Ramptoerisme

Waarom denk ik dat bij een aardbeving hele straten ineengestort zijn? Soms is het ene huis helemaal in elkaar gedonderd terwijl er bij het buurhuis niks te zien is. Prachtige gebouwen staan fier overeind. De Art Gallery waar we gisteren waren bestaat voor 90% uit glas... en er is niet één ruit gesneuveld! Toch is niet ver daarvandaan een kerktoren ingestort en missen huizen en winkels daken. Enkele straten zijn wel gekrakt maar overwegend zie je helemaal niks. Vandaag spelen we even ramptoerist. Marina stuurt ons straten in waar de bewoners noodgedwongen hun huizen hebben moeten verlaten. Hier vond de eerste beving met een kracht van 7.1 plaats. De riolering is kapot, men heeft portaloo's buiten staan. Maar ook in deze buurt zijn er "slechts" enkele huizen totaal onbewoonbaar. De meeste zijn nog gewoon bewoond. In de stad zelf zijn enkele "gaten" tussen de panden gevallen. Vroeger stonden er wel degelijk winkels, huizen, etc, waarbij "vroeger" zo'n 7 weken geleden is.
Het is een raar gevoel om hier te lopen waar toch een heleboel mensen hun hebben en houden zijn kwijtgeraakt. Je zult maar wakker worden en de boel ligt op de grond, de grond is opengebarsten en er zitten scheuren in je huis. De stadsbibliotheek had "geluk", alleen de boeken waren uit de kasten gevallen. Gebouwen waarvan je verwachtte dat ze kapot zouden zijn staan dus gewoon overeind. Vooral niet-onderhouden gebouwen hebben het begeven. Mensen krabbelen ook gauw weer op. We kopen enkele cd's in het "nieuwe" pand van Penny Lane Records. Hij zat eerst op de hoek, dat pand is finaal naar de knoppen.










Aan het eind van de middag zijn A en M met paard Jack naar de massage, ik wacht hier op Grant die Sparky van nieuwe hoefijzers zal voorzien. Hij ondergaat het gelaten.

De zon schijnt volop, dit is echt genieten!

Geen opmerkingen: