de laatste dag in Hong Kong... deze keer

De laatste dag, ik plan rust... 's morgens lukt dat aardig, slaap uit tot 9 uur en verder lees en mail ik wat. Om half 3 heb ik met Mabel afgesproken bij de IFC. Ik neem de minibus en stap een half uur later uit bij Central. Tja, en vind dan je weg maar verder... Omdat de IFC net zo'n sjiek winkelcentrum is als de Pacific stelt Mabel voor naar Stanley's Market te gaan. Ik vind alles best, heb geen flauw idee waar ik terecht zal komen maar een voorstel van een expert zal ik toch niet gauw afwijzen. We stappen in een dubbeldekker en dan kan ik 3 kwartier gaan genieten van het uitzicht. M laat me op de kaart zien welke weg we afleggen: langs de kust naar de andere kant van het eiland. Zo'n kaart is trouwens helemaal verhelderend, Lantau Island blijkt bijvoorbeeld nog groter te zijn dan Hong Kong Island. Dan komen we aan in Stanley, een leuke haven en een nog véél leukere markt! Wauw... wie wil er nog dure souvenirshops? Hier is goede kwaliteit nog enorm betaalbaar ook. Het kost me bijna moeite om niet in ieder stalletje/shop iets te kopen. Er is een antiekwinkeltje waar ik beslist naar terug wil. De volgende keer neem ik gewoon een nog grotere koffer mee. Wat een mooie beelden. Ok, ik ga eerst ruimte maken thuis (hoe weet ik nog niet... als A dit leest gelooft hij er geen barst van...) en dan mag ik terugkomen. O wacht even, als ik A nu gewoon de foto's laat zien van het appartement dan moet hij te overtuigen zijn dat er nog véél meer in onze kamer past... en dan snapt hij ook meteen waar mijn verzamelwoede vandaan komt, aangeboren, zit in de genen...

Er staat ook nog een mooie redelijk grote tempel in Stanley, eentje waar je niet mag fotograferen. Toch lastig als je geen engels kunt lezen. Maar ik heb niet geflitst. Dat vonden de goden wel goed. Bij die kleine tempel van die oude mevrouw mocht ik wel fotograferen, ze stelde zelfs voor een foto te maken terwijl ik op het kussen zou plaatsnemen... ik heb dit heel vriendelijk afgewezen.

We nemen een andere bus terug (die gaat iets eerder weg, kost wel een halve hkd meer maar neemt daarvoor wel de tunnelroute en is maar 35 minuten onderweg). Die transportprijzen moesten ze in Nederland ook eens aanpassen! Omgerekend zit je dus 35 hele minuten voor 84 eurocenten te genieten...
We stoppen bij de Pacific want die mooie oorbellen wil ik eigenlijk toch nog wel kopen. Vervolgens nemen we de mtr (ik ben de klinkers niet vergeten, maar het is inderdaad de metro) naar Central en lopen het laatste stukje naar de FCC. En ik was al bekaf... en dan komt me daar toch nog een steile trap! Vaudine leert me meteen dat aziaten niet zweten (volgens mij is het tegen de 30 graden, en dan ook nog zonder de zon erbij) en dat je gewoon tegen je ene wang een glas koud water houdt, tegen de andere het glas wijn en een koel pilsje tegen m'n voorhoofd. Het helpt, daarna drink ik het water en de wijn op en geniet van goed gezelschap. We lopen door een uitgaansgebied naar het restaurant, ik kijk m'n ogen uit. Dit is niet te vergelijken met wat dan ook. De laatste avond... gelukkig omringd door lieve mensen, ik zal ze missen!

De terugvlucht... om 7 uur neem ik een taxi naar de Airport Express, de trein die me naar het vliegveld brengt. Marietta staat erop mijn koffer in de taxi te zetten. Ik haat afscheid nemen, maar afscheid van Annie is wel heel erg moeilijk. We gaan terug naar ons eigen leven, alleen mail en telefoon zal ons voorlopig verbinden. En duizenden herinneringen, grote en kleine mooie en trieste momenten.
Om half 11 's morgens eet ik beef met noedels...