Waar die x vandaan is gehaald mag Joost weten maar meneer Boc de Mere heette Jan, dus die is onschuldig. Tussen de stortbuien door is het héél even droog. Tijd die mijn vroegere buurmeisjes en ik benutten voor een wandeling door de heerlijkheid. We proberen of het klooster misschien geopend is.
En dan vraagt ineens een vriendelijke man of we het ook van binnen zouden willen zien.... graag!
In dit Karmelietenklooster zijn nog 18 prachtige glas-in-loodramen uit de 17e eeuw. Ze zijn weliswaar kapot gesprongen in de oorlog maar zeer kunstig gerepareerd (wordt ons allemaal verteld). En daarom zijn deze ramen nu uniek.
In de eetzaal mogen we ook een kijkje nemen. De oude tafels waarvan de voetenbalken helemaal uitgesleten zijn staan nog tegen de wand.
De mangel is zelfs nog in gebruik. Het klooster is nog bewoond, geen monnik gezien.
Dank aan de koster (?) voor deze rondleiding!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten