Makkum

Mijn enige doel voor deze mini-break was Makkum. Inmiddels had ik wel enkele dingen gehoord over dit plaatsje. Er zou een Woonerie staan. En ik ben absoluut niet gek op woonwinkels, ze verkopen in mijn ogen eigenlijk allemaal dezelfde troep in een andere opstelling, 20 witte lampionnen naast elkaar, het zoveelste metalen hart dat echt bij mij de deur niet inkomt. Maar deze zou anders zijn...

De dag begint al goed: het regent pijpenstelen.

Nu ben ik niet bang van een beetje regen, die 7 paraplu's staan eerder voor de sier thuis in de paraplubak. En mijn jas is waterdicht. En wie weet gaat later het zonnetje wel weer schijnen. Er zou ook een jaarmarkt zijn in Makkum. Dat vind ik dan weer wel zielig voor die standhouders.
Aangekomen in het dorp is de straat richting centrum afgesloten. Niet zo heel erg want pal ervoor is een -gratis- parkeerplaats. Ik neem tenminste aan dat die mensen het niet erg vinden dat ik voor hun deur parkeer. En dan op zoek naar de Woonerie (die ook hebsels verkoopt). Ik kijk even om me heen... en daar wappert de vlag al vrolijk in de regen! Op zo'n klein stukje krijg ik niet eens de kans om nat te worden.

In een prachtige boerderij huist Watson & co. En al mijn vooroordelen over woonwinkels waren meteen overboord gegooid. Wat een verademing! Een enorm gezellige woonwinkel waar zelfs ik graag rondkijk (en waar de standaard dingen gewoon lekker niet te koop zijn). Waar ik steeds weer nieuwe dingen ontdek, nieuwe hoekjes, kamertjes, ideeën genoeg hier! Ik krijg zelfs meteen koffie aangeboden. Facebook opent deuren naar gezellige mensen. Wat José presteert met oude postzakken is ongelooflijk. Ook haar tassen zijn fenomenaal. En Marco maakt gewoon top-interieurs. Ik kan niet anders dan iedereen aanraden deze Woonerie (mét hoofdletter! die verdienen ze dubbel en dwars) te gaan bezoeken. Hieronder mijn sfeerimpressie. En omdat de inrichting iedere dag kan veranderen zal ik zeker nog eens teruggaan!

Het regent nog steeds een beetje, de jaarmarkt valt letterlijk in het water. Ik ga maar eens kijken wat die aardewerkfabriek bakt. Er wordt zoveel informatie verstrekt op duidelijke panelen dat ik niet eens meer verbaasd ben van de prijzen. Alles is handwerk. Maar dat paar oorbellen zal nooit aan mijn oren hangen!

Het klaart op! Het is nog wel bitter koud, 8 graden volgens de thermometer en waarom zou ik daaraan twijfelen? Ik duik even de natuur in.

Nu hadden al verschillende mensen aan mij gevraagd of ik al naar het strand was geweest. Ik stond er dus niet eens bij stil dat het IJsselmeer ook strand zou hebben. Het werd zelfs "feestelijk geopend". Toen ik aankwam was net een modeshow aan de gang, meisjes die bikini's showden... bij 8 graden dus!
Het strand zelf was aantrekkelijker. Er stond een stevige wind maar dat vind ik wel leuk, even uitwaaien. Dat dachten de surfers ook. Maar om nu al op blote voeten te lopen? En op blote voeten het meer op te gaan? Het betrof een enkeling, maar toch!

Rondje Friese meren

Het lange weekend begon met een workshop polymeerklei bij Saskia Veltenaar. Heel gezellig en je leert er ook nog eens heel wat!
Onder dit plakkaatje zit een telefoonklappertje verstopt.



Mijn topografische kennis is niet meer echt up-to-date. Zo dacht ik dat Culemborg ongeveer halverwege huis en Workum zou liggen. Verre van dus. En die weg door de Flevopolder heb ik altijd al zo saai en slaapverwekkend gevonden. De B&B is dan ook een verademing. Ik kreeg meteen heel wat tips om te doen in de omgeving. En zo besloot ik dan ook al snel om nog maar een nachtje langer te blijven.

Wakker worden en dan zo'n uitzicht hebben...

Deze mini-break begint goed! In een stralend zonnetje - met een dikke jas tegen de snijdende wind - begin ik aan mijn rondje. Via it Heidenskip ga ik eerst maar eens naar Hindeloopen. De parkeerplaats wordt nog aangelegd maar je wordt wel vriendelijk verzocht alvast je geld achter te laten in de welbekende automaten. En dan zul je dus nauwelijks kleingeld bij je hebben... en al helemaal geen gevulde chipknip. Dat wordt bijna rennen door het stadje.

Zelfs de straatstenen zijn hier in een bloemmotief gelegd! En ze promoten wel aparte dingen :)
Omdat ik toch lekker verdwaal kom ik ruim een half uur te laat bij de auto aan. Ik denk dat de controleurs het ook te koud vonden in de wind. Dan maar eens naar Stavoren. Leuk plaatsje. Het vrouwtje van Stavoren weet ik na enkele omzwervingen te ontdekken, terwijl ze toch niet echt onopvallend aanwezig is, het is maar waar je op let? Deze galerie is op zondag gesloten. Dan huist de kerk in het pand.

Nog net op tijd weet ik te stoppen voor het kerkhof van Ypekolsgea. Hier liggen enkele echt oude botten te rusten. En de grafstenen die moeten behoeden dat ze naar boven komen, zien er nog wel heel erg mooi uit. Die ene barst kan niet verbloemen dat het graf goed onderhouden wordt. 1583! De steen erboven is nog gaaf, uit 1615. Of zou er toch een helpende hand geweest zijn ondertussen? Misschien groeit er geen mos in Friesland?

De volgende stop is in Heeg. De enige jeugdherberg die ik in "mijn" tijd nooit bezocht heb, nu dus wel, en er is verschrikkelijk weinig veranderd in de afgelopen 25 jaar. De sfeer is nog hetzelfde. Het ziet er oubollig uit, hoezeer ze ook hun best doen om eigentijds over te komen. Het zal wel aan mij liggen? Het dorp zelf kan me niet echt bekoren. Te veel van hetzelfde, oei, begin ik nu al genoeg te krijgen van deze tocht?

Dan stuit ik ineens op Gaastmeer. Een onooglijk klein dorp (de buitenliggende boerderijen niet meegerekend) waar ze een perfecte cappuccino serveren op een terras waar ik bijna de vaart inwaai maar weiger om mijn jas aan te doen. De zon schijnt en daar moet ik van genieten! En deze prachtige ramen in de even prachtige state?!

Dit jongetje denkt dat de vissen hem niet zien als hij achter de vangrail blijft :)

Ik zet mijn gedachten stil en ga even genieten zonder commentaar...

Oudega

Westhem, het einde van een sloot

Dedgum, het sprookjeshuis dat niet te koop staat

Friesland kent gelukkig weinig snelwegen. Wel veel open vlaktes. Kilometers niks. Veel windmolens, dat spreekt weer wel aan. Maar welke indruk blijft nou eigenlijk het meeste hangen? Ik ben gek op water, het sloot- en kleine plas-idee. Niet de jachthavens, die trekken me totaal niet. En dan begint zo'n plaatje toch redelijk snel te "vervelen", ook al kan ik het op zich best een mooi plaatje vinden.

religie en kaboutertjes

Terwijl ik de (digitale) foto's weer eens aan het opruimen ben, deze mapjes werken toch een stuk makkelijker dan de tastbare fotomappen, luister ik naar Meneer en mevrouw zijn gek. Heerlijk zoals Yvonne Keuls kan vertellen!

Ik heb dus al jaren geen idee waarom ik zomaar een vrije dag heb (maar geniet er wel van). Ik wil me niet verdiepen in het paas-, kerst- en/of pinksterverhaal. Ik weet dat er nog steeds hele volksstammen zijn die écht geloven in deze sprookjes. Terwijl aan de andere kant ieder flintertje fantasie ruwweg van de hand wordt gewezen. Ik geloof graag in fairies en kaboutertjes. Maar ben uiteraard nuchter genoeg om toch maar zelf de wasmachine aan te zetten. Met een klein beetje gezond verstand kun je toch niet geloven in die religieuze verhalen? Dat men wreed genoeg was om de meeste wanstaltige misdaden tegen de mensheid uit te voeren zal heus niet slechts 2012 jaar geleden zijn uitgevonden. Maar op de een of andere manier vond men het toen ineens nodig die verhalen te beschrijven. Nou ja, in die tijd kon de gemiddelde man of vrouw niet schrijven dus werd het mondeling overgeleverd. En dan ben je dus afhankelijk van de vertel- en fantasiekunst van anderen. Het heeft 325 jaar geduurd voordat een of andere charismatische mafkees een kerk oprichtte. En charisma moet hij gehad hebben gezien het aantal mensen dat hem klakkeloos geloofde en volgde. Of misschien was hij ook wel zo wreed om meteen maar iedereen neer te maaien die het niet eens was met zijn verzinsels. Tegenwoordig heb je ook nog wel van die idioten die zoiets willen proberen. Soms krijgen ze zelfs een behoorlijk aantal aanhangers, bijvoorbeeld Hubbard die de scientology church oprichtte. Het christendom heeft in 2005 2,1 miljard aanhangers. Dat is wel makkelijk want er vallen nogal wat religies onder die ene noemer. De islam telt in die tijd "slechts" 1,3 miljard volgelingen, net zoveel als er dan katholieken zijn... Er zijn dan 1,1 miljard niet-gelovigen, oftewel realisten.

Iedereen moet voor zichzelf weten wat hij/zij wil geloven. Het wordt alleen kwalijk als je kinderen betrekt in jouw denken. Als je kinderen gaat mishandelen omdat je zo nodig jouw overtuiging moet uitvoeren. Dat je kinderen vertelt over de verschillende gedachten kan ik me nog voorstellen. Ik heb zelf nooit enig lesje in religie gehad. Wat ik ervan "geleerd" heb komt uit boeken en internetartikelen. Genoeg om mijn gezonde verstand te laten zegevieren.
Mijn -katholieke- basisschool hield niet van heidenen. Ik kwam altijd een kwartiertje later. Pas op de middelbare school ontdekte ik dat de andere kinderen in die tijd moesten bidden. Ik kan je verzekeren dat het zonder bidden mij uitstekend gelukt is de stof in mijn hoofd te krijgen. Misschien nog wel beter, gezien het feit dat ik als enige doorstroomde naar het vwo, niet behept met enge sprookjes?

En terwijl ik de kamer rondkijk hoop ik stiekem toch op kaboutertjes die eens een handje willen toesteken met het reorganiseren van de door mijzelf veroorzaakte rommel. Kan ik lang wachten, dus ik ga maar weer eens beginnen!