Wat beide fietsen in de keuken deden weet ik inmiddels niet meer, de mijne stond er omdat ik het wel makkelijk vond. Hoefde ik hem niet steeds van buiten door het huis te slepen als ik wilde fietsen. En ik was toch eigenlijk onbestorven weduwe en kon dus doen en laten wat ik wilde. Ware het niet dat A tussendoor enkele maanden naar huis kwam.
En ik moet volmondig toegeven: ik was blij dat hij toen thuis was! En nog blijer dat hij de rotzooi in meer dan 40 plastic zakken verpakt heeft die ik vervolgens afgevoerd heb (dat was wel het minste werk!!).
De verzekering werd ingeschakeld, de aannemer maakte (nog net voor de bouwvakvakantie) een offerte, en toen bleef het stil. Nou ja, buiten de stukken die af en toe nog eens naar beneden zeilden. We keken dus naar een prachtig gat.
A repareerde het balkon (dat dus boven de keuken zit). Nog eens 40 zakken met kapotgeslagen tegels... A ging weer naar Ierland, ik ging op vakantie, kwam weer thuis, ging weer op vakantie, kwam weer thuis, A kwam weer thuis... en nog steeds dat gat. Met af en toe flink wat gruis op de grond, op het aanrecht. Ook niet handig om bijvoorbeeld fruit aan die kant van de keuken te bewaren. Of een schaaltje geitenyoghurt even te laten staan omdat er iemand aan de deur komt... Weliswaar kon je geluk hebben, maar meestal net pech. De vloer was al maanden bedekt met afdekkarton. Daar raak je ook wel op uitgekeken. Zeker als je weet dat er een leuke blauwe grintvloer onder ligt. Maar alles went...
En dan komt de aannemer tóch nog even nét voor de kerstdagen het plafond repareren. Dinsdagmorgen kwart voor 8 staan ze op de stoep. Ik ga snel werken, teveel opzichters/toeschouwers lijkt me niet goed, A is thuis. Maar uiteraard ben ik wel nieuwsgierig. En als ik dan bel... hoor ik dat er helemaal niet volgens de offerte wordt gewerkt. Het vermolmde, verweerde stro wat nog hing blijft hangen :( alleen de schrootjes worden verwijderd. En de gipsplaten worden met afstandsschroeven(?) aan het beton vastgemaakt. Volgens de opzichter (de echte, niet A) kon dat absoluut geen kwaad en zou het nooit meer naar beneden komen. Dus... als ik over 50 jaar overlijd en mijn nabestaanden moeten het huis verkopen... dan hoop ik dat de nieuwe eigenaren deze blog niet lezen! (Ik ga er voor het gemak maar even van uit dat ik A overleef, hij zal toch geen 115 worden?)
Ik mag wel de kleur bepalen. En dus rijd ik 's middags snel even naar huis want de schilder komt met een kleurenstaal. We willen "licht antiekgroen". Nade eerste schilderbeurt op woensdagmorgen ziet het er zo uit.
Donderdag volgt de tweede en laatste laag. En blijkt A ook al de hele keuken heringericht te hebben als ik thuiskom!! Die muren schilderen we later nog wel eens :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten