Wat een vreselijke dooddoener is dat eigenlijk! Ik las dit commentaar ergens op Facebook. Natuurlijk, ik kan ook 1000 ergere dingen bedenken. Erger dan wat? Wat is eigenlijk de maatstaf? Als je dit antwoordt, bagatelliseer je dus eigenlijk meteen dat wat de ander -misschien wel na heel erg veel schroom overwonnen te hebben- aan de wereld toevertrouwde. Want om nou te denken dat alle "vrienden" op Facebook echt jouw vrienden zijn? Het zijn, net als jij en ik, poppetjes op de wereld die elkaar om wat voor reden dan ook tegenkwamen op een sociaal medium dat toevallig Facebook heet. Lang leve tinternet. Je hebt waarschijnlijk gedeelde interesses. Je deelt creativiteit, je leest beide graag dwarsliggers of goede thrillers, maar dat is toch echt iets anders dan vriendschap.
Ik accepteer niet zomaar iedereen als "vriend". Soms krijg je uitnodigingen van mensen waar je nog nooit van gehoord hebt, nog geen enkele post van hebt gelezen. Dan vraag ik "waar kent u mij van?" en in 99% van de "aanvragen" hoor ik nooit meer iets. Geen idee wat deze mensen bezielt, geen zin om daar verder over na te denken. Dan denk ik liever na over de "ergere dingen". Wat die dan ook mogen zijn. Erger is subjectief.
Foto's zijn ook zeer subjectief. Waar de een vrolijk van wordt krijgt de ander depressieve gevoelens van. Iedere keer als ik voorbij deze bomen rijd word ik weer vrolijk. Het wordt tijd dat ik weer eens die richting op ga.
2 opmerkingen:
Je hebt gelijk, wat een dooddoener is dat! Ook ik krijg soms uitnodigingen op FB van mensen die ik echt niet ken. Ik doe dus helemaal geen moeite, ik weiger die uitnodigingen en geef gelijk aan dat ik die mensen niet ken. Kunnen ze me ook nooit meer uitnodigen..... ;-)
Mooie bomen zeg, heb ik nog nooit gezien!
Je ziet deze bomen ook wel in Zuid-Limburg en in Normandië heb ik er ook wel eens een enkele gezien. Maar nooit zoveel bij elkaar als hier in de buurt van Kortenberg bij Zaventem.
Een reactie posten