In Italië weigerde een priester een mis omdat de nabestaanden Belle Ciao wilden zingen. Wat is er nou mis aan deze tekst?
Toen ik vanmorgen vredig ontwaakte, was de verdrukker in de stad.
O partizaan, ‘k wil met je mee, want de dood zit in mijn hart.
En als ik sneuvel als partizaan, laat mij dan rusten in mijn graf.
En laat mij rusten in gindse velden, in de schaduw van een bloem.
En alle mensen die daar passeren, zullen wijzen naar die bloem.
Dat is de bloem der partizanen, voor de vrijheid zijn ze dood.
Waarom moet ik trouwens altijd 5-6 dingen tegelijk aanpakken? Ik raak een beetje het overzicht kwijt (beetje maar) en loop dan als een kip zonder kop al die dingen ook nog tegelijk te doen. Wat af en toe, zelfs voor mijzelf, hilarische momenten oplevert. Maar, wonder boven wonder, heb ik mezelf nog niet buitengesloten...
De elfenstad is nog niet klaar maar het eerste bord is al geschilderd. Als ik woensdag een workshop geef voor kinderen moet ik toch wel weten hoe die verfstiften zich houden en dan zit er dus niks anders op dan zelf een bord te maken. En pas toen ik de afbeelding uploadde zag ik dat niet alle lijnen getrokken waren. Inmiddels wel dus. Na 4 uur drogen 90 minuten in de oven. Dat is voor morgen.
En toen moest die vlag dus weer naar binnen... dankjewel! Het heeft dusdanig gewaaid en gewerveld dat tot aan de top alles in elkaar is gedraaid... zo meteen nog eens proberen. Er is geen beweging in het touw te krijgen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten