Utrecht

Follow my blog with Bloglovin

Dit was ongeveer een weekje Utrecht met uitstapjes tussendoor. Dankzij mijn lieve familie checkten we zaterdag in bij Karel V. Maar ik moet natuurlijk wel bij het begin beginnen en nou eens niet, zoals meestal, van de hak op de tak springen. Zoals ik in februari schreef werd A dit jaar 65. En, zoals hij is, wilde hij 'niks speciaals', geen feestje, niks. Ehm, wat? Niks? Gewoon zomaar voorbij laten gaan? Dus begon ik te bellen, het zat me toch niet helemaal lekker. Niet dat we 'helemaal niks' gedaan hadden (Malta en Friesland met 65 cadeautjes is waarschijnlijk toch niet niks) maar ik wilde zo graag een klein feestje bouwen.... En omdat ik nogal van de late acties ben (kan ik ook mijn mond niet voorbij praten?) regelde ik dit feestje dus echt op het allerlaatste moment.

Op zaterdag ging ik gezellig naar Genieke, er moest tenslotte wel het nodige gebakken worden en om dat thuis te doen terwijl het een 'gewone' zondag zou worden is dan niet zo'n goed idee. "Mag ik mee?" Nou.... Nee! En dan à la minute een smoes verzinnen waarom niet.... Ik ga helpen met een document en dat is toch maar saai. "Ja maar ...." Nee, het is niet bij Genieke thuis. "O". De teleurstelling droop ervan af. Zo, dat had ik mooi geregeld, toch? Alle boodschappen voor zondag zitten in mijn auto en die staat veilig in de garage. Gelukkig is het geen 30 graden in februari. En dan, out of the blue.... "Wat was dat voor document?" Huh??? Daar heeft hij nog nooit om gevraagd! En nu ineens... oei. Nou gewoon een document dat opgemaakt moest worden, nogal lang (je moest eens weten....). En zouden we de tafel niet weer eens omdraaien? Gewoon, even ruimte. Als het niet bevalt zetten we hem volgende week weer terug.

Zaterdagavond ga ik toch maar veiligheidshalve een kleine voorzorgsmaatregel nemen. Morgen komen Inkie en Mirjam misschien even langs. "Waarom?" Nou zomaar, ze zijn in de buurt. Ik kan toch moeilijk zeggen dat ze komen helpen met het klaarzetten van de High Tea?!! Er moeten nogal wat sandwiches en andere lekkere hapjes gemaakt worden. De rest is een kwestie van snijden en neerzetten. Maar ik krijg dit nooit alleen voor elkaar, zeker niet als 'er niks aan de hand' is.
En zo komen Inkie en Mirjam gezellig op de thee. Neeeee André, het is niet de bedoeling dat jij ook gezellig erbij komt zitten, weet je wat? Ga maar lekker met de treinen spelen, wij moeten nog even wat doen.... En wonder boven wonder gaat hij echt naar boven! Dus wij snel de spullen uit de auto en opschieten maar, over anderhalf uur komt de rest. We zijn halverwege als ik even de afwasmachine laat draaien. O nee hè? De bijkeuken stroomt over. Nu heb ik toch echt even hulp nodig. Hallo? Kun je even naar beneden komen maar wel met je ogen dicht door de kamer en keuken lopen? Lief hè? Hij doet het nog ook. Stookt de kachel nog even op, ziet wel dat we smikkeldingetjes aan het maken zijn maar denkt gelukkig nog niet verder. Wanneer hij terugloopt naar boven denkt hij nog wel "goh, da's wel veel voor 4 personen" als hij langs de tafel loopt (dit bekende hij achteraf) maar hij zegt niks. Wanneer Genieke en Erik-Jan arriveren sturen we de laatste naar boven om André daar 'vast te houden'. Als dan eindelijk alles klaarstaat en ook Teun, Alja, Huib, Sophie, Lauren, Sanne, Janna, Fedde, Marrigje, Corné, Jelte en Roosje gearriveerd zijn wordt het tijd dat we de jongens van zolder roepen. Jullie mogen nu wel komen! Wat een prachtig verbaasd gezicht kwam daar de kamer binnen!

We hebben genoten van een heerlijke High Tea en zo werd hij dan toch echt 65. Het mooiste cadeau:

En dit cadeau werd dus verzilverd op het laatste weekend van oktober. We gingen overnachten bij Karel V en daarna een dagje sporen bij Eurospoor 2013. Het hotel heeft echt klasse, medewerkers in livrei is misschien net iets teveel gezegd maar het komt er wel dicht bij in de buurt! Gelukkig heeft dit hotel wel aan goede bedden gedacht en het raam kan lekker open ondanks de airconditioning. Midden in de nacht (waarom word ik wakker om 3 uur als het dan weer 2 uur is?) blijken beide telefoons niet opgeladen te worden, sterker nog, ze zijn bijna leeg. Maar omdat we toch echt foto's willen maken tijdens Eurospoor moet ik even op stap. Daar is dat extra uurtje voor uitgevonden. We slapen niet in het hoofdgebouw dus mag ik op de mooie slippers naar buiten. Er worden enkele dozen met opladers tevoorschijn getoverd en met 2 nieuwe stekkers én een groene appel loop ik weer terug. De medewerkers zijn best vrolijk zo midden in de nacht. Gelukkig regende het niet op dat moment, dat begon pas tegen de ochtend.

Het was niet zo heel erg druk op de beurs dus hadden we volop de tijd om te kijken. Er stonden enorm veel banen opgesteld, sommige zijn wel héél erg mooi opgebouwd, het hoeft niet altijd het treinendeel te zijn wat aanspreekt... Met mooie aanwinsten aanvaarden we de terugreis weer. André krijgt mijn oude dremel (lief toch?) omdat ik een nieuwe heb gewonnen :)

Maandag ging ik gewoon werken, dinsdag mocht ik een cursus gaan volgen in Tilburg en op woensdag reed ik weer naar Utrecht. De KreaDoe begint en ik mag helpen bij de workshops van goedkoopstekralen.nl :) De hele dag door komen mensen langs en Renate en ik kleien wat af. Als er geen mensen zijn voor een workshop demonstreren we aan een speciale balie zodat de mensen toch blijven staan.

Donderdag ga ik leren hoe ik om moet gaan met lastige types (zoals mezelf?) en op vrijdag cursus ik lekker verder in Tilburg, eens kijken hoe zoekbomen het zoeken kunnen vergemakkelijken. Keikapot, maar toch wel zin om zaterdag eens écht naar KreaDoe te gaan. Zoveel heb ik nou ook weer niet gezien van de beurs zelf. Tot op het laatste moment heb ik nog niet besloten wat mijn vervoermiddel van de dag wordt. Ik zit in de auto en die blijkt me naar Utrecht te brengen. Maar ik héb helemaal geen zin om weer een uur over dat kleine stukje binnenstad te doen! En dan zie ik ineens het bordje P&R. De beste uitvinding sinds er treinen rijden. De sneltram brengt me tot op het Jaarbeursplein. Dat is nog eens luxe. Ik zwerf heerlijk over de beurs, al moet ik bekennen dat ik heel wat kramen links (of rechts) laat liggen. Al dat papier zegt me hoegenaamd niks. Ik kan me ook niet echt voorstellen dat iemand gewoon papier komt kopen op een beurs. Wol, en dan nog liever mooi katoen, dát spreekt al meer tot mijn verbeelding. Wol mag ook, maar dan wel graag zonder acryl. Schijnt lastig te zijn. Nieuwe technieken, of dat nou op kleigebied, handwerkgebied of draadgebruik is, ik geniet ervan. Dus ik ga thuis een breivork uitproberen op kleurtjeskatoen, draad buigen in allerlei vormen (en met fimo erbij) en kleien, kleien, kleien. Wat was het leuk om Facebook- en andere vrienden in real life te zien en spreken!

Maar kan iemand mij nou uitleggen wat er zo mooi is aan de Dom van Utrecht? Misschien moet ik nog eens teruggaan en alle 465 treden beklimmen? Of zouden ze inmiddels een lift hebben geïnstalleerd?