Heb ik werkelijk niets gedaan afgelopen maand? Of juist zoveel dat ik de rust niet vond om een blog te schrijven? Ik moet bijna mijn digitaal geheugen gaan raadplegen. Ik gebruik inderdaad wel een digitaal geheugen Evernote maar dat is meer voor wachtwoorden, procedures, teksten en tips die ik toevallig tegenkom en niet wil vergeten. Erg handig want overal te openen!
Het begint meteen goed. De allereerste vrije dag ga ik werken. Wel met gedachten aan de Bevrijding in mijn achterhoofd uiteraard. Maar niet iedereen mag genieten van deze vrije dag en dan is het wel zo rustig om even het ledensysteem onder handen te kunnen nemen. In de loop der maanden sluipen er af en toe toch wat onregelmatigheden in. Donderdagavond mag ik weer gaan fröbelen bij Zandstorm. Ik verbaas me er nu nog over hoeveel redelijk goed gelukte blaadjes en bloemetjes er uit mijn verkrampte handen kwamen. Als ik ze niet kon kopen moest ik ze zelf maar gaan maken...
Bij boekhandel Anderland in Oosterhout laat ik Marelle Boersma haar nieuwste boek Nobody signeren. Niet omdat ik nu zo graag gesigneerde boeken heb (ze lezen beslist niet anders!) maar wel omdat ik het leuk vond haar te ontmoeten. Inmiddels heb ik het boek gelezen en het is beslist een aanrader! In mijn andere blog de recensie ;-)
En toen was het gedaan met het mooie weer. De rest van het weekend is stormachtig, flink wat regen (goed voor de regenton!) en zo ga ik dan zondag naar een bijna verzopen kunstmarkt bij Atelier Escape. Met wat mede-kunstenaars weet Anja, ondanks de regen, toch een vrolijke draai aan de dag te geven. Ik ben blij dat ik de storm getrotseerd heb!
Vrijdagavond luid ik het weekend alvast goed in met Folk op zolder. De schotse folkgroep The Paul Mckenna Band trok door België en deed de zolder aan. Genieten van de bovenste plank. Onderstaand komt van een ander optreden, maar net zo gaaf. De zolder is een puik concept. Folkliefhebbers hebben de zolder van hun woonst omgebouwd zodat er zo'n 50 gasten kunnen meegenieten van de mooiste muziek. In the middle of nowhere, Emblem is geen wereldstad maar wél heerlijk op het platteland gelegen.
En dan.... de auto inpakken en op weg. Uiteraard vergeet ik wel weer het een en ander mee te nemen (ik leer het nooit...) maar wat ik niet bij me heb komt wel een andere keer. Of niet. Het is prachtig weer, eigenlijk schijnt de zon iets te fel voor een lange autorit maar ik zal niet klagen. Sheila mag geen tolwegen kiezen (had ik dat niet ná de Liefkenshoektunnel kunnen instellen?!) en dus rijd ik eerst de rondweg van Antwerpen over. Het is druk en dit had ik beter kunnen vermijden. Een kwestie van te lui zijn om zelf nog na te denken. Aan de rand van Val de Reuil ligt een hotelterrein. Je vindt hier pal aan de autoroute een aantal hotels. Vorig jaar sliep ik nog eerste klas, dit jaar kies ik voor een snel hotel (what's in a name?). Het Fasthotel is nog makkelijker bereikbaar en het is er lekker rustig. Konijntjes die in het gras spelen, zonnetje dat gezellig schijnt als ik wakker wordt (al betwijfel ik of het hotel hier iets aan kan doen).
De volgende dag toch maar via de snel/tolwegen naar Cherbourg, de ferry vertrekt iets eerder dan ik gewend ben. Dan krijg ik ook nog een sms waarin staat dat de Stena mij verwelkomt... huh? Ik heb bij Celtic Link geboekt. Bij aankomst blijken die dus overgenomen te zijn door Stena Line. Op heel internet niet terug te vinden... of ik kijk eroverheen, wat uiteraard ook zeer goed mogelijk is. Maar... eerder vertrekken betekent ook vroeger aankomen! Terwijl ik het juist zo prettig vind om lekker lui in m'n kooi te kunnen blijven lezen tot een uur of 3 in de middag. Dan is 9 uur 's morgens aanleggen toch wel even iets anders...
Maar dat betekent ook dat ik lekker vroeg thuis ben! Rustig alles uitpakken, de oude én nieuwe buren begroeten, kortom: het genieten kan beginnen! Het wordt een rustig weekje, afgesloten met een craftfair in CastletownHouse. Zelfs dansen in de regen kan heerlijk zijn (als de klandizie toch uitblijft).
Na 2 dagen werken al wéér een dag vrij! Ik snap niks van al die feestdagen, ga me er ook absoluut niet in verdiepen, maar rijd gewoon naar een Brocante feestje in Hippolytushoef. Het is prachtig weer. Daar ga ik me ook al niet druk om maken, regen, zon, mist, storm, het heeft allemaal zijn charmes. Wat heerlijk om vrienden weer in 't echgie te zien. Ik kan het niet laten om weer enkele dingetjes aan te schaffen. Misschien ben ik ook wel een beetje behept met iets dat ze ook wel verzamelwoede noemen...
Het hert en de boom staan nu veilig onder glas en dit kinderkopje kon ik toch echt niet achterlaten...
De laatste dag van mei alweer. Ik heb het idee dat tijd vliegt. In de oude timmerfabriek van Maastricht is een designtentoonstelling. Volgens van Dale is design mannelijk of onzijdig en betekent het niets meer of minder dan vormgeving. Dat kan dus echt van alles zijn hè?!! Dat kopje in mijn keukenkastje is dus ook design. Een theepot, in welke vorm gegoten dan ook, is design. Daar zullen de heren kunstenaars en ontwerpers het wel weer niet mee eens zijn maar van Dale lekker wel. Voor mij bestaat design in allerlei vormen, wat je ermee doet moet je echt zelf weten. Maar als je het toont aan publiek en er ook nog een deftige prijs voor durft te vragen dan zou ik het wel heel erg prettig vinden als het product ook netjes afgewerkt is. Helaas ontbreekt het daar nog wel eens aan. Het bleef bij een leuk idee maar de uitwerking liet (vaak) te wensen over. Ik ging er samen met een FB-vriendin naartoe. Dat is dan weer wel leuk!
Halverwege de middag gingen we nog gezellig naar Leim en Zwa in Elsloo. Van al die kleiende kinderen kregen we zelf ook de kriebels en wat is er nu leuker dan creatief de dag afsluiten?!
Na een weekje werken mag er wel weer een kleine uitspatting komen. Vrijdagavond trad Daithi Rua op in café AMI, Antwerpen. Vlakbij de Eiermarkt, dus parkeren is ook al geen probleem. De uitbaters serveren een puike Mexicaanse wortelsoep. Aanrader! De mooiste songs, deze is mijn favoriet.
Zaterdagmidadg presenteert Scelta Publishing in café De Dikke Dries in Utrecht het boek Blun van Karin Hazendonk. Het boek speelt zich deels in deze kroeg af, een betere plek voor een presentatie is dan ook nauwelijks denkbaar. Karin is zichtbaar ontroerd bij alle belangstelling. Een debuut is dan ook niet niks!
Nooit gedacht "had ik dat maar gezegd!", "waarom wist ik nou geen adrem antwoord?" of ben je er toch weer ingestonken, ga je weer uitleg geven terwijl je helemaal geen zin had om jezelf te verdedigen? Nou, ik wel! En meer dan eens. Daar moest tegengas komen. Hennie de Kler gaf een workshop Verbaal judo. Met een kleine groep de valkuilen leren herkennen én deze leren te pareren! Een heerlijke workshop!
Het einde van deze maand? Nee, maar Fantastyval verdient een eigen blogpost ;-)
4 opmerkingen:
Echt heerlijk om jouw verslag te lezen van een maand doen en laten! Dat boek "Verbaal Judo" lijkt me ook wel wat!
Dank je wel! als ik het uit heb (en verbaal judo kan toepassen...) stuur ik het naar je op!
hee wist niet dat je zelf ook kunt branden en nog bloempjes en blaadjes. Lees je blog voor het eerst en val gelijk met mijn neus in "het glas"
Maar dat kan ik ook helemaal niet, dit was de tweede keer. De eerste keer kralen en toen kon ik van de kramp nauwelijks m'n stuur nog vasthouden en dit zou "makkelijk" zijn. Maar ik vond het knap lastig!
Een reactie posten