bijkomen

Er zijn van die dagen die ik even over zou moeten slaan. Niet dat er dan geen leuke, gekke, aparte, mooie, ontroerende momenten zijn, het lijf wil dan gewoon even niet meewerken. Prachtig weer en ik word een michelinvrouwtje (ben afgekeurd voor mannetje). Met bijbehorende pijn. Stug doorwerken natuurlijk. Gewoon wat extra pijnstilling en liefst nóg meer hooi op m'n vork nemen. Vooral ontkennen. Tenslotte heb ik ooit besloten dat het leven leuk, vrolijk en vooral aangenaam moet zijn. Dus geniet ik van de vogelgeluiden om 5 uur 's morgens. Dan heb je toch al weer 4 uur geslapen -weliswaar niet aan één stuk, maar toch- en je kunt er nog minimaal 3 slapen -als je tenminste niet gaat liggen lezen. Ach, het boek is ook goed. Mijn korte-termijngeheugen is niet zo denderend op dit moment. Wat heb ik de afgelopen paar dagen eigenlijk gedaan? Buiten gewoon werken uiteraard.
Anderhalve ketting geketteld (gaat héél goed met opgezette vingers!), veel gelezen (vooral 's morgens vroeg), de sportschool overgeslagen (zelfs te warm om daar naartoe te rijden), wel op de fiets naar de Praxis (had toch nog geen spierpijn?), sessie gespeeld in Vlaardingen, boodschappen gedaan in Steenbergen (nadat ik wat spullen bij de bieb had afgeleverd)... en vooral geprobeerd geen grote puinhoop te creëren. Dat laatste is redelijk gelukt! En natuurlijk kon ik het niet laten om de zondag "goed" te besteden. Tussen het uit- en inruimen van de keukenkastjes (alleen de benedenkastjes, rest komt een volgende keer) heb ik De geschiedenis van mijn gekte door Elyn Saks uitgelezen. Een heel aparte autobiografie!