe ik toch echt alleen maar voor een leuke craftfair. Tussen de druppels door hebben we zaterdag het grootste deel in de auto gezet, dan hoef je dat op zondagmorgen niet meer te doen. Een schitterend zonnetje maakt ons wakker, dat belooft!

De markt begint rustig. We hebben vandaag nieuwe buren omdat Mide verhinderd is. Dus hebben we maar meteen -op verzoek van Mide- verteld dat dit een tijdelijke plaats is, dat ze natuurlijk welkom zijn op de volgende craftfair maar dan wel in een andere stal :)

De eerste groep -Noreen O'Sullivan met zoon en vriendin- speelt vrolijke traditionals. Te jammer om binnen te zitten dus verhuizen ze naar de buitenplaats. Hoe jammer dat er kort nadat ze begonnen waren nét een klein buitje precies boven die plaats neerviel. Kort maar hevig.



Het vervolg vind ik moeilijk om neer te schrijven. Terwijl Tiarna het tweede muzikale deel voor hun rekening neemt wordt de fluitist onwel. Een domper op deze dag! Ik heb besloten toch de foto te plaatsen. Als eerbetoon aan een man die prachtig speelde maar nooit meer spelen zal. May he rest in peace.

energy-boost

Woensdagmorgen vertrok het vliegtuig toch iets vroeger dan ik ingecalculeerd had dus vertrok ik dinsdagavond maar vast naar Eindhoven. Er kan altijd van alles gebeuren bij de spoorwegen en ik zou het toch niet leuk gevonden hebben als ik het vliegtuig had moeten missen. Niet ver van het station is een eenvoudige B&B, het ontbijt mocht ik zelf samenstellen (ook maken).
Toevallig kom ik de volgende morgen juist op tijd bij de bushalte aan, er gaan maar 2 bussen per uur. De overstap naar de bus richting vliegveld verloopt ook al vlot. Dit kan toch niet zo door blijven gaan? Nee, inderdaad. Er staat een rij tot ver bij de incheckbalies om door de douanecheck te mogen gaan. Dat kan wel even duren. Schiphol is hier niks bij. Je koffer wordt gewogen én je moet ook nog aantonen dat hij aan de vereiste afmetingen voldoet. Mijn jas heeft heel veel zakken!



Vooraf inchecken bij Ryanair heeft wel zo zijn voordelen. Ik zit op stoel 1A, dan kan ik in Dublin meteen uitstappen. A wacht me op met de kangoo en we rijden lekker naar huis, een rustige middag tegemoet. Het is prachtig weer, genieten!
Zo tegen 11 uur 's avonds krijgen de planten weer automatisch water. Ik geloof niet dat we een vijver gepland hadden, we krijgen hem geheel en al gratis geleverd. Tussendoor schijnt héél af en toe de zon, net genoeg om weer vrolijk te worden. Maar ook regen heeft voordelen: je kunt niks anders doen en dus ga ik maar lekker aan de beelden werken.

En dan weer ouderwets genieten in Bradys, Dunboyne Village. Er zijn 17 muzikanten waaronder 1 piper, 4 violisten, 2 banjospelers, fluitisten en de nodige gitaristen. Deze avond veel intrumentals, dat speelt lekker!

Vaderdag...

Hoe hypocriet! Ineens zijn er alleen maar leuke, lieve vaders... wat moeten de kinderen die dagelijks mishandeld worden? Vrolijk ontbijt op bed brengen en zingen "jij bent de liefste vader, sla er nog maar eens op los"? Vaders die alleen oog hebben voor de fles en de kinders maar lastig vinden? We kopen wel een lekker flesje wijn zodat hij weer vrolijk kan zijn...
Wanneer je lucht bent voor je vader, letterlijk of figuurlijk in een hoek getrapt, wanneer je dagelijks probeert toch dat beetje aandacht te krijgen, desnoods negatieve aandacht... wanneer alles wat je doet altijd fout is in de ogen van je vader... hoe kun je dan een "leuke vaderdag" hebben?
Ook de radio doet eraan mee. "Wanneer je een leuke, lieve vader hebt kun je bellen...". Niemand met een vervelende, treiterige, stomme, rottige, egoïstische pokkevader belt op... want dat geef je toch niet toe aan de buitenwereld?

Gelukkig deden wij vroeger niet aan vaderdag (althans, ik kan het me niet herinneren).

Gisteren enkele "tree of life"'s gemaakt, eentje met apatiet en de ander met aventurijn. Met de trein en fiets naar Holendrecht. Achteraf ben ik zeer blij dat ik gekozen had de fiets mee te nemen. Van het station naar de Bron ging dus langs de snelweg en een saaie kantorenweg. En middenin dat hele kantorencomplex is dan een wellness-centrum gebouwd. Hoe een kantoor toch leuk gemaakt kan worden. Maar zo'n saai stuk weg fiets ik liever!



En vandaag? Lekker verder knutselen. Ik heb een paar ringen op het programma staan, misschien nog wel een stel oorbellen. En ach, wie weet wat er verder nog uit mijn handen komt.

zoutelande

Na een gezellig bezoekje aan Ateljee aan zee ben ik doorgereden naar Zoutelande om even helemaal uit te waaien. Met windkracht 6 moet dat wel lukken. Het zand striemt in ieder geval flink, er zijn niet al te veel mensen op het strand. Prachtige motieven worden uitgewaai(er)d.



Het is laag water dus kan ik lekker ver lopen.



Als strand, wolken en zee bijna één zijn mag je het best onstuimig weer noemen.



Ik houd van de zee, het strand en alles wat daarbij komt kijken. Ik had misschien gewoon zeeman moeten worden. Op het strand.



Zoutelande is heel aardig voor haar gasten. Er is een gratis parkeerterrein, niet al te ver van de zee en/of het dorp. Aan de overkant van dit parkeerterrein staat een droomhuisje. Daar zou ik best mijn atelier in kunnen hebben.