Prettig uiteinde allemaal!!!
laatste blog van het jaar
Véél te druk geweest met uiteenlopende zaken. Soms 's avonds niet eens meer lappie of pc aangezet. Natuurlijk wel nog leuke dingen tussendoor gedaan. Zoals lekker lunchen bij Intratuin met collega's, Ikea leegkopen (maar dan gewoon voor het huurhuis en niet eens voor mezelf), genieten van buiten - ok, behalve als het stortregende, muziek, boeken. Over minder dan een uur begint het nieuwe jaar. En ik ga gewoon door!!!
Prettig uiteinde allemaal!!!
Prettig uiteinde allemaal!!!
keukenperikelen
Ergens in september rep ik over een plafond... out of the blue, gewoon omdat ik het vergeten was? Nou nee, vergeten is wat al te gemakkelijk, dagelijks keek ik tegen het grote gat dat keukenplafond genoemd wordt. Zondagmorgen, 24 juli, zwoesjjjj kwam het naar beneden. A was zo vriendelijk poolshoogte te gaan nemen. Op zijn mededeling dat het plafond op de grond lag reageerde ik -uiteraard- ongelovig. Een plafond komt toch niet zo maar omlaag?!
Wat beide fietsen in de keuken deden weet ik inmiddels niet meer, de mijne stond er omdat ik het wel makkelijk vond. Hoefde ik hem niet steeds van buiten door het huis te slepen als ik wilde fietsen. En ik was toch eigenlijk onbestorven weduwe en kon dus doen en laten wat ik wilde. Ware het niet dat A tussendoor enkele maanden naar huis kwam.
En ik moet volmondig toegeven: ik was blij dat hij toen thuis was! En nog blijer dat hij de rotzooi in meer dan 40 plastic zakken verpakt heeft die ik vervolgens afgevoerd heb (dat was wel het minste werk!!).
De verzekering werd ingeschakeld, de aannemer maakte (nog net voor de bouwvakvakantie) een offerte, en toen bleef het stil. Nou ja, buiten de stukken die af en toe nog eens naar beneden zeilden. We keken dus naar een prachtig gat.
A repareerde het balkon (dat dus boven de keuken zit). Nog eens 40 zakken met kapotgeslagen tegels... A ging weer naar Ierland, ik ging op vakantie, kwam weer thuis, ging weer op vakantie, kwam weer thuis, A kwam weer thuis... en nog steeds dat gat. Met af en toe flink wat gruis op de grond, op het aanrecht. Ook niet handig om bijvoorbeeld fruit aan die kant van de keuken te bewaren. Of een schaaltje geitenyoghurt even te laten staan omdat er iemand aan de deur komt... Weliswaar kon je geluk hebben, maar meestal net pech. De vloer was al maanden bedekt met afdekkarton. Daar raak je ook wel op uitgekeken. Zeker als je weet dat er een leuke blauwe grintvloer onder ligt. Maar alles went...
En dan komt de aannemer tóch nog even nét voor de kerstdagen het plafond repareren. Dinsdagmorgen kwart voor 8 staan ze op de stoep. Ik ga snel werken, teveel opzichters/toeschouwers lijkt me niet goed, A is thuis. Maar uiteraard ben ik wel nieuwsgierig. En als ik dan bel... hoor ik dat er helemaal niet volgens de offerte wordt gewerkt. Het vermolmde, verweerde stro wat nog hing blijft hangen :( alleen de schrootjes worden verwijderd. En de gipsplaten worden met afstandsschroeven(?) aan het beton vastgemaakt. Volgens de opzichter (de echte, niet A) kon dat absoluut geen kwaad en zou het nooit meer naar beneden komen. Dus... als ik over 50 jaar overlijd en mijn nabestaanden moeten het huis verkopen... dan hoop ik dat de nieuwe eigenaren deze blog niet lezen! (Ik ga er voor het gemak maar even van uit dat ik A overleef, hij zal toch geen 115 worden?)
Ik mag wel de kleur bepalen. En dus rijd ik 's middags snel even naar huis want de schilder komt met een kleurenstaal. We willen "licht antiekgroen". Nade eerste schilderbeurt op woensdagmorgen ziet het er zo uit.
Donderdag volgt de tweede en laatste laag. En blijkt A ook al de hele keuken heringericht te hebben als ik thuiskom!! Die muren schilderen we later nog wel eens :)
Wat beide fietsen in de keuken deden weet ik inmiddels niet meer, de mijne stond er omdat ik het wel makkelijk vond. Hoefde ik hem niet steeds van buiten door het huis te slepen als ik wilde fietsen. En ik was toch eigenlijk onbestorven weduwe en kon dus doen en laten wat ik wilde. Ware het niet dat A tussendoor enkele maanden naar huis kwam.
En ik moet volmondig toegeven: ik was blij dat hij toen thuis was! En nog blijer dat hij de rotzooi in meer dan 40 plastic zakken verpakt heeft die ik vervolgens afgevoerd heb (dat was wel het minste werk!!).
De verzekering werd ingeschakeld, de aannemer maakte (nog net voor de bouwvakvakantie) een offerte, en toen bleef het stil. Nou ja, buiten de stukken die af en toe nog eens naar beneden zeilden. We keken dus naar een prachtig gat.
A repareerde het balkon (dat dus boven de keuken zit). Nog eens 40 zakken met kapotgeslagen tegels... A ging weer naar Ierland, ik ging op vakantie, kwam weer thuis, ging weer op vakantie, kwam weer thuis, A kwam weer thuis... en nog steeds dat gat. Met af en toe flink wat gruis op de grond, op het aanrecht. Ook niet handig om bijvoorbeeld fruit aan die kant van de keuken te bewaren. Of een schaaltje geitenyoghurt even te laten staan omdat er iemand aan de deur komt... Weliswaar kon je geluk hebben, maar meestal net pech. De vloer was al maanden bedekt met afdekkarton. Daar raak je ook wel op uitgekeken. Zeker als je weet dat er een leuke blauwe grintvloer onder ligt. Maar alles went...
En dan komt de aannemer tóch nog even nét voor de kerstdagen het plafond repareren. Dinsdagmorgen kwart voor 8 staan ze op de stoep. Ik ga snel werken, teveel opzichters/toeschouwers lijkt me niet goed, A is thuis. Maar uiteraard ben ik wel nieuwsgierig. En als ik dan bel... hoor ik dat er helemaal niet volgens de offerte wordt gewerkt. Het vermolmde, verweerde stro wat nog hing blijft hangen :( alleen de schrootjes worden verwijderd. En de gipsplaten worden met afstandsschroeven(?) aan het beton vastgemaakt. Volgens de opzichter (de echte, niet A) kon dat absoluut geen kwaad en zou het nooit meer naar beneden komen. Dus... als ik over 50 jaar overlijd en mijn nabestaanden moeten het huis verkopen... dan hoop ik dat de nieuwe eigenaren deze blog niet lezen! (Ik ga er voor het gemak maar even van uit dat ik A overleef, hij zal toch geen 115 worden?)
Ik mag wel de kleur bepalen. En dus rijd ik 's middags snel even naar huis want de schilder komt met een kleurenstaal. We willen "licht antiekgroen". Nade eerste schilderbeurt op woensdagmorgen ziet het er zo uit.
Donderdag volgt de tweede en laatste laag. En blijkt A ook al de hele keuken heringericht te hebben als ik thuiskom!! Die muren schilderen we later nog wel eens :)
sneeuw, regen, wind, zon?
De afgelopen weken waar weer eens flink druk. Nog wat armbanden en oorbellen maken, halskettingen had ik wel genoeg (en dus maak ik die ook nog een paar) en dan op naar Leixlip. Rust. Nu is dat ook zeer betrekkelijk. De eerste dag zet A meteen enkele kledingkasten in elkaar. Ik ga ondertussen Blanchardstown onveilig maken. Of veilig, tenslotte ging ik daglichtlampen halen. En natuurlijk kon ik het niet laten, mijn kledingkast is ook weer gevuld. 's Avonds geniet ik weer volop in Dunboyne. Met vrienden en muziek is geen enkele avond saai! Uiteraard moet ik dan eerst flink uitslapen en dan besluiten we de beelden maar vast op te halen in Donabate. Op een werkdag is de kans iets groter dat we "zo maar" naar binnen kunnen, de poort is inderdaad geopend. Wat is het heerlijk om hier te zijn! Het is wel bitter koud maar het zonnetje schijnt en ik geniet met volle teugen.
Op zaterdag halen we de beelden op in Mornington, jammer genoeg zijn ze nog niet verkocht. Maar gelukkig zijn ze er ook nog niet op uitgekeken. Op de terugweg gezellig even afslaan naar Stamullen. Het regent (soft Irish rain) maar dat betekent niet dat we die ruïne niet even kunnen bezoeken! De dukes van Gormanstown liggen er veilig bij. Achter slot en grendel, geen kans om die skeletten iets dichterbij te bekijken. Zij hebben overigens geen last van de regen!
Op weg naar C is de soft Irish rain overgegaan in cats&dogsrain :( Gelukkig hebben ook de kids geen last van regen en blijven ze hun eigen zelf, vooral veel willen laten zien én natuurlijk tegelijkertijd onophoudelijk willen spelen.
Vroeg op, het weerbericht voor de craftsfair is goed! Hoe anders de voorspellingen kunnen uitpakken... vooral veel regen.~Maar toch komen er nog zo'n 2.500 bezoekers op Castletown House. Een deel daarvan koopt flink in voor de kerst (?) of gewoon zomaar omdat het leuk is af en toe iets te kopen :)
De hele dag rijdt een paard met koets van het dorp naar het huis.
Eén van deze sjaals hangt nu om mijn nek. Inga's zoon vroeg of hij hem moest inpakken. I'll wrap him around my neck ;-)
En aan het eind van de dag... blijven alleen nog de lampjes over!
Maandag brengen we de overgebleven spullen weer terug naar Donabate en Mornington. Een rustig dagje mag ook wel eens. En dan dinsdagmorgen... het sneeuwt! Nou ja, enkele vlokken, maar toch. We gaan naar Una&Tony. Een winters verblijf zonder een bezoek in Tallaght is niet mogelijk. Tallaght ligt tegen de Dublin mountains aan. Hier zijn, vanuit de verte ;-) wel mooie witte velden. Wat mij meteen doet besluiten om dan de bergen ook maar in te trekken en de sneeuw van dichtbij te gaan bekijken.
Op sommige plekken lag best wel wat sneeuw, de wind hielp een aardig handje mee. Op andere plekken lag gewoon helemaal niets (meer).
Aan alle leuke dingen komt een einde en er lag onvoldoende sneeuw om de vliegtuigen aan de grond te houden. Dus vlogen we maar weer netjes op de afgesproken tijd terug. In Eindhoven kunnen we nog nét de trein halen. Alleen rijdt die wel de verkeerde kant op. Maar ook dat had wel weer een voordeel! Op station Den Bosch maakt Mr.Long een overheerlijke wok klaar. Zo hadden we dan toch ook nog wat lekkers te eten.
Nederland is nat en koud. Maar ja, het is dan ook winter en erg veel meer zijn we toch ook niet gewend van onze winters. Op een enkele sneeuwbui na. Er ligt weer een pak werk te wachten (blij toe, anders moet ik een andere baan zoeken). De kerstpakketten voor de vrijwilligers worden ingepakt.
Het weekend staat weer voor de deur. De keuken moet worden uitgeruimd want er komt -eindelijk- een nieuw plafond in. We zijn het wel niet helemaal eens met de werkwijze. In de offerte staat duidelijk dat de restanten eruit gehaald zouden worden (de vermolmde stromatten dus). Maar die blijven dus toch zitten en de gipsplaten wordt eronder gehangen. Als dit naar beneden komt weet ik ze te vinden! Wel mag ik het kleurtje uitzoeken. Mooi groen is niet lelijk :)
Op zaterdag halen we de beelden op in Mornington, jammer genoeg zijn ze nog niet verkocht. Maar gelukkig zijn ze er ook nog niet op uitgekeken. Op de terugweg gezellig even afslaan naar Stamullen. Het regent (soft Irish rain) maar dat betekent niet dat we die ruïne niet even kunnen bezoeken! De dukes van Gormanstown liggen er veilig bij. Achter slot en grendel, geen kans om die skeletten iets dichterbij te bekijken. Zij hebben overigens geen last van de regen!
Op weg naar C is de soft Irish rain overgegaan in cats&dogsrain :( Gelukkig hebben ook de kids geen last van regen en blijven ze hun eigen zelf, vooral veel willen laten zien én natuurlijk tegelijkertijd onophoudelijk willen spelen.
Vroeg op, het weerbericht voor de craftsfair is goed! Hoe anders de voorspellingen kunnen uitpakken... vooral veel regen.~Maar toch komen er nog zo'n 2.500 bezoekers op Castletown House. Een deel daarvan koopt flink in voor de kerst (?) of gewoon zomaar omdat het leuk is af en toe iets te kopen :)
De hele dag rijdt een paard met koets van het dorp naar het huis.
Eén van deze sjaals hangt nu om mijn nek. Inga's zoon vroeg of hij hem moest inpakken. I'll wrap him around my neck ;-)
En aan het eind van de dag... blijven alleen nog de lampjes over!
Maandag brengen we de overgebleven spullen weer terug naar Donabate en Mornington. Een rustig dagje mag ook wel eens. En dan dinsdagmorgen... het sneeuwt! Nou ja, enkele vlokken, maar toch. We gaan naar Una&Tony. Een winters verblijf zonder een bezoek in Tallaght is niet mogelijk. Tallaght ligt tegen de Dublin mountains aan. Hier zijn, vanuit de verte ;-) wel mooie witte velden. Wat mij meteen doet besluiten om dan de bergen ook maar in te trekken en de sneeuw van dichtbij te gaan bekijken.
Op sommige plekken lag best wel wat sneeuw, de wind hielp een aardig handje mee. Op andere plekken lag gewoon helemaal niets (meer).
Aan alle leuke dingen komt een einde en er lag onvoldoende sneeuw om de vliegtuigen aan de grond te houden. Dus vlogen we maar weer netjes op de afgesproken tijd terug. In Eindhoven kunnen we nog nét de trein halen. Alleen rijdt die wel de verkeerde kant op. Maar ook dat had wel weer een voordeel! Op station Den Bosch maakt Mr.Long een overheerlijke wok klaar. Zo hadden we dan toch ook nog wat lekkers te eten.
Nederland is nat en koud. Maar ja, het is dan ook winter en erg veel meer zijn we toch ook niet gewend van onze winters. Op een enkele sneeuwbui na. Er ligt weer een pak werk te wachten (blij toe, anders moet ik een andere baan zoeken). De kerstpakketten voor de vrijwilligers worden ingepakt.
Het weekend staat weer voor de deur. De keuken moet worden uitgeruimd want er komt -eindelijk- een nieuw plafond in. We zijn het wel niet helemaal eens met de werkwijze. In de offerte staat duidelijk dat de restanten eruit gehaald zouden worden (de vermolmde stromatten dus). Maar die blijven dus toch zitten en de gipsplaten wordt eronder gehangen. Als dit naar beneden komt weet ik ze te vinden! Wel mag ik het kleurtje uitzoeken. Mooi groen is niet lelijk :)
genieten in drievoud
Enkele maanden geleden liepen we in de leukste straat van Nijmegen, beter bekend als de Van Welderenstraat. Volop leuke winkeltjes. En Bij Lex zie ik een prachtig zilveren stoeltje. Het is niet te koop (nogal wiedes niet!) maar Lex zal kijken of hij nog een exemplaar kan bemachtigen. Er gaan dus maanden voorbij... en dan komt er een mailtje of ik nog interesse heb. Natuurlijk heb ik dat!! En dus rijd ik dit weekend in de stromende regen naar Nijmegen. Parkeren boven de Molenpoort, er wordt flink gecontroleerd dus gooi ik maar meteen 2 euro in de automaat. Kan ik nog lekker even rondstruinen ook, wel bijna een uur lang en de regen komt nog steeds met bakken tegelijk uit de lucht, dus die tijd zal wel goed komen. Lex heeft nu volop kerstsfeer. Niet echt mijn ding dus. Ik wil alleen nog maar een supergrote kerstbal, zo eentje van 50 cm doorsnee zou wel leuk zijn. Maar ik krijg wel echt helemaal zomaar het stoeltje mee! Met de excuses dat het nog niet gepoetst is, zo vind ik hem ook mooi :) dat poetsen doe ik later nog eens. Eerst zo puur genieten.
Enkele deuren terug is een kralenwinkel geopend. Dat wordt dus snuffelen... Je kunt nooit genoeg hebben! En ik die noooooit sieraden zou gaan maken... Terwijl ik de laatste lade bekijk en nog enkele mooie exemplaren in mijn bakje gooi... bedenk ik ineens dat er nog zoiets als een parkeermeter bestaat. Oei. Gauw afrekenen en teruglopen. Ja, ik ben flink te laat. Nee, de parkeerpolitie loopt nu elders. Ik heb dus gewoon puur geluk!!
Het is inmiddels wat opgeklaard en dus stop ik nog even in Wanroy, bij de volgende kralenwinkel (die wel gepland was). Een prachtig verbouwde schuur, enorm veel keuze. Hier moet ik nog eens terugkomen!
Ik zie heel wat mooie luchten onderweg naar huis maar je kunt nu eenmaal niet overal stoppen. Maar voor een rood stoplicht moet je wel.
Enkele deuren terug is een kralenwinkel geopend. Dat wordt dus snuffelen... Je kunt nooit genoeg hebben! En ik die noooooit sieraden zou gaan maken... Terwijl ik de laatste lade bekijk en nog enkele mooie exemplaren in mijn bakje gooi... bedenk ik ineens dat er nog zoiets als een parkeermeter bestaat. Oei. Gauw afrekenen en teruglopen. Ja, ik ben flink te laat. Nee, de parkeerpolitie loopt nu elders. Ik heb dus gewoon puur geluk!!
Het is inmiddels wat opgeklaard en dus stop ik nog even in Wanroy, bij de volgende kralenwinkel (die wel gepland was). Een prachtig verbouwde schuur, enorm veel keuze. Hier moet ik nog eens terugkomen!
Ik zie heel wat mooie luchten onderweg naar huis maar je kunt nu eenmaal niet overal stoppen. Maar voor een rood stoplicht moet je wel.
Abonneren op:
Posts (Atom)