1 mei

De wereld is gek geworden. Of misschien dringt het nu pas goed tot me door. Sensatiebelust. Negatief ingesteld. Waarom? Soms ben ik bang dat ik ook zo ga worden, of misschien al ben, maar dat zelf nog niet zie. Natuurlijk gebeuren er allerlei dingen om ons heen, daarvoor sluit ik heus mijn ogen niet. Maar ik wil me niet bang laten maken. Ik wil gewoon op alle mogelijke tijden overal kunnen gaan en staan. En me ondertussen blijven inzetten voor dingen en mensen die ik belangrijk vind.
Dag van de arbeid, de dag die ingesteld is om de 8-urige werkdag te ondersteunen. Ruim 120 jaar geleden al. Maar wat zijn werktijden nu? Veel mensen zijn al blij als ze een paar uur mogen of zelfs maar kúnnen werken per dag of per week. Om welke reden dan ook. Toch willen ook veel werkgevers langere werktijden instellen. Natuurlijk zonder bijkomend loon. Dan ga je toch terug naar af? Waar is dan de strijd die onze voorouders geleverd hebben goed voor geweest? Strijdbaar zal ik wel blijven, hoop ik. Maar dat is niet negatief. Strijden voor gelijkheid en rechtvaardigheid. Dat is positief.