In een piepklein dorpje, zo'n 9 km van Leuven ligt Zandstorm, het atelier waar ik vanmiddag oorbellen van zilverklei heb gemaakt. Er waren 8 cursisten, 7 maakten een ring. Nou heb ik al verschillende ringen maar ik draag er slechts maximaal 3 en dan nog alleen bij "goed" weer, oftewel als m'n handen niet zijn opgezet. Dus voor mij geen ring. En ik ben nogal oorbel-verslaafd. Ik ga ze niet tellen. Zou ook niet eens kunnen want ik bewaar ze op de meest uiteenlopende plaatsen, dus de kans dat ik er te weinig tel is groot. Maar een 100-tal haal ik wel. Het leukste aan de workshop is dat je helemaal zelf mag bepalen wat je maakt. Ik vind eenvoudig en beslist niet symmetrisch altijd wel wat hebben. Dus heb ik "gewoon" de klei uitgerold en dat werd dan de vorm. En eigenlijk zou je dan al bijna klaar zijn. Deze ruwe vorm gaat 20 minuten onder een haardroger - die zéér vernuftig is ingebouwd - en daarna heb ik met vloeibare zilver nog wat accenten toegevoegd. Vervolgens gaat dit weer 10 minuten onder die föhn en dan gaat het geheel nog 10 minuten in een oven van 780C. Als je daar met je rug naartoe zit... da's echt warm. Door het föhnen verdampt het water wat in de klei zit, door het verbranden in de oven een of andere substantie wat eraan is toegevoegd. En dan verwacht ik iets zilverachtigs uit die oven te zien komen... niks zilver dus! Hartstikke wit. Met een borstel (lijkt verdacht veel op een staalborstel) en een polierder (hoe zouden ze dat in Nederland noemen?) haal je het zilver tevoorschijn. En dit is dan zuiver zilver. Wauw. Dat is echt leuk om te doen! Ik heb zo'n vermoeden dat ik nog wel eens naar het zuiden zal rijden...
Met de vijltjes haal je gewoon de oneffenheden weg, vóór het bakken in de oven! En dit is dan het resultaat, waarbij de linker nog gepolijst moet worden:
Dit vind ik gewoon een leuk plaatje, natuurlijk geschoten in Erps-Kwerps!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten