van home naar huis

Dinsdag 1 oktober... het zit er weer op, het seizoen is weer voorbij, ik moet weer aan de terugreis beginnen. Soms vind ik het wel lastig om 2 thuis-adressen te hebben. Om het makkelijk te maken? Het ene is home, het andere thuis. Gelukkig regent het bijna de hele weg naar Rosslare. Ik zou bijna heimwee naar de laatste paar mooie dagen krijgen. Maar zelfs met regen blijft Ierland toch een mooi land. Ik ga nog snel even om wol-advies bij Marina langs. En in Wexford staat nog een Tesco die bezocht moet worden. Met een heerlijke salade bij de hand sla ik nog even af naar Lady's Island. Het ligt zo'n 4 kilometer van de hoofdweg vanuit Tagoat, een kleine 11 kilometer vanaf de haven van Rosslare. Lady's Island is een klein dorp (met kasteel, toren, kerkruïne en begraafplaats) en eigenlijk een soort bedevaartplaats. De hoofdreden van mijn bezoek is echter het meer. En als het dan ook nog even gestopt is met regenen dan is de oever van dit meer een uitstekende plaats om de salade te verorberen. Het is dé broedplaats van sternen. Vooral de Grote Stern en de Dougalls stern broeden hier. Vooruit, niet in het najaar maar het blijft wel een prachtige rustige plek.

In mei was ik bij het naar boven rijden op de ferry bijna tegen de kant gereden. Het is heel erg steil naar boven toe. Bovenaan is het dan wel mooi maar beslist geen pretje om naartoe te rijden. Dus vraag ik of ik niet op het benedendek mag staan. Ja hoor, baan 1. Wat dat inhoudt? Dat ik dus in m'n uppie in een héél smal stukje mag gaan staan en omgeven word door flinke grote trailers en trucks :D maar ik laat me niet kennen, daar rijd ik gewoon in! En dat anker dat in de weg lag? Tja, had je dat maar op tijd aan de kant moeten leggen. De kapitein is van Oekraïense of Uruguayaanse afkomst. Heb ik niks op tegen, hij zal als kapitein best goed zijn, maar te verstaan? Nou nee. Ik denk dat we dus naar Pakistan afreizen. Ach, zie ik weer eens wat anders, toch? De wijn van Tesco helpt om in te slapen (denk ik, oppassen dat ik niet dronken wordt van 18,7 cl). En ondertussen brei ik een groot deel van een col, lees ik een dwarsligger dwars uit (Wachten op woensdag, Nicci French, wel toepasselijk dacht ik zo), vermaak ik me met Facebook zolang er verbinding is...

Om 16 uur leggen we aan in de haven van Cherbourg. En omdat ik dus in baan 1 sta.... duurt het wel even voor ik 1. bij mijn auto ben (laverend tussen trucks en andere grote voertuigen) en 2. eer ik het schip kan verlaten. Want uiteraard moeten die grote bakbeesten er eerst af. Het is stralend weer! Vrolijk rijd ik dan ook naar Val-de-Reuil. Bij aankomst ziet het er ongeveer zo uit, vooral als je van de verkeerde kant nadert is het hotel lastig te vinden. Om half 9 's avonds is het gewoon donker.

Ik slaap weer Eerste Klas (Première Classe) en eet niet minder. Op loopafstand zit een enorm goede Italiaan (Del arte, vriendelijke mensen en lekker eten).

Op m'n dooie gemak rijd ik donderdagmorgen eerst maar eens naar de Carrefour om wat wijn in te slaan. En dan begint de echt lange terugtocht. Ik wilde eerst wel via de kleine weggetjes rijden maar heb daar, gezien de te rijden tijd, toch maar van afgezien. Veel vrachtverkeer, een tankstation zonder benzine (leuk als je meter aangeeft dat je nu toch echt wel moet zorgen voor nieuwe brandstof), file in België maar dan toch, via de Liefkenshoektunnel (scheelt 3 kwartier extra file!) sta ik rond 6 uur 's avonds op de stoep. Auto leegmaken en een parkeerplaats zoeken. Op het plein zijn ineens 2 plekken voor elektrische auto's vrij gemaakt, er zijn toch nog genoeg plaatsen over voor alle andere parkeerders? Jammer dat deze auto nog niet op elektriciteit rijdt.

Morgen weer werken. Het wordt tijd dat ik dan nu echt ga slapen!