stempeltjes en stickertjes

Nu werk ik toch al een behoorlijke tijd in de bibliotheek. Nou ja, niet in de bibliotheek zelf maar dat is dan ook wel zo prettig want dan kan ik het nog van een afstandje bekijken als klant. Dacht ik dus. Als ik dat echt wil kunnen doen dan moet ik eigenlijk gewoon naar een andere bibliotheek gaan. Lekker struinen is er hier niet echt meer bij. Dus ga ik maar eens op bezoek bij collega's. Wat vind ik goed, wat zou ik anders willen, wil ik bepaalde dingen wel? Zit ik echt te wachten op al die stickertjes en stempeltjes die ik te pas en te onpas tegenkom?



Ik kan me van vroeger nog een boek herinneren dat vol stond met eigendom-stempels. Een leuk leesboek (vond ik vroeger, Koentje van Kattenburg door Cor Bruijn) maar al die stempels vond ik toen al wel zó zonde. Om de zoveel pagina's een stempel. De bibliotheek kon (en kan) er ook wat van. Hadden die mensen niks anders te doen? En dan wordt mij uitgelegd dat die stempels toch echt nuttig zijn.... en ik begrijp er nog steeds niks van. Zelfs de medewerkers van Bibliotheek Amsterdam plakken en stempelen alsof hun leven ervan afhangt. Dan hebben we het wel over 1,7 miljoen boeken! En dan heb ik de dvd's, cd's en andere materialen nog niet meegerekend. In al die boeken staat een stempeltje.... of misschien wel 2 of meer stempels. En dan zijn er ook nog een aantal (zo rond de 1 miljoen) voorzien van zelfverzonnen of door anderen bedachte stickertjes. Alleen al het idee dat mensen die stickertjes plakken en die stempeltjes zetten. Je kunt natuurlijk ook bedenken dat je dan in ieder geval mensen aan het werk houdt. Maar die mensen zouden ook veel leuker en interessanter werk kunnen doen!



Een bezoek aan bibliotheek Hilversum brengt mij weer helemaal op de wereld. Inspirerend! Het zit hem niet in nieuwe kasten of mooie banken. Deze bibliotheek straalt gastvrijheid uit. Vroeger was de 's Gravelandseweg een plek waar ik één keer per jaar kwam als we op visite gingen bij heel rijke mensen (in mijn kinderogen was iedereen die in die straat woonde rijk en ik had er totaal geen idee van dat er ook wel eens iets anders dan mensen in die huizen konden wonen).

Omdenken, dat is het sleutelwoord. Een magazijn waar eigenlijk alleen rommel in staat kun je net zo goed omtoveren tot een schitterende theaterzaal.



Het doel van mijn bezoek aan bibliotheek Hilversum is uit te vinden hoe thin clients in de praktijk werken en ervaren worden. Ik krijg een enorme schat aan informatie mee. Hier kan ik mee uit de voeten. Met een strakke planning en goede inzet moet dit bij ons ook te realiseren zijn. Dat ik daarbij nog veel meer ideeën zie waar ik graag wat mee zou willen... alleen ligt dit niet op mijn werkterrein. Het heeft wel mijn interesse. Anders lezen is óók dwarsliggers lezen! En als dwarsliggerambassadeur kan ik hier alleen maar blij van worden.