Vandaag serieus een begin gemaakt met het uitmesten van de kasten. Wat een tijdschriften en boeken die ik écht allemaal ooit móest hebben... en waar ik vervolgens nooit meer in keek. De gang staat vol met spullen voor de kringloper. Iemand nog interesse in een foto- en filmecyclopedie uit 1971? een draagbare taperecorder (o zo handig bij workshops!)? half afgemaakte borduursels? Binnenkort verkrijgbaar bij de kringloper in Kapellen. Nou ja, die borduursels liggen dan eigenlijk wel op de Kragge. Ik maak doosjes 
open en sta stomverbaasd van de inhoud. Het zoveelste usb-kabeltje (nog in plastic verpakt), suikerzakjes (netjes in een boterhamzakje), een doosje pepermuntjes van enkele jaren terug (toen de aldi ze nog niet verkocht in Ierland), stekenhouders (om een heel bejaardentehuis 80 truien met kabels te laten breien)... opruimen is toch eigenlijk wel héél erg leuk! Eigenlijk zou ik nog een heleboel moeten laten staan zodat ik dit plezier nog eens kan hebben... Maar het doel is een nieuwe kast met minder (?) bergruimte, knalrood. Op de foto's is wel te zien dat ik methodisch (?????) te werk ga, kast voor kast (nadat ik dus eerst op 60 plekken tegelijk bezig was). En die andere foto? Dat moet in ieder geval straks allemaal terug in de nieuwe kast... In oktober moet het bed weer beslaapbaar zijn.Vind ook nog een oud opschrijfboekje met 2 versjes daarin:
Opa's begrafenis
Opa was dood, hij was eensklaps gestorven
omdat hij met oesters zijn maag had bedorven.
En Opoe die hem de ogen moest sluiten
sprak "God heeft zijn ziel en ik heb zijn duiten".
Want grootpapa
liet aan zijn vrouw nog al aardig wat na.
Zijn enigste wil
bevatte een codicil,
waarin hij schreef met eigen hand
dat hij na zijn dood moest worden verbrand.
't Hinderde niet in Hamburg of Gotha,
want daarvan neem je als dode geen nota.
Zo trok Opoe met Opa naar Hamburg toe.
Zij tweede klas, zo gezond als een vissie
en Opa secuur ingepakt in een kissie.
Toen de kaartjesklerk haar vroeg retour of enkele reis
sprak Opoe heel wijs
"voor mij retour en voor Opa enkele reis".
Zo kwam Opoe met Opa in Hamburg aan.
Het verbranden was heel gauw gedaan.
Opa had in zijn hele leven
de firma Hulskamp veel voordeel gegeven.
Hij had nl. de hele dag in een borreltje trek,
dus brandde Opa als zwavel en pek.
Wat van Opa over was,
een beetje as,
werd in een urn of vaasje gedaan.
De urn gaf men Opoe en toen kon ze gaan.
Moos in 't badhuis
't Was Juni op een van de warmste dagen
dat Moos aan zijn Moeder een stuiver ging vragen
om naar 't badhuis toe te gaan.
'k Zal me daar van m'n leven
jou een stuiver geven
al zeg ik dat het moet.
Alleen bij regen krijg je water op je snoet.
Maar Moos laat de moed niet zakken
en gaat niet weg voor hij een stuiver heeft te pakken.
Na een uur komt hij terug en zegt
"Moe moet je eens horen.
Ben ik me daar geschrokken,
heb ik aan een touw getrokken.
Kwam me daar van boven,
nee ik schrok me stijf,
een straal koud water over m'n lijf.
Toen trok ik een tweede kraan open
en zo heet, ik dacht ze willen me koken.
Maar verder is het jofel, best,
och lieve hemd waar heb ik mijn vest.
Z'n moeder begint te razen en te vloeken
en zegt dat hij zijn vest moet gaan zoeken.
Bij 't badhuis aangekomen
heeft Moos vernomen
dat er in lang
geen vest was blijven hang.
Zo verstrijkt er een jaar en 't geval wordt vergeten
tot Moos op een dag weer gaat baden zo 't hete.
Ook nu komt hij terug maar is nu niets verloren
en zegt "Moe moet je eens horen,
zoals U weet ben ik verleden jaar verloren
mijn vest.
'k Heb het terug gevonden, vind U dat niet best.
Z'n Moeder staat verlegen uit haar ogen te kijken
en zegt "Verzwachte nar hoe kan ik me dat daar begrijpen.
'k Zal het U zeggen zegt Moos onverschrokken,
'k Heb verleden jaar eerst mijn vest en toen mijn hempie aangetrokken.
Het mooie vind ik wel dat niet alles rijmt, dat zinnen soms héél kort en soms vrij lang zijn. En de gebruikte hoofdletters... (moeder was van zeker aanzien?). Wat een verzwachte nar is weet ik ook niet. Ik weet helaas ook niet wie dit oorspronkelijk heeft opgeschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten