Als er iemand een herdenking verdient is dat heet meisje met het rode haar wel. Tegen het einde van de oorlog werd ze tijdens een controle betrapt met illegale kranten. Helaas herkende men haar toen van allerlei andere sabotage-activiteiten.
Om half 10 rijd ik via de binnenwegen naar Rush, naar de Christmas Craftsfair. Bij de Centra ga ik weer eten halen. Wel komisch dat ze me herkende en zelfs nog wist wat ik zou willen eten! Maar ze maken dan ook wel de allerlekkerste wraps van Fingal. Gelukkig is het gezellig met Patricia aan de ene en Paula aan de andere kant van mij. Het is koud, wat ook betekent dat er niet al te veel mensen komen. Al leek het in het begin goed te gaan, nog vóór de craftsfair begon had ik al een choker verkocht. Helaas gaan alle beelden mee terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten