10 februari

In blokken geslapen is toch iets anders dan als een blok geslapen. Toch zijn we wel wat bijgekomen. We besluiten vandaag de buurt te gaan verkennen zodat we weten waar we eigenlijk ongeveer zitten. Een continental ontbijt (sorry, ik waag me niet aan tortilla's op de vroege morgen) is best te doen als je niet al te veel honger hebt. De thee is echt niet te drinken, ik ga wel over op het water. Het verse fruit is overheerlijk. En dan nog 3 sneetjes toast met boter en jam... André kiest voor een gooffer en krijgt een warm broodje met bonenpasta en nog meer onbestemde ingrediënten. Hij zegt dat het lekker is.
We verlaten de Ignacio Vallarta naar links en lopen al snel Louis Pasteur tegen het lijf, hij heeft een meer dan levensgroot standbeeld gekregen. Via Madrid en Paris lopen we de Reforma op. Hier staan allemaal kunstige banken. Variërend van bronzen beelden tot staalconstructies.

Na de Insurgentes overgestoken te hebben kiezen we voor de kleinere straatjes, Oslo, Hamburg, Londres... De eettentjes stapelen zich op. KFC naast de Burger King, McDonald's, en meer van die eenhapscrackers. Daarnaast zijn er enorm veel eettentjes waarbij je eigenlijk niet echt wilt weten wat je er kunt krijgen. Heel erg appetijtelijk zien ze er niet uit. Erg hygiënisch nog minder. Ineens zien we een trap die leidt naar een of ander winkeltje. En nieuwsgierig als we zijn... blijken we in een gezellig soort antiquariaat terechtgekomen te zijn. Met ook heel wat handwerk. De voorkamer is niet meer in gebruik, de muur staat op doorscheuren... Een stukje verder belanden we in een soort overdekte markt. Iedereen wil zijn waar aanprijzen, het schijnt dat er zo'n 5-600 stalletjes zijn. Kleding, sieraden, kleden, kitsch, zilver... iedereen spreekt je aan, koop toch asjeblieft iets. Een silversilk halssieraad wordt voor 10.000 pesos aangeboden. Hij is wel mooi, maar toch ook weer niet zó mooi. We besluiten redelijk snel deze markt weer te verlaten.
We lunchen in een klein tentje in Oslo, een lekkere salade. Nou was er iets met sla eten... Maar we genieten toch maar van de zalm (A) en tonijn (ik). De meeste slablaadjes laten we liggen.
Het blijkt dat we "buiten de kaart" zijn gaan lopen. Door de Insurgentes nogmaals over te steken (oversteekplaatsen zijn een verhaal op zich) bevinden we ons weer op de map en we lopen terug naar het Revolution Monument. Een enorm bouwwerk, helaas wel in de steigers. Maar toch prachtig om te zien! En het blijkt dat ons hotel op 2 minuten loopafstand is... als je de andere kant op loopt.
Hier is het monument zoals je het in een tegenoverliggend gebouw ziet.

Even bijkomen en dan 's middags via het RM naar de Avenue Juarez. We gaan Fonart binnen. Kunstenaars uit de omgeving verkopen hier hun werk. Wat een mooie dingen, en wat jammer dat je niet alles gewoon mee kunt nemen. Maar wat een genot om er naar te kunnen kijken! We zien een prachtig stoel, helemaal handwerk, 10.000 pesos. Die is het wél waard...
Vlak voor het park zien we het museum van Diego Rivera Murales. Voor 15 pesos mag je naar binnen, fotograferen (uiteraard wel zonder flits) mag voor 5 pesos. 10 pesos is ongeveer 1,25 en dan stellen we de dollar gelijk aan de euro. Wat is het toch prachtig om die muurschildering in het echt te zien. De hele revolutie wordt er op uitgebeeld in die overduidelijke Rivera-stijl. Er staan lekker luie stoelen om extra lang te kunnen genieten van dit meesterwerk.
Buiten lopen we nog even het park in. Politie te paard (wij zagen hem aan voor een toeristische attractie), schakende mannen, kraampjes met kleding. Dit alles is dus echt op loopafstand van het hotel. Heerlijk!
O enne... je hoeft niet te wennen aan mooi weer, je geniet er gewoon van!