27 januari 2010, de telefoon mag uit. Oei, 't is maar goed dat C dit nog niet wist, anders was hij vast helemaal ontploft! Ik heb hem wel vriendelijk doch dringend verzocht voortaan geen (mobiele) telefoon meer aan te zetten op het werk. En vervolgens heb ik na de koffiepauze geen stagiair meer... oeps. Een dialoog was toch beter geweest dan gewoon zomaar weglopen!
En nóg heb ik geen antwoord van de zorgverzekering dus ga ik maar eens bellen (yep, op de telefoonvrije dag ga ik bellen...) want ik wil nu wel eens weten of ik over 9 maanden met een normaal gebit op vakantie kan gaan. Die brief is eergisteren verstuurd. O? O wacht even, naar het ziekenhuis. Tja, dan zit ik hier te wachten... kunt u me ook zeggen wat er in staat? U heeft helemaal geen toestemming nodig! Pardon? En dat zeggen jullie nu pas? Het trekken wordt door de tandartsverzekering betaald. Ja, leuk, maar ik ga echt niet zonder tanden/kiezen verder door het leven. Nee, maar een gebit zit gewoon in de basisverzekering. En dat zeggen jullie nu pas? Waarom moest ik dan eerst toestemming vragen? En dan is de kaakchirurg ook nog niet aanwezig. Dus ga ik morgen verdere actie ondernemen!
Vandaag kregen we ook de eerste digitale salarisbrief. Gmail heeft soms leuke suggesties:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten