Vanaf 10 uur vanmorgen staat mijn agenda volgepland. Als eerste zou er een vertegenwoordiger van koffieautomaten komen. Toen hij dan eindelijk om kwart voor 11 kwam aanzetten en het vreemd vond dat ik niet meer dan 5 minuten tijd voor hem over had... hoefde hij van mij nooit meer terug te komen. Zijn collega mag het overnemen. Die zie ik dinsdag. Daarna was R aan de beurt. Joepie! Dit was gewoon een leuk gesprek en vanaf volgende week heb ik er weer af en toe een stagiair bij. Duidelijke afspraken welke taak hij gaat uitvoeren. Mooi, hier houd ik wel van. Prompt daarop volgt de werkbespreking met enkele collega's. Op het terras, met een lunch. Heerlijk, wel in de schaduw. Groot voordeel van deze informele zitting is dat de informatie weliswaar druppelsgewijs binnenkomt maar soms ook van een heel onverwachte hoek! Lekkere pasta (al had ik een salade verwacht). Tussendoor even thuis omkleden, het lijkt wel of alles plakt :( Maar nu kan ik ook even gauw de ramen en gordijnen aan de achterkant sluiten (en die aan de voorkant openen). Het waait af en toe een héél klein beetje.
Weer een overleg met een collega volgt en tenslotte komt het Kunstforum op bezoek. Het Kunstforum richt exposities in op plekken waar je het niet echt verwacht. Lege winkelruimten die wachten op een nieuwe bestemming tonen ineens kunstwerken. Schilderijen, glas, keramiek, foto's, etc. Op mijn kantoor is het niet uit te houden van de warmte, in de ruimte eronder (waar het Kunstforum straks ter gelegenheid van het eerste lustrum een expositie gaat inrichten) is het wat koeler. Toch besluiten we gezellig in de kelder tussen de afgeschreven boeken te gaan vergaderen. Heerlijk koel!
Eigenlijk wil ik vanavond... eigenlijk helemaal niks! Lezen, afkoelen, dát wil ik wel. Geen afspraken meer, ook niet met mezelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten