7/8/9 oktober

Natuurlijk moeten de laatste dingen nog worden ingepakt op de ochtend van vertrek. Maar we besluiten wel lekker op tijd naar Schiphol te gaan. De incheck gaat niet zoals verwacht/gehoopt/zou moeten, maar bij de officiële incheckbalie kunnen we toch gewoon onze koffers achterlaten (die rechtreeeks doorgestuurd worden naar Auckland) en ontvangen we de eerste instapkaarten. In Shanghai moeten we opnieuw inchecken want er zou geen samenwerking zijn tussen KLM en Air New Zealand. Ook goed, als we maar niet onze koffers hoeven ophalen en meezeulen! Uiteraard mogen wij naar de verst verwijderde gate lopen... e-readers zijn duidelijk niet alleen iets voor de "nieuwe generatie!


En dan blijkt dat de KLM ons heeft omgeboekt van simpel economy naar economy comfort. Maar of dat nou wel zo comfortabel is? Ik zit samengeperst tussen een Duitser en een Zweed, A zit 5 rijen achter mij tussen twee onbekende gasten ingeklemd. We hadden dus 2 gangpadstoelen gereserveerd...
Met slaaptablet val ik af en toe in slaap maar echt vrolijk word ik hier niet van. A heeft iets meer pech, hij wordt hartstikke ziek van het slaaptabletje!

In Shanghai blijken we dus wel degelijk onze koffers te moeten ophalen en opnieuw te moeten inchecken... niks doorzendservice! En hoewel je het vliegveld niet verlaten hebt wordt alles opnieuw met röntgenogen bekeken, inclusief wijzelf. En dan blijken ook de gereserveerde stoelen op deze vlucht niet zo vast te liggen als we dachten. Ik zit in het midden, de Fransman is bereid naar het raam te verhuizen zodat A tenminste zijn benen kan strekken. Van slapen komt nu helemaal niet veel. Voor ons gevoel is het gewoon midden op de dag maar we maken toch weer een nacht mee, tenslotte komen we tegen 7 uur 's morgens aan in Auckland. De hongerige hond staat weer bij de bagageband en detecteert perfect A's rugzak. Zelfs een sandwich die al 24 uur daarvoor was opgegeten ontdekt dat beest.

Eerst maar eens kijken welke auto we toebedeeld krijgen. Een corolla, ben benieuwd hoe hij rijdt! Dan internettoegang bij de Vodafonebalie. De simkaart kan tegelijkertijd ook gewoon in de telefoon gebruikt worden, al heb ik geen flauw idee hoe het dan met de internettijd gesteld is (je betaalt voor één maand toegang).

Omdat ik echt geen zin heb in Auckland te blijven rijd ik naar Matakohe. De routebeschrijving zal best goed geweest zijn maar we komen op route 6 uit, in plaats van route 1. Een heerlijk rustige weg, mooie route!! Net na 1 uur komen we op het park aan. Daar wordt ons meteen verteld dat er een open dag is in het Kaurimuseum, wat aan het begin van de weg gevestigd is. En omdat we toch nog wel iets willen doen die middag lopen we terug. Gelukkig maar! Niet alleen is het leuk is zoals de bevolking de oude ambachten uitdraagt (in de stijlkamers blijkt er ineens een echte dame in het bad te liggen en staat iemand echt koek te bakken), het is een enorm leuk museum! Kauri zijn dus bomen die gom afscheiden en van die gom weten ze hier echt mooie dingen te maken!


's Avonds krijgen we uiteraard wel een beetje honger. Maar op de weg tussen het museum en het park zagen we een restaurant... dat echter besloten heeft niet open te zijn want ze zijn moe van al het bezoek deze dag! Een 10 kilometer terug is er een klein dorpje met enkele restaurants. We besluiten in de Bank van Nieuw Zeeland te eten, geen slecht besluit!

Geen opmerkingen: