Een nieuw jaar... een nieuw bericht....

Af en toe loop ik gewoon mezelf voorbij. Dan gun ik me niet eens de rust om een blogbericht te plaatsen. En nu dan? Nu ga ik mijn geheugen aanspreken. Facebook heeft een mini-app die de hoogtepunten uit het voorbije jaar laat zien. Toen ik de ongekuiste versie bekeek zou ik wel een erg saai jaar gehad hebben. Het tegendeel is waar! De nodige workshops werden afgewisseld met de nodige (!) vakanties, en soms zelfs gecombineerd. Dat ik voor workshops de meest uiteenlopende plaatsen bezoek is voor velen al geen verrassing meer. Van Erps-Kwerps tot Ingelmunster, van Sevenum tot Malta, ik heb genoten en veel opgestoken. Workshops in polymeerklei, zilverklei, kumihimo, haken, schilderen... een mens is nooit te oud om de technieken aan te scherpen en meer te leren! Of gewoon voor de lol creatief bezig te zijn samen met anderen.

2014 was ook een bijzonder reislustig jaar. Turkije werd gevolgd door Malta en dan nog de nodige reisjes naar Ierland, oftewel home. In mei reed ik de auto weer via Frankrijk naar Donabate. Dit keer overnachtte ik in Val de Reuil. Iets verder Frankrijk in, maar dan hoefde ik op zondag niet meer zover te rijden. Dat kwam wel goed uit want de ferry vertrok al in de middag (lastig als je gewend bent in de avond af te varen). Een prima hotel voor de heenreis, voor de terugreis moet ik toch iets anders gaan verzinnen, zeker als we weer zo laat aankomen. Er is een kans dat ik in 2015 de auto pas in december terugrijd en waarschijnlijk worden dat dan 2 stops op de terugweg. De vele reisjes op en neer naar Donabate waren uiteraard leuk, maar ook zeer vermoeiend. Dat ga ik maar eens anders aanpakken. Ook verbleven we weer enkele keren in Celbridge, oppassen op Moose is beslist geen straf!

Pinksteren betekent al jaren Roparun. Nu ben ik echt in de gelegenheid (lees: in Nederland) om te supporteren. Dat de doorkomst midden in de nacht is mag de pret niet drukken. De renners lopen ook midden in de nacht. Dat het werkelijk zo hard giet dat heel Ossendrecht ondergelopen is mag ook geen spelbreker zijn, ook hier moeten de renners doorheen. Alle respect voor Mirjam en de andere renners (én fietsers)!!

Met Mus ging ik naar de tentoonstelling van Nathan Sawaya in Brussel. Wat die man met gewoon legoblokjes voor elkaar krijgt is niet te beschrijven. Toen ik de blauwe man in de stoel zag zitten had ik meteen een prima bestemming voor de leren stoeltjes.

Ik ga graag naar evenementen. Zo bezocht ik de D-day designbeurs in de Timmerfabriek in Maastricht. Het is de oude timmerfabriek van de aardewerkfabriek Sphinx, een monumentaal pand. Een en al inspiratie. Waar ik ook steeds weer vrolijk van word is Fantastyval. Puur genieten, wat een mooie mensen zijn er op de wereld! Ik kreeg via Facebook zomaar een toegangskaart voor de Magic Fair, genieten! De opzet van al dit soort fairs is nagenoeg gelijk: veel verklede mensen en leuke kramen waar je al je geld met gemak kwijt kunt raken. Waarschijnlijk zou ik al die gasten ook nog tegengekomen zijn bij Elf fantasy fair, Keltic fair en noem al die andere fairs maar op. Twee van deze festiviteiten vind ik wel genoeg in één jaar.

In juni ging ik onverwacht naar Romeo en Juliet, uitgevoerd door leerlingen van het Juvenaat. Er was nogal wat herrie in de stad (braderie noemen ze dat) en om toch nog een goede voorstelling te kunnen geven werd uitgeweken naar het balkon van de bieb. Maar dat betekende dat er geopend en gesloten moest worden en als je dan op nog geen 140 meter afstand woont... ik heb genoten!! en met mij iedereen die aanwezig was.

Als ik twee keer naar dezelfde voorstelling wil gaan dan moet die wel goed zijn. Picnic van Vis-a-vis is precies dat. Zelfs al laat je zonder het te merken je telefoon naar beneden vallen waardoor je toch wel bijzonder onthand bent. Om beide keren dan ook nog met Genieke te gaan is helemaal super. Daarentegen ben ik in de pauze van Exodus aan de Schelde naar huis gegaan. Ik houd niet van musicals. De opzet eromheen, buiten het podium en de voorstelling dus, was dan wel weer goed, maar dat was alleen maar in de pauze (en waarschijnlijk nog na afloop maar toen was ik er dus al niet meer).

Muzikaal was het ook best wel weer een leuk jaar. In kasteel Ravenhof waren weer enkele mooie klassieke concerten. Vooral de ambiance daar spreekt aan. Folk op zolder leverde weer enkele mooie concerten op. De schotse folkgroep The Paul Mckenna band was op doorreis en deed de zolder aan. Trio Masure (Philip Masure, David Munnelly en Siard de Jong) is ook altijd genieten. In een andere setting speelden David Munnelly, Soetkin Collier en Philip Masure in Vlaardingen, ook een trio maar het klinkt meteen heel anders! Daithi Rua speelde in Antwerpen en tenslotte heb ik nog genoten van het concert van Ross Breen, full band, in de Salmon Leap.

Ik zal vast wel wat vergeten zijn in mijn overzicht.... zoals een bezoek aan Kinderdijk, Hippolytushoef (met een leuke brocante markt!) en onlangs nog een weekendje Grou. Trammen in Den Haag (aanrader!! de Hoftrammm is een ervaring op zich). De Gig for Gaza met onder andere Frances Black. De Zero Plastic week... Maar ik moet toch ergens stoppen met dit blog?!