Vrijmarkt

Gossie, er waren koninginnedagen dat ik om half 4 naast m'n bed stond om maar zo snel mogelijk met m'n spullen de stad in te komen. Nu bouwen ze de dag ervoor al vanaf een uur of 12 op, misschien zelfs nog wel vroeger. Zou niet moeten mogen (mag geloof ik ook niet, maar ze doen er toch niks tegen). En ik weet nu niet of ik medelijden of leedvermaak heb... het goot, het onweerde, het stormde zelfs af en toe.


De trein tot Roosendaal zit stampvol. Daarna is het heerlijk rustig. De jongen in de koffer schiet zo aardig op. Precies op de afgesproken tijd rijden we station Maastricht binnen. I wacht al met de fiets (mét fietstassen) in de hand. Handig voor de spulletjes die -ondanks dat we "niets" zullen kopen, toch?- de verleiding toch niet konden weerstaan. We kopen 10 likeurglaasjes voor één euro, oké ze zijn niet allemaal gelijk, nou en? Des te leuker! En we zijn allebei ook weer borden rijker. Het hele park zit vol met vrijmarkters. Echt heel erg gezellig! Na een heerlijke lunch kunnen we er weer tegenaan en wordt de rest van de kraampjes (of hoe je die dekens op de grond ook wilt noemen) afgestruind. Die gloednieuwe schoenen voor één euro kun je toch niet laten liggen? En dat handbeschilderde bord voor 20 cent?!! Uiteindelijk kopen we ook nog allebei een krukje. Achteraf blijken daar nog wel enkele moeren aan te ontbreken maar we vinden ze nog steeds leuk. En handig (inklapbaar). En dat stoeltje is vást design. Zijn we allebei van overtuigd. Met wasbenzine krijg ik de stickerresten er wel af.
Muzikaal gezien was de vrijmarkt ook een groot succes. Niet alleen van de officieel optredende groepen maar zeker ook van de kids!




Op de terugweg heeft de trein vanuit Heerlen vertraging zodat ik de aansluiting naar Tilburg mis. Tot aan Eindhoven was de trein nog heerlijk rustig. In E'hoven zelf is het een grote puinhoop. Ik denk dan nog dat de treinen overvol komen te zitten.

Niets is minder waar, maar dat weet ik dan nog niet... Ik lees heerlijk verder en heb nog een rustig plekje, zelfs tot aan Roosendaal. Daar krijgen we bar weinig tijd om over te stappen. Dat wordt snellopen van perron 1 naar perron 4b. Deze trein zit pas echt vol! Gelukkig weet ik nog een muurstoeltje te bemachtigen. Het is zó vol dat ik niet eens een foto kan maken. We wachten ook nog even op de trein uit Amsterdam. Aardig, maar het had van ons, aanwezige treinreizigers, niet gehoeven. Hoe willen ze die lui er ook nog bijproppen? Er is geen millimeter ruimte meer over. En met meer dan een kwartier vertraging vertrekken we dan toch. Zo kom ik uiteindelijk om half 1 thuis... Maar het was een geslaagde dag!!!

Botany bay

In 1770 ontdekt James Cook Botany Bay, genoemd naar de geldschieter van de expeditie, botanicus Sir Joseph Banks. In de loop der jaren is er wel wat veranderd in die baai.

Heerlijk zonnetje vandaag, de bijbehorende temperatuur doet je deugd! Zo ook de behandeling door de osteopaat. Nog even en Zeemeermin mag terug gaan zwemmen. Wat een boek, aanrader!

onbestorven geluk

Dit is de derde keer dat ik voor enkele maanden een onbestorven weduwe ben/zal zijn. Zoals gewoonlijk heb ik weer stikveel plannen, al ben ik rustig aan begonnen. Eerst werden er nog 4 glasplaten gebracht, 240 cm lang. Daar mag ik de komende 5 maanden tegenaan kijken, proberen niet om te stoten (dan moet ik wel gekke capriolen uithalen), hopen dat de stormen ze tegen de muur laten staan. Alsof het stormt onder het afdak. Over 5 maanden gaan we lekker bijna 2 maanden op vakantie dus dan heb ik er ook geen last van. Daarvoor ook niet, heb ik trouwens ooit wel eens ergens last van? Ik heb maar meteen 3 nieuwe workshops geboekt bij Zandstorm. Kijk er nu al naar uit! Maar eerst nog even wat beelden en necklets maken. Nu kan ik zomaar de kamertafel misbruiken. Niks opruimen. Misschien handig stuk plastic tegen al te veel knoeien neerleggen (als ik het niet vergeet) maar vooral lekker werken!
Wat waarschijnlijk nog véél handiger is: een kanjer van een kalender neerleggen met daarop al mijn afspraken... Het ziet er nu nog redelijk uit, maar of dat zo blijft?

65.124.094 vC - dinosaurussen sterven uit

Heerlijk zo'n oncyclopedisch nieuwtje! Doet me trouwens wel meteen aan een boek denken: Het Stekelbeest van Krekelbeek. Ook al zo'n jeugdig lievelingsboek wat ik ettelijke keren herlezen heb.

Ik heb een superstagiaire rondlopen. Wat kan die bergen verzetten! En heerlijk accuraat. Maar dan gaat de telefoon. Ook die neemt ze heel correct op. En verbindt vervolgens door naar mij met de mededeling dat P aan de lijn is. Dus neem ik op met "Ha scheet!"... "Goedemorgen u spreekt met P...". Oei. Zij heeft dezelfde voornaam als een collega... Dit doe ik dus noooooooooooit meer! Maar we hebben er achteraf wel enorm om moeten lachen :D

Dag van de Jeugdhelden

Mijn grootste jeugdheld was Koentje van Kattenburg. Genoten heb ik van dat boek! Stiekem met het hele kleine beetje licht dat door de gordijnen kwam lezen. Later ontdekte ik een zaklamp. Dat ging stukken beter.

Na een hectisch dagje werken nog even wat spullen afleveren in Steenbergen en dan doorrijden naar Ikea. De meeste boodschappen zijn voor de bieb. Maar dan kom ik bij de koopjeshoek. En daar staat hij. De verpakking is kwijt. Dat kan mij toch echt niet schelen. Rood. Mooi! Een prachtige boekenkast.

Olifanten

Altijd heb ik het 't olifantenmuseum genoemd. Ik was er nog nooit geweest, vandaag reden we dan naar Maastricht. Er gaat geen trein tot Roosendaal dus parkeer ik op het P&R-terrein aldaar. Met enkele overstappen komen we dan tegen het middaguur aan. Een heel gezellige mevrouw die ook op de bus wacht vertelt ons wat er zoal te doen is in de stad. Het Centre Ceramique blijkt helaas nog niet geopend. Dus lopen we door naar het museum. Prachtig gebouw, mooie exposities. Toontje lager door Bas de Wit zijn 2 mooie, levensgrote creaties. Zijn schilderijen en andere sculpturen vind ik minder aansprekend.

De schilderijen van Sidi El Karchi zijn zo goed. Hier kijk je echt met plezier naar. Volgens mij heeft hij al die mensen met zoveel liefde geschilderd. Dat stralen ze tenminste wel uit.

Het Augenspiel heeft veel religieuze kunst. Ik zie wel dat het mooi gemaakt is maar verder kan ik hier zo voorbij lopen. Alleen die echte mooie oude houten beelden kan ik wel waarderen.
De tentoonstelling Op weg naar het zuiden herbergt zowel moderne als oude meesters. Leuk die mix! Zo kun je het ook veel langer volhouden. In één zaal treffen we tekeningen aan uit 1870 of daaromtrent. Zo mooi, net filmstrips. Op de derde verdiep is dan nog de nalatenschap van Joseph Beuys, de meest omstreden Duitse kunstenaar van na de oorlog.
We besluiten met een erg lekkere tomatenpaprikasoep met geitenkaas op het terras, uitkijkend op de Maas, heerlijk in het zonnetje!
Na deze ontdekking zal ik het olifantenmuseum voortaan maar netjes Bonnefantenmuseum noemen?

Het Gat is dicht

In 1961 wordt het Veerse Gat gedicht door de Veerse Gatdam. Niet lang daarna dicht Joop Visser Het Veerse Gat en zong dit onder zijn alias Jaap Fisher:

Zeeland recreatieland
Het kleinste dorp, de grootste stad
Zij hebben allemaal wel wat
Een kanovijver, echoput
Een oude man, een oude hut
En aan het strand verdomd veel zand
Zeeland recreatieland

Veere recreatiestad
Een toren met een restaurant
Een walle- en een waterkant
Een havenkroeg, 1 havenmeid
En veel antiek uit d'oude tijd
Het meterslange wandelpad
En tot besluit het Veerse - hee wat is dat?
Waar is het Veerse Gat?

Het gat is dicht, de haven ligt voor johoho, voor johohohoker
Als alle havens zonder gaten
Voor johoker, voor johoker
Und Fritz und Wilhelm komen nu wel schnell
Want Veere vreet hun bitte wel
Zoals wij vroeger vraten
Voor johoker, voor johoker, voor johoker

't Was nacht, 't was nacht
't Was midden in de nacht
Toen heeft een man uit Delft dit bedacht
Dat was een hele knappe
Voor Delft een hele knappe
Hij had daar thuis wel 17 caissons
En daarbij nog een heleboel pontons
Die had hij van zijn ome
Om hogerop te komen
Hij dacht voor Delft heel diep en zei toen: wat
Heb ik nu aan die dingen zonder gat

Om kort te gaan dames en heren
Dit werd het Gat van Veere

Veere recreatiestad
Een toren met een kabelbaan
Een frietkraam met een vlag eraan
De havenkroeg wordt uitgebreid
Er komt een tweede havenmeid, aus Bremen
De vissers op het wandelpad
Zij krabben stug hun Veerse - ach nee

Het blijft een mooi nummer! Wat het weer betreft had ik vandaag best even die Veerse Gatdam kunnen bezoeken. Maar omdat dit een verplichte rustdag is blijven we lekker thuis en installeer ik de nieuwe monitor en geluidsboxen. Daar komt nog aardig wat bij kijken (lees: aan de kant zetten/leggen/gooien) dus zo rustig is het nou ook weer niet. Niet vergeten de treinkaartjes voor morgen uit te printen!

Amsterdam Exclusief

Met de lentetoer van NS rijden we eersteklas naar Amsterdam. Op zoek naar een tuk-tuk stappen we toch maar in een bus die ons -gratis- naar de volgende bus brengt. Lijn 22 gaat dan tot het Westerpark, en ook deze rit hoeven we niet te betalen. Aardig! In een stralend zonnetje drinken we eerst een kop koffie op het terras van het Westergasfabriekterrein. Vervolgens gaan we naar de beurs Amsterdam Exclusief. Seasons had een aanbieding voor haar leden. Een rondleiding, gevolgd door een high tea en tot besluit nog een goodiebag. De rondleiding is langs de standhouders die door Seasons zijn geselecteerd. Een interieurcomponist, een standje met hoenderhapjes (die ik aan me voorbij heb laten gaan), gordijnstoffen, de witte winkel (zo wit zal het bij ons nooit blijven en dat strijken lijkt mij ook al niks) en als afsluiting een proeverij van likeuren. De "russische chocolade" smaakt lekker! Het gezelschap is zeer uiteenlopend. En mix van kale kak en gezellige lui. De high tea die we aangeboden krijgen is goed verzorgd, lekker! Het lukt me zelfs de sandwiches in kleine stukjes te breken en zo naar binnen te werken.

De beurs op zich is luxe, maar ook weer niet zo luxe dat we ons er verloren voelen. Ik doe genoeg ideeën op. En daarvoor ga ik tenslotte! Die gordijnenwinkel gaan we nog eens bezoeken. Wie weet waar straks bij ons ineens gordijnen hangen... Dit paard misstaat ook vast niet in de huiskamer.

Sumardagurinn fyrsti

De eerste zomerdag in IJsland is de eerste donderdag na 18 april. Zouden ze er wat van gemerkt hebben met al die wolken over het eiland? Per mail kreeg ik enkele echt mooie foto's toegestuurd.

Vandaag is het ook 105 jaar geleden dat Jac.P. Thijsse de Vereniging tot behoud van Natuurmonumenten oprichtte. Hiermee werd voorkomen dat het Naardermeer met Amsterdams afval zou worden gedempt.

Om 4 uur 's morgens besluit ik maar te gaan lezen, ik had al lang genoeg wakker gelegen om echt wakker te zijn. Maar ik moet toch ook gewoon gaan werken dus probeer ik zo rond een uur of 5 toch maar weer in slaap te vallen. Een vertegenwoordiger in telefoontoestanden verbaast zich over de snelheid waarmee hij weer buiten staat. Ik houd nu eenmaal niet van lange verkooppraatjes. De stagebegeleider van E is verbaasd over de vorderingen die zij in zo'n korte tijd gemaakt heeft. Uiteindelijk verbaasde ik mezelf ook nog wel dat ik zo lang wakker gebleven ben...

21 april

De tweeling Romulus en Remus stichten tussen 8 en 9 uur 's morgens op 21 april 753 vC Rome. Marcus Terentius Varro (116-27 vC) schreef deze legende op. Dat is dan dus al weer ruim 600 jaar later. Maar ja, daarvoor is het dan ook een legende. Of misschien toch wel een sage. Of gewoon een leuk verhaaltje.

Tussen 8 en 9 vanmorgen deed ik verwoede pogingen wakker te worden en op tijd op m'n werk te verschijnen. Een stad bouwen zat er toen echt niet in. Verder dan een poppenhuis zal ik ook wel nooit komen. Gelukkig heb ik die ambitie ook niet. Vanmiddag in een stralend zonnetje boodschappen gedaan en ook maar meteen op de juiste plekken afgeleverd. Lekker warm - achter glas. Het was dus zo koud dat ik nu nog half bevroren ben, 3 plaids en een stola helpen niet echt. Het wordt vanzelf wel een keertje zomer.

gloeilamp

Een verkoolde bamboevezel in een vacuüm gezogen eau-de-colognefles. Zo werd in 1854 de eerste gloeilamp gemaakt. De fles werd vacuüm getrokken door deze eerst te vullen met kwik en hem daarna leeg te laten lopen. Göbels lamp brandde 400 uur. 25 jaar later vroeg Edison octrooi aan op de gloeilamp. De rechtbank oordeelde echter Göbel als uitvinder.

Bewaar nog een gloeilamp voor het volgende experiment:
Plaats een gloeilamp in een bekerglas van 50 ml en zet het geheel in het midden van de magnetron. Schakel de magnetron in op het hoogste vermogen.
Na inschakelen van de magnetron brandt de gloeidraad binnen enkele seconden met een felle lichtflits en een vreemd snerpend geluid door. Korte tijd later vult de gloeilamp zich met een blauwpaars licht, wat na circa vijf seconden geleidelijk overgaat naar een fel gifgroen schijnsel. Na afloop van het experiment bleek het glas van de gloeilamp door de hitte vervormd te zijn en de aansluitdraden van de gloeidraad gesmolten.

Laat wel de magnetron eerst 10 minuten afkoelen voordat je de deur opent!! Het geheel is echt gloeiend heet... En de magnetron niet langer dan circa 30 seconden inschakelen!!

Vanmiddag een workshop gevolgd waarin de leerling centraal gezet werd. De stagiaire op niveau 1-2. Leuk om van gedachten te wisselen met andere praktijkbegeleiders!

Dag tegen pesten


Gelukkig is pesten de laatste jaren uit de taboesfeer gehaald. Vooral kinderen, maar zeker ook volwassenen, hebben echt niet altijd in de gaten welke impact pesten kan hebben. Maar liefst één op de 5 kinderen wordt weleens wordt gepest.
Pesterijen kunnen leiden tot een verlaging van zelfvertrouwen, depressie en in het ergste geval zelfs tot zelfmoordgedachten of zelfmoord. Mensen die gepest zijn hebben grotere kans om de rest van hun leven met sociale en emotionele problemen te blijven lopen. 19 april staat voor een positief, veilig en vertrouwd klimaat, een dag waarop stilgestaan wordt bij de ernstige gevolgen van pesten. Een pest-vrije toekomst zou mooi zijn!

En als ik een kléin beetje kan bijdragen door dit blog aan het pesten te wijden dan doe ik dat graag. Ook in mijn omgeving zijn er helaas nog steeds kinderen die dagelijks gepest worden. En het zijn eigenlijk zulke enorm lieve kids, het is niet te snappen waarom juist zij gepest worden (ik snap het hele pestgedoe trouwens niet, wie het ook betreft). Eenzaam, op hun hoede leven ze hun kleine leventje.

Tandig nieuwtje. Ik blijf 3 maanden zonder ondergebit lopen. Tot alles geheeld en tot rust gekomen is. En dan kijken we wel verder. Er is niks aan te doen, dus heeft het ook geen zin om er lang bij stil te staan. Ik weiger Olvarit te eten :D

Monumentenloop

Super! Een, twee, perfect, ja! goed zo, hoog, laag, een, twee, drie, vier, prima! oke, let op die armen, naar rechts, naar links, twee, drie, vier, kom maar, kom op, juist, nu weer naar voren, een twee drie vier... nog één keer, perfect, kom op, oke, let op, een, twee...

Dit klinkt dus keihard door de luidsprekers op het plein. Alleen... er is verder helemaal niets te zien! En dit ging dus ruim een uur zo door. Geen flauw idee wat er aan de hand was. Op tinternet lees ik dat er een monumentenloop georganiseerd wordt. De hele stad is ervoor afgesloten. Het blijkt dus ook dat we niet naar het arboretum kunnen: we kunnen de stad niet uit! Het moet toch niet gekker worden.

Scilly

In 1986 wordt eindelijk officieel de vrede getekend door de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (tegenwoordig gewoon Nederland genoemd) en de Scilly-eilanden. De langste oorlog uit de geschiedenis, hij duurde 335 jaar. In al die tijd is er geen enkel slachtoffer gevallen (althans niet bij een van de de strijdenden).
A s(c)illy war!

De kringloper in Kapellen is tenminste nog blij met een boiler en een vloerkleed. Daarbij nog wat rugzakken met kleding achtergelaten en in het zonnetje verder gereden naar Schoten. Voorlopig zijn mijn grijze haren weer gecamoufleerd.

Tommy

1969... Tommy komt uit! Het allereerste muzikale spektakelstuk dat expliciet als rockopera betiteld werd. En tot op de dag van vandaag nog steeds helemaal prachtig! De enige opera die ik in meerdere uitvoeringen thuis heb.

Het wordt tijd dat ik wat stukken ga maken voor Leixlip Festival. Eerst maar eens bedenken wat ik allemaal in de koffer mee kan nemen. Nog anderhalve maand... en nog héél veel te doen!

Nieuwigheidjes

In 1900 opent de Exposition Universelle in Parijs. Het is de grootste wereldtentoonstelling ooit van Europa. Nieuwigheden als elektriciteit en film trekken veel belangstelling. De eerste Parijse metro is nog een blijvende herinnering aan deze tentoonstelling.

Op de PromZ vielen de nieuwigheden wat tegen. Zo vernieuwend vond ik het dit keer niet. Veel van hetzelfde en de catalogi lijken ook al allemaal op elkaar. Wel leuke ideeën opgedaan, maar niet voor mijn doel. Wie verzint er nou eens een echt leuke (betaalbare) gadget?
Eén stand had wel leuke dingen... maar daarvan had ik toch al aardig wat in huis. Het paarse oor dat al minstens 5 jaar mijn sleutelbos siert kan ik dan toch echt niet nieuw noemen. Ook al was het nog niet eerder op de Nederlandse markt. Tinternet brengt de wereld toch wel een stuk dichterbij...

Huygens, lekker veelzijdig


Die man zat volgens mij nooit stil! Wat een uitvindingen... De 31-toonsstemming, 31 gelijkverdeelde tonen per octaaf in plaats van de gebruikelijke 12 halve tonen, vind ik misschien nog wel de mooiste, al zal hij vast niet de belangrijkste zijn. In het Teylers museum in Haarlem is een 31-toons orgel te horen dat door Adriaan Fokker is gebouwd.
Verder was hij een ster in wis- en natuurkundig opzicht. Astronomie en optica hadden ook zo zijn interesse. En in 1655 ontdekte Huygens Titan, de grootste maan van Saturnus. En dan heb ik nog niet eens alles opgenoemd van deze wel heel veelzijdige uitvinder.

De draadjes gaan er nu zo maar vanzelf uit... het begint dus te helen! Ga ik althans dan maar van uit. Het wordt tijd dat ik weer plannen ga maken.

Molenmuseum weer open

Op dinsdag 13 april 2010 is het molenmuseum in 7huizen weer geopend. Er zijn wel 7dorpen die de naam 7huizen dragen... vind dan maar eens juist dat ene molenmuseum!

Ik was van plan niet meer dan 5 nieuwe theepotten te kopen. Echter... het zijn geen nieuwe theepotten maar gebruikte of oude of hoe je ze ook noemen wilt (ze zijn wel mooi!) dus hoefde ik me niet aan dat limiet te houden. Nu nog een plekje zoeken voor deze 11 aanwinsten!

Muziekscriptie Prijs

Op 12 april 2010 wordt de winnaar van de Muziekscriptie Prijs 2009 bekendgemaakt. Er kwamen 29 inzendingen binnen van kerkmuziek tot jazz, hiphop en wereldmuziek, maar ook van archieven en subsidiebeleid tot muziekonderwijs. Zowel HBO- als universiteitsscripties kunnen meedingen naar de prijs. De winnaar gaat naar huis met een bedrag van 500 euro. Er zijn nu nog 3 kandidaten. Een masterscriptie muziekwetenschap, De Herverzigeunering van Taraf de Haïdouks; een bachelorscriptie cultureel erfgoed (Archief Paradiso) en Orkesteducatie als belevenis, een masterscriptie kunsteducatie. De inhoud ken ik niet, maar het lijkt me moeilijk hierin een beslissing te nemen!

Heerlijk, gewoon weer werken... maar oei, dat is zwaarder dan ik ingeschat had! Tussen de middag héél even plat. Dan houd ik het wel vol! Wel leuk hoe iedereen reageert...

Mexico

Er gaat geen trein tot Essen dus pakken we de auto om daar op de trein naar Brussel te stappen. In het Paleis voor Schone Kunsten gaan we genieten van enkele tentoonstellingen. We beginnen met de Imágenes del Mexicano. Van oude beelden naar moderne fotografie en schilderijen. Prachtig!

In een naburig café eten we een huisgemaakte verse minestronesoep. Het zonnetje schijnt, we gaan even naar het park. Maar eerst komen we nog een muziekwinkel tegen (het lijkt bijna de enige zaak die op zondag geopend is). Hier kijk je echt je ogen uit! Wat een keuze aan klassieke en jazz-muziek! We kopen een cd van een ons totaal onbekende Poolse componist, de pianowerken van Henryk Pachulski. En dan gaan we de tentoonstelling van El Greco bekijken. Dat is toch iets te religieus voor ons. Al kunnen we bepaalde schilderijen heus wel waarderen, voornamelijk door de kleurstelling. We krijgen wat trek en gaan naar het restaurant van het Muziekinstrumentenmuseum. De 10e verdiep, al is dat waarschijnlijk eigenlijk de 6e of zo, gezien de tussenverdiepingen. Het uitzicht is prachtig, de bediening stukken minder (dat mens is chagrijnig!!) zodat we besluiten terug te gaan naar het café en daar iets te eten. A krijgt een warm broodje (enige inspraak is er niet bij), en ik ga me wagen aan een pastasalade met kip. Ik snijd alles in flintertjes en weet (bijna) de hele salade in een uur weg te werken. Wat is eten vermoeiend als je niet kunt kauwen! Maar het was wél lekker!!
In de bozarshop heb ik me prima vermaakt. Wat een boeken... ik heb al heel wat materiaal over Frida Kahlo maar er kan altijd nog wel een boek bij... We moeten nog even tijd doorbrengen en laten de Alebrijes op ons inwerken. Creaturen gemaakt uit copal en papier-mache. Mooi!

Het was niet de bedoeling maar de tentoonstelling waar we eigenlijk voor kwamen laat ons pas om 18:00 uur toe. Maximaal 180 mensen in de zaal waar 26 kunstwerken van Frida Kahlo hangen. Het begint met El Camión, het schilderij wat de situatie vlak vóór het ongeluk uitbeeldt. Het Hospital Henry Ford, Sin titulo waar A een cactus in de woestijn in ziet en ik een zeelandschap (ik verzin de gekste dingen), en natuurlijk enkele prachtige zelfportretten. Genieten in het kwadraat.

Mikael Agricola Dag

Erillinen kieli, kiehtovaa, se puhuu mielikuvitus! Vandaag is het dus de Dag van de Finse taal. Mikael Olavinpoika (1510 - 9 april 1557) is de grondlegger van de geschreven Finse taal. Later gaf hij zichzelf de achternaam Agricola (boer). Ondanks deze naamkeuze was hij priester, later ook leraar. Zijn eerste boek werd in 1538 uitgegeven. ABC-kiria was een abc-boek en catechismus ineen.

Joepie! ik heb al weer enkele uren gewerkt. Nu weet ik tenminste dat dat nog echt vermoeiend is. Gelukkig heb ik nog een weekend om bij te komen... Ik ga me terugtrekken met een lekker boek.

HaverSchmidt

In het diepst van het woud
- 't Was al herfst en erg koud -
Liep een heer in zijn eentje te dwalen.
Och, zijn oog zag zoo dof!
En zijn goed zat zoo slof!
En hij tandknerste, als was hij aan 't malen.

"Harriot!" dus riep hij verwoed,
"'k Heb een adder gebroed,
Neen, erger, een draak aan mijn borst hier!"
En hij sloeg op zijn jas,
En hij trapte in een plas;
't Spattend slik had zijn boordjes bemorst schier.

En meteen zocht zijn blik
Naar een eiketak, dik
Genoeg om zijn lichaam te torschen.
Daarna haalde hij een strop
Uit zijn zak, hing zich op,
En toen kon hij zich niet meer bemorsen.

Het werd stil in het woud
En wel tienmaal zo koud,
Want de wintertijd kwam. En intusschen
Hing maar steeds aan zijn tak,
Op zijn doode gemak,
Die mijnheer, tot verbazing der musschen.

En de winter vlood heen,
Want de lente verscheen,
Om opnieuw voor den zomer te wijken.
Toen dan zwierf - 't was erg warm -
Er een paar arm in arm
Door het woud. Maar wat stond dát te kijken!

Want, terwijl het, zoo zacht
Koozend, voortliep en dacht:
Hier onder deez' eik is 't goed vrijen,
Kwam een laars van den man,
Die daar boven hing, van
Zijn reeds lang verteerd linkerbeen glijen.

"Al mijn leven! van waar
Komt die laars?" riep het paar,
En werktuigelijk keek het naar boven.
En daar zag het met schrik
Dien mijnheer, eens zo dik
En nu tot een geraamte afgekloven.

Op zijn grijzende kop
Stond zijn hoed nog rechtop,
Maar de rand was er af. Al zijn linnen
Was gerafeld en grauw.
Door een gat in zijn mouw
Blikten mieren en wurmen en spinnen.

Zijn horloge stond stil,
En één glas van zijn bril
Was kapot en het ander beslagen.
Op den rand van een zak
Van zijn vest zat een slak,
Een erg slijmrige slak, stil te knagen.

In een wip was de lust
Om te vrijen gebluscht
Bij het paar. Zelfs geen woord dorst het te spreken.
't Zag van schrik zóó spierwit
Als een laken, wen dit
Reeds een dag op het gras ligt te bleeken.

Zo begon vanavond de voorstelling Piet Paaltjens, dé muzikale thriller. Prachtig! Er werden heel wat gedichten gezongen. Het laatste anderhalf uur van François HaverSchmidt met terugblikken op zijn leven. Het was bijna een privé-voorstelling. Slechts 62 mensen in de zaal. Daaronder enkele leerlingen die dit vanuit school kwamen bekijken. "Was wel moeilijk te begrijpen soms", tja, als je niets van zijn leven kent is het zeker niet makkelijk. En al helemaal niet als er ook nog Fries tussendoor gesproken wordt (wat overigens aardig goed te verstaan was). Maar ik denk dat ik dit vroeger ook wel heel erg mooi gevonden zou hebben. Zo zou ieder gedicht voorgedragen moeten worden!
HaverSchmidt was bevriend met Eelco Verwijs en al snel werden beiden genoemd als auteurs van het Oeralindaboek , afzonderlijk of in samenspraak. HaverSchmidt heeft zijn betrokkenheid echter altijd ontkend. Toch werd ook dit prachtig verbeeld in het toneelstuk. Uiteraard kwam ook het alom bekende Aan Rika aan bod:

Slechts éénmaal heb ik u gezien. Gij waart
Gezeten in een sneltrein, die den trein,
Waar ik mee reed, passeerde in volle vaart.
De kennismaking kon niet korter zijn.

En toch, zij duurde lang genoeg, om mij
Het eindloos levenspad met fletsen lach
Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij
Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag.

Waarom ook hebt gij van dat blonde haar,
Daar de englen aan te kennen zijn? En dan,
Waarom blauwe oogen, wonderdiep en klaar?
Gij wist toch, dat ik daar niet tegen kan!

En waarom mij dan zoo voorbijgesneld,
En niet, als 't weerlicht, 't rijtuig opgerukt,
En om mijn hals uw armen vastgekneld,
En op mijn mond uw lippen vastgedrukt?

Gij vreesde mooglijk voor een spoorwegramp?
Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn,
Dan, onder helsch geratel en gestamp,
Met u verplet te worden door één trein?

Dag van de kaas

In Oostende is het wereldrecord kaassculptuur verbroken. Vier beeldhouwers sneden en schaafden zo’n 110 kaasbollen in model. Het vierkoppige team onder leiding van kunstenaar Baldrick Buckle werkt met drie jaar gerijpte Oudendijk Millennium-kaas. Er gaat niets verloren. De weggesneden kaas wordt uitgedeeld. En na de recordpoging wordt de kaas geschonken aan de Oostendse sociale instellingen. 1059 kilo kaas... oei!

Ik dacht al een hele piet te zijn... maar een klein rondje stad (apotheek, soapqueen en xenos) was voldoende om me weer volledig plat te krijgen. Raar eigenlijk. Dit had ik dus duidelijk niet verwacht. Stukje kaas had vast wonderen gedaan. Maar ja, da's niet vloeibaar... Ik had natuurlijk kaas kunnen smelten maar dat lijkt me toch niet zo'n goed idee.

Celluloid

Nitrocellulose en kamfer met wat kleur- en hulpstoffen, gooi het allemaal bij elkaar (bedenk dat maar eens!) en het eerste plastic is geboren in 1869. Celluloid kan makkelijk gegoten en bewerkt worden. In het beginstadium wordt het dure ivoor hierdoor vervangen. Niks zielig voor die beestjes, gewoon een kostenaspect. Plectrums en tafeltennisballetjes worden nog steeds van celluloid gemaakt. Celluloid is nogal brandbaar. Oei. Ik zet niemand aan tot experimenten in deze!!

Misschien werden de eerste gebitten ook wel van celluloid gemaakt. In ieder geval lijkt mij een buigzaam siliconengebitje ook niet slecht. Niks geen gedoe meer met passen of niet. Maar gelukkig weet onze altijd geduldige (houd nou ff je kop dicht en luister) tandarts perfect alle verkeerde uithalen er weer af te slijpen en past het zowaar! Beneden zitten nog iets teveel wonden dus dat laten we eerst maar eens rustig genezen. Blijkt trouwens dat ze dat siliconengedoe al lang hebben uitgeprobeerd (ik ben dan ook niet in de wieg gelegd als uitvinder) maar dat je dan binnen enkele weken enorm uit je mond gaat stinken. Nou nee dank je. Zit ik niet op te wachten!

Gravenfeest

Op de 106e dag na de winterzonnewende aan het begin van de 5e jie (tegenwoordig vastgesteld op 5 april) wordt Qing Ming gevierd. Een feest ter ere van de voorouders. De zerken worden schoongemaakt en er worden verse bloemen neergelegd. Soms ook (symbolisch) voedsel. Ook gravenmuren worden op deze manier onderhouden.

Een prachtig wit voorjaarsboeket (waarom willen die tulpen toch altijd er bovenuit kruipen?) met geurende hyacinten. Echt voorjaar dus. De hazelaartakken krijgen echt wortels. Joepie! die gaan straks de tuin in. Desnoods inclusief de witte vogeltjes die er nu in/aan hangen. Verder kleurt een roze/paars boeket nog tussen de beelden. En dat allemaal niet ter ere van welke voorouder dan ook. Het gebit wil nog niet echt lukken, ik kom wijselijk nog niet buiten. Morgen mag de tandarts de oplossing geven. De geplande kamerverbouwing heeft dus ook geen doorgang gevonden, daarvoor ben ik toch echt nog iets te gammel :(

Scrabble

Alfred Mosher Butts (13 april 1899-4 april 1993) was een architect en uitvinder. In het begin van de jaren 30 raakte hij werkloos. Geen idee hoeveel spellen er in die tijd waren. Kruiswoordpuzzels waren in die jaren erg populair. Uit de New York Times turfde hij hoe vaak de letters voorkwamen (wat een hobby!). Het duurde tot 1938 voordat Scrabble op de markt kwam. Nu zijn er ongeveer 100 miljoen van verkocht.

Spelen met letters, met taal, cijfers... kruiswoordraadsels (maar dan wel eigenlijk alleen die van Denksport met minimaal 4 sterren), hersenbrekers (ik ken ze alleen in de uitgaven van Denksport, jammer genoeg zijn ze er nauwelijks nog) en de nieuwe (nou ja, nieuwer dan de rest in ieder geval) sudoku. Spelen met taal doe ik toch meer door taalboeken te lezen. Een eufemismenwoordenboek op een regenachtige zondagmiddag? Heerlijk!! O, en of we nog wel eens scrabble spelen? Oei, dat is wel al een tijd geleden. Maar het spel ligt nog wel op de spellenplank.

stille zaterdag

33 Op deze dag vindt volgens de toen geldende tijd en datumberekening de kruisiging van Jezus van Nazareth plaats. bron: vandaag de dag in de geschiedenis.
Waarom wordt dit dan niet eens in de 5 jaar of zo herdacht? Net als Bevrijdingsdag. Dat is tenminste nog te staven. En zou wel jaarlijks herdacht moeten worden. En kunnen we dat dan niet meteen omdraaien? 3 dagen Bevrijdingsdag en één dag iets wat Pasen heet? Klinkt mij veel logischer in de oren... Of laten we dat hele paasgedoe vergeten en er gewoon weer een voorjaarsfeest van maken! Tenslotte is het oorspronkelijk ook daaruit ontstaan.

Deze zaterdag was om een heel andere reden stil. Het grootste deel van de dag heb ik geslapen. Zonder ondergebit valt de pijn heel erg mee. Vooral met pijnstilling erbij :D

Kinderboekendag

Sinds 1967 wordt, op of rond de geboortedag van Hans Christian Andersen, de Internationale Kinderboekendag gevierd. Dit jaar valt deze dag precies op Andersens geboortedag: 2 april.
Pas op voor de gnaskop! Iep! Hoe tem je een draak? Eragon, Oudste en Brisingr... Gebroken soep en Monsterologie. Er zijn zulke leuke kinder- en jeugdboeken!!

Veel verdoving... in een mum van tijd waren de resterende tanden en kiezen getrokken. Het noodgebit geplaatst. Hoezo nood? ik moet het er wel 3 maanden mee doen! Het voelt vol, vreemd, te veel. De pijnstilling helpt wel wat maar echt leuk kan ik het niet noemen. Ach, miljoenen zijn me voorgegaan. Wat zou ik zeuren? Er zijn echt wel ergere dingen!!

Verzenderkensdag

De dag waarop je om ooievaarskuitenvet gestuurd werd (wordt?), de tube luchtlijm mocht halen, de vierkantegatenboor moest gaan zoeken of de papiermagneet. De plintladder was ook een gewild artikel. Rode moezelwijn... maar dat mag niet verkocht worden onder de 16! In Den Briel wordt sinds 1966 jaarlijks op 1 april de bevrijding van de stad door de watergeuzen in 1572 gevierd en als historisch kostuumstuk nagespeeld. Da's geen grap.

Wat een dag. Geloof niet dat ik er helemaal met m'n gedachten bij was. Was op een gegeven moment de telefoon kwijt. Dan maar bellen. Nee, hij ligt niet in de kamer (of hij moet ondertussen een lege batterij hebben), niet in de keuken, slaapkamer, hobbykamer, jaszak, auto.... oeps. Ook niet op het werk. Oei, nu wordt het wel vervelend. En dan word ik teruggebeld, door mijn eigen telefoon! Joepie, hij is terecht, ik ga hem even halen.