Uiteraard eerst zo voordelig mogelijk inpakken, wat gaat er veel in een Kangoo. In Ierland zijn geen cellenbetonblokken te koop dus wordt de achterbak eerst 3 lagen hoog hiermee opgestapeld. Handig als ondergrond voor de beelden maar ook handig om de schuur tegen instorten te behoeden. En ik zou mezelf niet zijn als ik halverwege de ochtend erachter kom wat ik allemaal vergeten ben in te pakken. De ultieme reden om met de auto te gaan is/was dat ik minstens 5 liter pretex mee kon nemen. En wat heb ik dus niet ingepakt? Juist.
België is eigenlijk maar een klein land. In no time rijd ik al in Frankrijk. De vrolijke gele lentevelden zijn heerlijk om doorheen te rijden, ook al schijnt het zonnetje niet altijd. Eigenlijk ben ik daar alleen maar blij om want met felle zon is het toch niet echt prettig rijden.
De eerste stop is aan de rand van Rouen. Een leuk stadje, maar veel zal ik er deze keer niet van zien. F1-hotels zijn goedkoop, schoon, net voldoende om te overnachten. Daar is de prijs dan ook naar. Ook een voordeel: je zit meteen op de goede weg richting Caen/Cherbourg en hoeft niet eerst nog eens de stad te doorkruisen.
De bosrijke omgeving van Normandië is wel kleurrijk. Het zonnetje schijnt, dat betekent iets meer stops. Op onverklaarbare wijze had ik de autoradio zover gekregen dat er absoluut geen geluid meer uit kwam. Dat betekent dat ik toch ook weer aan allerlei knopjes zou kunnen draaien... en ja! het is gelukt, ik krijg weer geluid. En vooral als je saaie wegen moet rijden is het toch wel zo prettig als je dan kunt meezingen met Pink Floyd, Enya, Bram Vermeulen, Omnia of the Nits.
Ruim op tijd kom ik door Valognes, net voor Cherbourg. Ik besluit de plaatselijke Carrefour nog even leeg te kopen, in Frankrijk is de wijn toch echt heel wat goedkoper dan in Ierland, er is nog genoeg plek in de auto. Wachten op een opstelterrein in de volle zon is niet echt leuk. Ik kan net in de schaduw van een Italiaanse kleine truck staan. En als de zon draait, o nee, de aarde draait, dan rijd ik even naar achteren en ga aan de andere kant in de schaduw staan.
Celtic Link begint te laden op Ierse tijd - we staan dus een uurtje langer dan verwacht te wachten. Ik krijg een 4-persoons buitenhut toegewezen met eigen douche en toilet. De Guinness smaakt goed, het is rustig aan boord. Mijn reis kan niet meer stuk. Net voor de Ierse kust komen we in dichte mist terecht. De misthoorn laat duidelijk van zich horen. Ben ik even blij dat we 's nachts niet in de mist voeren!
Het is heerlijk om weer op Ierse bodem te rijden. Ik ga even genieten van een korte vakantie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten