24 september - Kalkar 1977

Deze krantenfoto heb ik dus al 31 jaar bewaard... Voor degenen die mij denken te herkennen... dat klopt ;-)

Ook in de videoshop kreeg ik een blanke pagina als instapbewijs, daar kom ik echt het vliegtuig niet mee in! Tegen etenstijd nog even geprobeerd en als een wonder werkte het internet weer even. Nét lang genoeg om een correct instapbewijs te kunnen printen. Bij de douane leek het eerst helemaal goed te gaan. Nee, die medicijnen mocht ik rustig in de koffer laten. Maar de mevrouw achter het röntgenapparaat besliste helaas toch anders. En als je koffer wordt opengemaakt dan ook helemaal. En ook nog door een enorm chagrijnig mens :-( en dus moest ik 2 flesjes cod liver oil achterlaten want die kon ik overal wel kopen. Als ik een prescription kon overleggen mochten ze wel mee. Maar wie kan daar nou een bewijs van laten zien? Zeker niet een bewijs dat zegt dat je ze bij Tesco moet kopen gezien de prijs. In november probeer ik het gewoon weer, maar dan leg ik ze echt wel al op de band, dat werkte de vorige keer ook. Daarentegen mocht de ontharingscrème zonder problemen mee. Ik snap het niet helemaal meer... Het flesje hoestdrank (en nee, deze kwaliteit hebben ze echt niet in Nederland) mocht alleen mee als ik het ter plekke open maakte en er een slokje van nam! Geen probleem, al was het slokje wel een superklein nipje want anders was ik zeker tijdens de vliegreis al onder zeil gegaan, dat spul is heerlijk slaapverwekkend! Als bijna laatste aan boord gaan heeft zo zijn voordelen: je zit meestal lekker vooraan met redelijk wat beenruimte (zeker als je na het stijgen op de derde rij mag gaan zitten en 3 stoelen tot je beschikking krijgt) én je bent als een van de eersten weer buiten zodat je snel door de douane bent. Op het station een lekker broodje geitenkaas (met gedroogde tomaten, noten en waterkers) gegeten en toen de terugreis verder aanvaard. De treintaxi liet wel behoorlijk lang op zich wachten (ik had al op en neer naar huis kunnen lopen ware het niet dat ik daar toch echt te moe voor was). Thuis aangekomen staat er een hartstikke vrolijk boeket bloemen te wachten! En alle post ligt gesorteerd op tafel, wat een luxe. Dank je Fiona! Lipton heeft theezakjes opgestuurd, die heb ik dan ook maar geproefd. De mail heb ik enkele dagen niet gezien, komt nog wel...

Geen opmerkingen: