Klokken

Zeeland op een zonnige zaterdagochtend, nu weet ik nooit hoe laat ik leef dus het kan net zo goed (deels) middag geweest zijn. Eerst ga ik naar een fair in Kloetinge. Ik wist natuurlijk wel dat er verschillende soorten tomaten bestonden... maar van de perziktomaat, de druiventomaat en de zwarte pruimtomaat had ik toch echt nog nooit gehoord. Natuurlijk zal ik ze wel proeven als ze volgroeid zijn maar voorlopig vind ik het blad nog verdacht veel naar gewone tomaat stinken en dat is nou precies de reden dat ik (bijna) geen tomaten meer eet. Ik heb er genoeg gegeten toen ik augurken plukte in de zomer dat ik 16 was. Ze waren speciaal voor ons aangeplant omdat rauwe augurken niet lekker zijn. Behalve fruit, groenten, kruiden en pioenrozen waren er ook enkele kraampjes met leuke hebbedingetjes. En twee Zeeuwse mannen staan babbelaars te maken. Echt leuk om te zien! Ik krijg een hele uitleg, en geniet!

De plak gekaramelliseerde suiker (waar ook vast andere ingrediënten aan toegevoegd zijn, het geheim heb ik niet ontfutseld) wordt tot een lange slurf geslingerd en gekneed om vervolgens met een speciaal stuk (handgemaakt) gereedschap tot babbelaars te worden gesneden.

En als het geheel is afgekoeld laten ze het op de plaat vallen en breekt alles in gelijke stukken. Babbelaars bewaren in de koelkast!

De volgende stop is Arnemuiden. De klok horen luiden en niet weten waar de klepel hangt in Arnemuiden? Dat kan niet. Maar eerst geniet ik van de draaiende molen. Wat een prachtig geluid is dat toch!!

Naast de molen ligt een buis die naar beneden loopt. Als ik nu de buis op de foto terugzie moet ik wel goed kijken om te zien hoe hij eigenlijk in elkaar zit, anders lijkt het net een deksel. De molenaar vertelt hoe kinderen hiervan genieten: een heuse glijbaan, wat een heerlijke manier om kinderen snel blij te kunnen maken!
Maar het is zaterdagmiddag (weet ik inmiddels omdat ik heel vrolijk goedemorgen wenste en toen te horen kreeg dat het toch echt al lang middag was), en in dit vrome dorp lijken kinderen dan niet buiten te mogen spelen?

Het hele dorp is vrijwel ingeslapen, winkels zijn gesloten, de kerk ook. Maar de klokken hangen bovenin, als je op de juiste afstand gaat staan zijn ze nog goed zichtbaar én ze klinken ieder kwartier. Nog steeds heel vrolijk, de ouderdom kan ik niet zien maar het bord leest dat ze uit de 16e eeuw stammen.

Het astronomisch uurwerk is wel een van de mooist bewaarde uurwerken uit die tijd. Wat doordacht! De maandstand, de waterstand in Vlissingen, ongelooflijk.

Als ik terugloop komt er een oudere man uit een woning waar ik van tevoren wel even had gekeken naar de aangeklede poppen en andere klederdrachten. Hij en zijn vrouw maakten als enigen nog echte Zeeuwse klederdrachtstukken. Dan ligt op het puntje van mijn tong de vraag wat er gaat gebeuren met dat ambt als zij er niet meer zijn maar dat durf ik dan toch nog net niet te vragen. Ik zou het wel zonde vinden als dit stukje ambacht verloren zou gaan!
Zo'n tocht doet je toch wat verder nadenken. En zo beland ik op de website van de Zeeuwse klederdrachten. Ongeveer ieder dorp had zijn eigen dracht! En dan maakte het ook nog uit welk geloof je had.