We rijden verder naar Xochicalco - Plaats van het bloemenhuis. En dat geheel door de binnenlanden. Wat hele trieste desolate plaatsen laat zien maar ook kleurrijke, rijke buurten. De tegenstellingen zijn enorm. Uitgestrekte vlakten en bergen. Prachtig!! In X blijken we nog 500 m verder te moeten gaan voor de tickets maar met het toeschuiven van 100 pesos komen we ook binnen. De piramides zijn prachtig. En ook niet zo toeristisch, er zijn maar een handjevol mensen.
Je kunt ook nog naar beneden lopen. Daar zijn nog een aantal kamers en een vogel die niet kan vliegen. Zegt André die dat wel gelopen heeft met Edmund (steil!!). Ondertussen zat ik onder een soort strokap te genieten van het uitzicht op een meer.
We rijden verder naar Cuernavaca, maar eigenlijk hebben we ook wel honger. Iedereen zegt dat je niet onderweg in kleine tentjes moet eten maar die taco's waren me toch lekker! We kregen 2 soorten vlees om ertussen te stoppen, gebakken lenteui, een pittige groene saus en een milde tomatensmurrie. Hoe dit plaatsje heette? Geen flauw idee, had het eigenlijk wel een naam?
Cuernavaca -stad van de eeuwige lente, het is hier het hele jaar door gemiddeld 27°C- is een middelgrote stad mét kathedraal (o nee hè?!). Overal in de stad kleine kraampjes, op het plein weer indianen die een dans brengen (heerlijk dat ritme!) en we bezoeken het paleis van Cortés (viel weer mee!). Hier veel mooie opgegraven beelden, maar ook een inkijkje in het gebouw waarop Cortés zijn paleis bouwde. Deze mevrouw vond ik de mooiste van de hele stad.
Bij thuiskomst is de was gewassen (én gestreken), we vonden het gewoon prettig om de reiskleding -zeker voor deze prijs- te laten wassen. En de mevrouw achter de receptie zegt... dat het prijskaartje nog aan mijn oorbel hangt... dank jullie wel mannen, het was gezellig met jullie, maar ff wat zeggen is teveel zeker hè?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten