Dammen en andere kunstwerken

Een korte rit vandaag, maar wel een met heel veel afslagen! De eerste is naar tekeningen van de Maori op de rotsen. We zijn het eens dat het hele mooie rotsen zijn maar geen tekening te zien! Er is wel een stuk rots naar beneden gekletterd... daar zaten nou vást net die tekeningen.

In Waitaki staat de op één na oudste waterkrachtcentrale, een gigaproject! We komen onderweg nog 2 centrales tegen die wat kleiner maar wel moderner zijn.

Lake Benmore is voor de watersporters een paradijs, nu ook voor ons want er is niemand verder te bekennen.

En dan slaan we af naar de Clay Cliffs. Een privé(grind)weg van 10 kilometer lang dwars door helemaal niets, een verlaten stuk grond, struiken, bergen op de achtergrond, enkele bijenkorven (waar die bijen hun voedsel vandaan moeten halen? wilde lupinen?), een afgesloten hek. Tegen betaling van $5 mag je doorrijden, het geld stop je in een busje, op goed vertrouwen/geluk dus. Een grindrivier stroomt vrolijk in de zon. En dan zijn daar ineens de kleirotsen. Statig. Prachtig!

We overnachten enkele kilometers buiten Twizel, een klein dorpje met enkele winkels. Wel 2 supermarkten (allebei 4square... op een steenworp afstand van elkaar). Behalve gereedschap kun je in de hardwarestore ook ansichtkaarten, speelgoed en kleding kopen. De drogist heeft ook al een allegaartje aanbiedingen. Wel vrolijk winkelen. We overnachten aan Lake Ruataniwha (spreek dat maar eens uit!), een park met kleine huisjes en veel caravans en tenten. Hopelijk vallen die dennenappels niet al te grote deuken in het dak van de auto (hij was tenslotte nieuw toen we hem ontvingen).

Overigens hadden we vanaf Te Anau Downs geen internet meer. Vodafone heeft dus toch niet zo'n goede dekking als ze beweren... Maar de vorige stukjes had ik dus wel al in klad gemaakt. En met de rust die hier weer heerst (het lijkt bijna alsof we de enige vakantiegangers zijn) is een avondje uploaden ook weer een leuke tijdsbesteding.