verrassingen
Eigenlijk houd ik wel van verrassingen. Van kleine cadeautjes ook. Zelfgemaakte chilijam, juiste schrijfwijze is waarschijnlijk chili-jam. Een pink-ribbon-ring die er in werkelijkheid nog veel mooier uitziet dan op het plaatje. Sunflowerjewels.eu kan ik wel aanbevelen :D Een bon waarmee ik weer een heerlijk boek kan uitzoeken (en niet hoef terug te geven aan de bieb). Muziek op de iPod voor 36 uur aan één stuk luisteren (wanneer doe je dat eigenlijk??). Een verrassing van een totaal ander kaliber is het drogen van het keukenplafond. Klaboem, weer een stuk naar beneden. Volgende maand wordt eerst het balkon gerepareerd en dan is het plafond aan de beurt. Redelijk logische volgorde. Nu ga ik me verheugen op morgen. Dan ga ik de puinhoop in de kamer opruimen ;-) Daar kun je je maar beter op verheugen, anders wordt het vast een deprimerende dag en daar heb ik uiteraard geen zin in! En nee, ik plaats géén foto van deze augiasstal!!
Verschil
Toegegeven... het scheelt maar 4 graden vandaag, maar juist die 4 graden maken het verschil! Wat is het toch heerlijk met die zeebries (zeg maar rustig storm vannacht) en wat is het dan toch weer snel broeierig hier. Of ligt dat toch aan mij? Nog een twintigtal bladzijden en Darkest fear van Harlan Coben is uit, dat lukt nog wel vanavond. Dan kijk ik gewoon niet naar de puinhoop die ik in no-time hier gecreëerd heb. A mag blij zijn dat het nog een week duurt voor hij de terugreis aanvaard, misschien is dan de ergste troep opgeruimd (met nadruk op misschien). Heerlijk om thuis te komen en de post ligt gesorteerd op tafel, met ernaast een gezellige bos bloemen! De nieuwe theepot (mooi van walgelijkheid) staat al weer te pronken tussen de andere potten.
gevleid...
Vanaf vanmiddag staan 3 van mijn beelden in een heuse giftshop te midden van zilverwerk en designpottery! Wat heerlijk als anderen ook zo enthousiast zijn.
De koffers zijn zo goed als ingepakt (die grote ligt zelfs al in de kofferbak), morgen vroeg vertrekken. Wat heet... ik vind half 9 's morgens vroeg :D
Even nog gauw de zee en iedereen gedag zeggen, terug naar mijn andere thuis.
De koffers zijn zo goed als ingepakt (die grote ligt zelfs al in de kofferbak), morgen vroeg vertrekken. Wat heet... ik vind half 9 's morgens vroeg :D
Even nog gauw de zee en iedereen gedag zeggen, terug naar mijn andere thuis.
Es of Bc?
Vorige week kocht ik dus enkele daglichtlampen. Maar natuurlijk had ik weer eens niet opgelet en kwam ik met 5 bajonetfittingen thuis (en één juiste!). Dus gingen we die vandaag "even" omruilen. En omdat ik dan toch onderweg ben meteen maar even doorrijden naar Bray, een bezoek brengen aan B.D.I.beadshop. Ze hebben daar namelijk ook overheerlijke thee met verantwoord lekkers erbij! En "the other half" is voorzien van een superslim idee: tijdschriften zijn per pagina gelamineerd in een ordner opgeborgen. Wil je een kopie van een artikel? Dan neem je het gewoon even mee naar de buren en het is in no-time geregeld. Wat is er nou leuker dan op je gemak snuffelen en tegelijkertijd theedrinken?
Gelukkig mag ik van Aer Lingus 20 kilo bagage meenemen. De koffer zit dus propvol. Het lijkt me namelijk geen goed idee om die nieuwe jas en das te dragen op de terugweg. Het schijnt woensdag zo'n 25 graden te worden. En omdat er zóveel mee moet is inderdaad nu al één koffer gepakt. De handbagage moet nog wel :D
Donabate bij avondlicht...
Gelukkig mag ik van Aer Lingus 20 kilo bagage meenemen. De koffer zit dus propvol. Het lijkt me namelijk geen goed idee om die nieuwe jas en das te dragen op de terugweg. Het schijnt woensdag zo'n 25 graden te worden. En omdat er zóveel mee moet is inderdaad nu al één koffer gepakt. De handbagage moet nog wel :D
Donabate bij avondlicht...
zondagse cultuur
In een stralend zonnetje rijden we weg, dat belooft een mooie dag te worden! Maar of dat landinwaarts ook nog zo is? Het miezert in Fairyhouse, het waait daarbij flink. Die combinatie betekent een troosteloze markt.
Ik heb nog wel een fascinator voor mezelf gekocht en A scoorde een mooi uitgevoerde treinwagon. Die spruitjes zien er ook wel erg lekker uit!
Maar dan wordt het weer tijd voor echte cultuur. Na een uitstekende lunch (wortelsoep, homemade bread met kipsalade en een salade van rucola en andere slasoorten) gaan we genieten van het spel van Pavel Kolesnikov. Een 22-jarige pianist die de Sonata Op.13 "Pathétique" van Beethoven speelt alsof hij hem zelf geschreven heeft. Niks pauzes, gewoon overschakelen op Scarlatti - 5 Sonatas. Dan volgen nog Valse-Caprice en "Soirée de Vienne" van Scarlatti en de Etude d'execution transcendente van Liszt. Een vol uur lang genieten van de bovenste plank! Wat enorm jammer dat er maar zo'n klein publiek aanwezig was.
Ik heb nog wel een fascinator voor mezelf gekocht en A scoorde een mooi uitgevoerde treinwagon. Die spruitjes zien er ook wel erg lekker uit!
Maar dan wordt het weer tijd voor echte cultuur. Na een uitstekende lunch (wortelsoep, homemade bread met kipsalade en een salade van rucola en andere slasoorten) gaan we genieten van het spel van Pavel Kolesnikov. Een 22-jarige pianist die de Sonata Op.13 "Pathétique" van Beethoven speelt alsof hij hem zelf geschreven heeft. Niks pauzes, gewoon overschakelen op Scarlatti - 5 Sonatas. Dan volgen nog Valse-Caprice en "Soirée de Vienne" van Scarlatti en de Etude d'execution transcendente van Liszt. Een vol uur lang genieten van de bovenste plank! Wat enorm jammer dat er maar zo'n klein publiek aanwezig was.
nog meer cultuur!
En daarvoor zakken we af naar Kilkenny. Een flink anderhalf uur rijden tegenwoordig. Vroeger was dit dus gewoon niet op één dag te doen maar met die nieuwe (en helaas ook stukken saaie!) wegen ben je er zo. De National Crafts Gallery heeft enkele mooie tentoonstellingen.
Jammer genoeg zijn er niet veel crafters meer in de studio's, de meeste staan leeg. Butler's house lijkt ook leeg. Dit willen wij wel voor een symbolisch bedrag per jaar huren en (gedeeltelijk) openstellen voor publiek.
Daarbij wil ik natuurlijk de tuinmannen het brood niet uit de mond stoten en mogen zij uiteraard deze prachtige tuin blijven onderhouden.
Aan de overkant staat het kasteel. Waarschijnlijk wordt dit als een mooi bouwwerk beschouwd, wij vinden het iets te mooi gerestaureerd. Of zien wij gewoon liever ruïnes? De Nore rivier deelt de stad doormidden. Dat is dan weer wel mooi vanaf de tuin van het kasteel te zien.
Teruglopend naar de auto bekijken we voornamelijk gevels van winkels en huizen. En genieten we nog van het laatste beetje zon. In Kilkenny hebben ze zo te zien geen zin in een volle week mooi weer. Of wel zin maar bad luck...
De vistherapiewinkel is wel in trek. Brrrrr... volgens de jongeman van wie deze voet is, was het tickling, some experience, you can really feel their teeth. Geloof het meteen maar ik laat dit toch wel aan mij voorbij gaan!
In Gráig na Manach (village of the monks) gaan we op zoek naar Duiske abbey. Een prachtige rit ernaartoe, veel bochten, smalle wegen, kortom: smullen! Al kunnen we na 3 kwartier nauwelijks geloven dat we er nóg niet zijn, we blijken toch steeds nog goed te rijden. Blijkt een deel van de abdij nog gewoon in gebruik te zijn als kerk. Wéér geen ruïne! Wel een hartstikke leuk gezellig dorp waar toevallig vandaag een funrace tussen de local pubs wordt gehouden op de Barrow. We kwamen net te laat aan. Het lijken wel olievaten welke tussen een metalen stelling zijn gebouwd. Ze gebruiken peddels om vooruit te komen.
A rijdt terug. Sheila werkt nog niet dus besluiten we aan het einde van de straat rechtsaf te slaan omdat linksaf terug naar het dorp zou betekenen. Oei, we komen dus weer op een prachtige weg met genoeg bochten... maar waar die heen gaat? Geen idee. Stom toevallig staat daar ineens wel de ruïne van de kerk van Ullard, gesticht door Saint Fiachra in de 6e eeuw. Deze heilige vertegenwoordigt tuinmannen en taxi-chauffeurs. Nooit geweten dat er al taxi's waren toen!
Jammer genoeg zijn er niet veel crafters meer in de studio's, de meeste staan leeg. Butler's house lijkt ook leeg. Dit willen wij wel voor een symbolisch bedrag per jaar huren en (gedeeltelijk) openstellen voor publiek.
Daarbij wil ik natuurlijk de tuinmannen het brood niet uit de mond stoten en mogen zij uiteraard deze prachtige tuin blijven onderhouden.
Aan de overkant staat het kasteel. Waarschijnlijk wordt dit als een mooi bouwwerk beschouwd, wij vinden het iets te mooi gerestaureerd. Of zien wij gewoon liever ruïnes? De Nore rivier deelt de stad doormidden. Dat is dan weer wel mooi vanaf de tuin van het kasteel te zien.
Teruglopend naar de auto bekijken we voornamelijk gevels van winkels en huizen. En genieten we nog van het laatste beetje zon. In Kilkenny hebben ze zo te zien geen zin in een volle week mooi weer. Of wel zin maar bad luck...
De vistherapiewinkel is wel in trek. Brrrrr... volgens de jongeman van wie deze voet is, was het tickling, some experience, you can really feel their teeth. Geloof het meteen maar ik laat dit toch wel aan mij voorbij gaan!
In Gráig na Manach (village of the monks) gaan we op zoek naar Duiske abbey. Een prachtige rit ernaartoe, veel bochten, smalle wegen, kortom: smullen! Al kunnen we na 3 kwartier nauwelijks geloven dat we er nóg niet zijn, we blijken toch steeds nog goed te rijden. Blijkt een deel van de abdij nog gewoon in gebruik te zijn als kerk. Wéér geen ruïne! Wel een hartstikke leuk gezellig dorp waar toevallig vandaag een funrace tussen de local pubs wordt gehouden op de Barrow. We kwamen net te laat aan. Het lijken wel olievaten welke tussen een metalen stelling zijn gebouwd. Ze gebruiken peddels om vooruit te komen.
A rijdt terug. Sheila werkt nog niet dus besluiten we aan het einde van de straat rechtsaf te slaan omdat linksaf terug naar het dorp zou betekenen. Oei, we komen dus weer op een prachtige weg met genoeg bochten... maar waar die heen gaat? Geen idee. Stom toevallig staat daar ineens wel de ruïne van de kerk van Ullard, gesticht door Saint Fiachra in de 6e eeuw. Deze heilige vertegenwoordigt tuinmannen en taxi-chauffeurs. Nooit geweten dat er al taxi's waren toen!
Culture night
Eerst maar eens die rondleiding door Castletownhouse. Die had ik 20 jaar geleden ook wel gehad, maar een opfrissing kan geen kwaad zeker niet als je maandelijks daar in de stallen bivakkeert. Het is niet toegestaan foto's te maken dus voor een virtuele rondleiding verwijs ik graag naar de site http://www.castletownhouse.ie/ want dit keer ben ik zo netjes geweest om ook echt geen foto's te maken (is ook een beetje lastig als de gids je kent...).
Helaas waren er te weinig aanmeldingen voor het diner, het restaurant werd na onze tea gesloten..., dus weken we uit naar Michelangelo's in Celbridge zelf. Voortreffelijk eten in een prima sfeer!! We zijn op tijd terug voor het concert (ok, dat hadden we natuurlijk wel uitgekiend). Barry Douglas plays Beethoven. En die man kan spelen!!! Natuurlijk flits je niet tijdens zo'n subliem concert en dan krijg je dit soort resultaten...
Het publiek gezien in de enorme spiegel die daar hing:
Overigens wil ik zo'n hoekje ook wel in mijn huiskamer fabriceren... (als A een gat in de muur kan hakken om zijn treinen door te laten rijden mag ik toch ook wel een muurtje uitbouwen?)
Helaas waren er te weinig aanmeldingen voor het diner, het restaurant werd na onze tea gesloten..., dus weken we uit naar Michelangelo's in Celbridge zelf. Voortreffelijk eten in een prima sfeer!! We zijn op tijd terug voor het concert (ok, dat hadden we natuurlijk wel uitgekiend). Barry Douglas plays Beethoven. En die man kan spelen!!! Natuurlijk flits je niet tijdens zo'n subliem concert en dan krijg je dit soort resultaten...
Het publiek gezien in de enorme spiegel die daar hing:
Overigens wil ik zo'n hoekje ook wel in mijn huiskamer fabriceren... (als A een gat in de muur kan hakken om zijn treinen door te laten rijden mag ik toch ook wel een muurtje uitbouwen?)
To Arthur!
17:59 to Arthur! En dan wel enkele snelle jigs en reels om nog verantwoord naar huis te kunnen rijden...
Eerst Inga opzoeken in Charlestown. In het midden van het winkelcentrum staan verschillende kraampjes, ongeveer de helft verkoopt echt zelf gemaakte spulletjes. De rest is -helaas- gewoon verkoop van, misschien wel mooie, maar toch, geïmporteerde spullen. Prachtig geblazen glas! Heeft u dat zelf geblazen? Nee, komt uit Chili. Gek, maar dan hoef ik het niet meer. Dan ga ik wel naar Chili. Kan ik meteen pepers inslaan.
Tijdens het "gewone" boodschappen doen ontdek ik nog even een betaalbare A++ vriezer. En omdat er toch vervanging moet komen... maar die past echt niet in een micra. Gelukkig is Derek zo lief om A en de vriezer op te halen. Dan kan ik in de tussentijd ook nog even naar Blanchardstown. En ondanks spitstijd kan ik normaal terugrijden, de linkerbaan is vrijwel leeg. Normaal verschijnsel hier, men rijdt nogal graag op de middenbaan.
Eerst Inga opzoeken in Charlestown. In het midden van het winkelcentrum staan verschillende kraampjes, ongeveer de helft verkoopt echt zelf gemaakte spulletjes. De rest is -helaas- gewoon verkoop van, misschien wel mooie, maar toch, geïmporteerde spullen. Prachtig geblazen glas! Heeft u dat zelf geblazen? Nee, komt uit Chili. Gek, maar dan hoef ik het niet meer. Dan ga ik wel naar Chili. Kan ik meteen pepers inslaan.
Tijdens het "gewone" boodschappen doen ontdek ik nog even een betaalbare A++ vriezer. En omdat er toch vervanging moet komen... maar die past echt niet in een micra. Gelukkig is Derek zo lief om A en de vriezer op te halen. Dan kan ik in de tussentijd ook nog even naar Blanchardstown. En ondanks spitstijd kan ik normaal terugrijden, de linkerbaan is vrijwel leeg. Normaal verschijnsel hier, men rijdt nogal graag op de middenbaan.
Ninch
Eigenlijk wilde ik naar het strand van Bettystown maar na tig verkeerde afslagen werd het dus het strand van Laytown. Verlaten, prachtige wolken, nét geen regen, wel lekker wat wind. Die waarschuwing is niet echt noodzakelijk vandaag.
Op de terugweg komen we door Mornington. Waarom ik stopte bij Riverside Home & Gift? Geen idee. Maar wel een aanrader! Een giftshop zoals er maar weinig zijn. Je wordt verwelkomd op een prettige manier en krijgt zelfs koffie en/of thee (mét een koekje!) aangeboden. Snuffel zolang je maar wilt. En dat is niet tegen dovemansoren gezegd. Er is zoveel te zien. Natuurlijk zijn er ook gifts die je in vele andere shops ook tegenkomt. Maar gelukkig ook zoveel andere dingen. Als we dan eindelijk vertrekken (lees: denken te vertrekken) komt het gesprek op crafts... ik ga dus speciaal voor deze shop een sculpture maken en deze volgende week afleveren. Leuk!!
Mornington ligt tegen Drogheda aan...
Op de terugweg komen we door Mornington. Waarom ik stopte bij Riverside Home & Gift? Geen idee. Maar wel een aanrader! Een giftshop zoals er maar weinig zijn. Je wordt verwelkomd op een prettige manier en krijgt zelfs koffie en/of thee (mét een koekje!) aangeboden. Snuffel zolang je maar wilt. En dat is niet tegen dovemansoren gezegd. Er is zoveel te zien. Natuurlijk zijn er ook gifts die je in vele andere shops ook tegenkomt. Maar gelukkig ook zoveel andere dingen. Als we dan eindelijk vertrekken (lees: denken te vertrekken) komt het gesprek op crafts... ik ga dus speciaal voor deze shop een sculpture maken en deze volgende week afleveren. Leuk!!
Mornington ligt tegen Drogheda aan...
Dublin vs Kerry
Dat het hier de match van het jaar betreft kom ik al snel achter. 82.000 zijn er in het stadium, dan had de rest toch gewoon naar Castletownhouse kunnen komen? Oeps, dubbel zoveel mensen bekijken de match thuis, in de pub, met vrienden. Maar toch... waar was de rest dan? Niet dat er helemaal niemand naar de market gekomen is, maar het hadden er best meer mogen zijn. Toch was het geen onaardige dag. We leren elkaar steeds beter kennen en kijken al uit naar de volgende fair in december. Er zijn nog steeds mensen die al jaren in Celbridge wonen en niet weten dat het huis vanaf deze zomer geopend is voor publiek en iedere derde zondag van de maand een market houdt. En een gratis concert. Vandaag zelfs 2 concerten al had die eerste voor sommige aanwezigen niet gehoeven. We geloven wel in Lord of the Rings en Lord Byron was een beroemde dichter, maar die bezongen ze geloof ik niet.
Het tweede concert betrof ook een koor, maar dat was een meerstemmig allround koor, The People's College Choir. Aparte stukken!
Het tweede concert betrof ook een koor, maar dat was een meerstemmig allround koor, The People's College Choir. Aparte stukken!
rustig dagje
De dag begint met flink uitslapen, lui opstaan, nog luier op gang komen en dan uiteindelijk een paar armbanden, oorbellen en necklets maken. Ik had natuurlijk ook op tijd kunnen opstaan en dé match gaan bekijken. Dan had ik zelf gezien hoe Jonathan Sexton twee penalty's en een dropgoal maakte. En de penalty van invaller Ronan O'Gara niet te vergeten. Met 15-6 van Australië winnen is wel heel erg goed voor talk of the day, zeg maar rustig talk of the week.
leuke sport hè?
leuke sport hè?
Brady's
Wat maakt Brady's nou zo speciaal? Daar is natuurlijk allereerst die enorm gemoedelijke sfeer. De vriendelijkheid waarmee je wordt begroet (welcome home!), de pint die al uit zichzelf ingeschonken wordt. De vaste klanten die je in de loop der jaren bent gaan kennen. Brady's is een stukje thuiskomen. En de muziek dan? Iedere keer wisselend. Gisteravond speelden er 5 violisten, 1 fluitist, 3 personen op de banjo, 2 op de bodhrán en er waren 7 gitaristen. Jigs, reels, ballads, alles komt aan bod. De pub zit vol, zeker ons deel. Achterin is het rustiger. Daar maken de verstokte drinkers een praatje. Maar ze weten echt wel wat wij daar voorin aan het doen zijn! De sfeer zit erin, het is donderdagavond, Brady's-avond! Puur geluk, puur plezier, puur muziek. Genieten!!
Ik heb -uiteraard- geen tijd om een fototoestel te hanteren, de telefoon wil niet zo heel erg goed werken in het halfduister, maar toch een indruk:
Ik heb -uiteraard- geen tijd om een fototoestel te hanteren, de telefoon wil niet zo heel erg goed werken in het halfduister, maar toch een indruk:
Donegal
Wat? Net weer begonnen dagelijks te posten en na een week al weer gestopt? Als je zonder internet op vakantie bent gegaan kan dat wel gebeuren :D
Hoe dichter we Donegal naderen hoe meer regen er valt. Dát had ik nou net niet in gedachten! Ik zou lekker bij aankomst in de hottub gaan bijkomen. Er valt echter zoveel regen naar beneden dat het niet aan te raden is naar buiten te gaan. We genieten van een heerlijke zelfgemaakte lasagne en brengen de avond door met Liverpool rummy. De jokers zitten nog in het spel, ik had ze al ;-)
Met windkracht 10/11 gaan we naar Grianán Ailigh. We kunnen niet helemaal naar boven rijden, de auto zou zo van de parkeerplaats weggewaaid zijn. Wind in de rug bij het naar boven lopen (scheelt behoorlijk wat!). Zelfs de muren van het ringfort houden de wind niet tegen.
Het laatste stuk van de weg is behoorlijk steil, de wind die ons tegenhoudt op de terugweg is dan ook bijzonder welkom! Hé Peter, waar gaat deze weg naartoe? Weet je het niet? Dan gaan we dat wel even uitvinden... Never a dull moment met mij aan het stuur. Een prachtige route door het landelijke Donegal is het gevolg. Wel leuk om te ontdekken dat niet iedereen zo avontuurlijk is...
's Middags gaan A en ik nog even op zoek naar Glebe House. We komen op de mooiste plekjes terecht, dan maar geen gallery.
Het regent dan wel af en toe en de storm is beslist nog niet afgenomen maar het was wel een unieke tocht!
De volgende dag gaan we naar Raphoe. Een klein stadje met enorm veel aparte plekjes. Uiteraard de Beltany Stone Circle die vrijwel helemaal intact is. De wind had de wegwijzer de andere kant op geblazen, ook dat had wel weer zijn charme.
Daarna zijn we het stadje nog even ingegaan. In Heritage House krijgen we een kijkje in de enige kamer met iets van historie: dat wat mensen hebben geschonken (geëmailleerde kannen, een leest, een mooie kast met wat serviesgoed) en de schilderijen van een plaatselijke kunstenaar die niet zo genoemd wil worden. Maar zijn werken zijn wel treffend!
De regen begint goed door te zetten dus schuilen we even met een kop thee in een zeer schoon ruikende bakery, getsie de chloorlucht zit zelfs in het baksel lijkt wel. Het went. Dan op naar het kasteel! Dat is dus niet toegankelijk, alleen van een afstandje. Wijs geworden? De overblijfselen zijn prachtig.
En dat poortwachtershuisje willen we best opknappen en bewonen...
Op ons dooie gemak gaan we de volgende dag weer terug naar Donabate. Tot aan Enniskillen rijden we grotendeels over de kleinere wegen. Er zijn wegwerkzaamheden. Maar ook een klein bordje dat verwijst naar Portora Castle. En omdat we niet van files houden gaan we dus nog maar eens een kasteel bekijken. Het blijkt trouwens groter dan we op het eerste gezicht dachten.
Hoe dichter we Donegal naderen hoe meer regen er valt. Dát had ik nou net niet in gedachten! Ik zou lekker bij aankomst in de hottub gaan bijkomen. Er valt echter zoveel regen naar beneden dat het niet aan te raden is naar buiten te gaan. We genieten van een heerlijke zelfgemaakte lasagne en brengen de avond door met Liverpool rummy. De jokers zitten nog in het spel, ik had ze al ;-)
Met windkracht 10/11 gaan we naar Grianán Ailigh. We kunnen niet helemaal naar boven rijden, de auto zou zo van de parkeerplaats weggewaaid zijn. Wind in de rug bij het naar boven lopen (scheelt behoorlijk wat!). Zelfs de muren van het ringfort houden de wind niet tegen.
Het laatste stuk van de weg is behoorlijk steil, de wind die ons tegenhoudt op de terugweg is dan ook bijzonder welkom! Hé Peter, waar gaat deze weg naartoe? Weet je het niet? Dan gaan we dat wel even uitvinden... Never a dull moment met mij aan het stuur. Een prachtige route door het landelijke Donegal is het gevolg. Wel leuk om te ontdekken dat niet iedereen zo avontuurlijk is...
's Middags gaan A en ik nog even op zoek naar Glebe House. We komen op de mooiste plekjes terecht, dan maar geen gallery.
Het regent dan wel af en toe en de storm is beslist nog niet afgenomen maar het was wel een unieke tocht!
De volgende dag gaan we naar Raphoe. Een klein stadje met enorm veel aparte plekjes. Uiteraard de Beltany Stone Circle die vrijwel helemaal intact is. De wind had de wegwijzer de andere kant op geblazen, ook dat had wel weer zijn charme.
Daarna zijn we het stadje nog even ingegaan. In Heritage House krijgen we een kijkje in de enige kamer met iets van historie: dat wat mensen hebben geschonken (geëmailleerde kannen, een leest, een mooie kast met wat serviesgoed) en de schilderijen van een plaatselijke kunstenaar die niet zo genoemd wil worden. Maar zijn werken zijn wel treffend!
De regen begint goed door te zetten dus schuilen we even met een kop thee in een zeer schoon ruikende bakery, getsie de chloorlucht zit zelfs in het baksel lijkt wel. Het went. Dan op naar het kasteel! Dat is dus niet toegankelijk, alleen van een afstandje. Wijs geworden? De overblijfselen zijn prachtig.
En dat poortwachtershuisje willen we best opknappen en bewonen...
Op ons dooie gemak gaan we de volgende dag weer terug naar Donabate. Tot aan Enniskillen rijden we grotendeels over de kleinere wegen. Er zijn wegwerkzaamheden. Maar ook een klein bordje dat verwijst naar Portora Castle. En omdat we niet van files houden gaan we dus nog maar eens een kasteel bekijken. Het blijkt trouwens groter dan we op het eerste gezicht dachten.
Mazurka
Doet me denken aan mijn banjolessen... maar de banjo (en de mandoline) heb ik al lang niet meer bespeeld. Ik houd het wel bij mijn trommel. JohnJoe Kelly kan ik toch nooit evenaren maar ik kan er wel van genieten!!
Chicklit
Wat is nou eigenlijk het verschil tussen chicklit en een bouquetje? Dat die laatste iets korter is? Dit vereist gedegen (?) onderzoek.
Chicklit is de, oorspronkelijk licht neerbuigende, benaming voor een vorm van eigentijdse romantische fictielectuur die in de eerste plaats is bedoeld voor vrouwen tussen de 20 en 30 jaar. Chicklit is een verkorting van het Engelse chick literature. Het succes van die boeken zorgde ervoor dat uitgevers het woord gingen gebruiken als marketingterm voor werk dat was gericht op jonge vrouwen van de girlpowergeneratie die niet noodzakelijk over veel literaire belangstelling beschikken. De heldinnen in dergelijke boeken zijn vaak alleenstaande, vlotte vrouwen uit de grote stad met een interessante baan en een levendige belangstelling voor seksualiteit.
De Bouquetreeks is een serie pocketboeken voor vrouwen. In 1975 startte de internationale uitgeverij Harlequin met deze boeken in het Nederlands - uitsluitend vertalingen. De pockets zijn verkrijgbaar bij de supermarkt en kiosk en richten zich op vrouwen. Het vaste onderwerp is de liefde. Een man en een vrouw ontmoeten elkaar, een relatie lijkt er niet in te zitten, maar aan het eind krijgen ze elkaar.
bron: wikipedia
Dus... ik mag geen chicklit (meer) lezen, ben tenslotte (net) de 30 gepasseerd. En ik vrees dat ik wel degelijk belangstelling heb voor wat meer literaire werken. Die boeketjes zijn wat algemener gericht. Ik heb net Hollywood door Ilse Spall gelezen, eerlijk gezegd vond ik dit gewoon een iets langere uitvoering van een bouquetje. Van wat ik mij dan nog kan herinneren van die 4 flutromannetjes die ik in m'n hele leven tot nu toe gelezen heb. O ja, deze chicklit kreeg ik op Manuscripta.
Op chicklit.nl staan overigens ook boeken als Hoe overleef ik de puberteit? van Francine Oomen en De diefstal van mijn jeugd door Natascha Kampusch. Zou ik beide toch niet tot die categorie rekenen! Maar misschien probeert de site de twintigers ook iets anders te laten lezen?
Een iets andere chicklit-uitgave... leuk boek!
Chicklit is de, oorspronkelijk licht neerbuigende, benaming voor een vorm van eigentijdse romantische fictielectuur die in de eerste plaats is bedoeld voor vrouwen tussen de 20 en 30 jaar. Chicklit is een verkorting van het Engelse chick literature. Het succes van die boeken zorgde ervoor dat uitgevers het woord gingen gebruiken als marketingterm voor werk dat was gericht op jonge vrouwen van de girlpowergeneratie die niet noodzakelijk over veel literaire belangstelling beschikken. De heldinnen in dergelijke boeken zijn vaak alleenstaande, vlotte vrouwen uit de grote stad met een interessante baan en een levendige belangstelling voor seksualiteit.
De Bouquetreeks is een serie pocketboeken voor vrouwen. In 1975 startte de internationale uitgeverij Harlequin met deze boeken in het Nederlands - uitsluitend vertalingen. De pockets zijn verkrijgbaar bij de supermarkt en kiosk en richten zich op vrouwen. Het vaste onderwerp is de liefde. Een man en een vrouw ontmoeten elkaar, een relatie lijkt er niet in te zitten, maar aan het eind krijgen ze elkaar.
bron: wikipedia
Dus... ik mag geen chicklit (meer) lezen, ben tenslotte (net) de 30 gepasseerd. En ik vrees dat ik wel degelijk belangstelling heb voor wat meer literaire werken. Die boeketjes zijn wat algemener gericht. Ik heb net Hollywood door Ilse Spall gelezen, eerlijk gezegd vond ik dit gewoon een iets langere uitvoering van een bouquetje. Van wat ik mij dan nog kan herinneren van die 4 flutromannetjes die ik in m'n hele leven tot nu toe gelezen heb. O ja, deze chicklit kreeg ik op Manuscripta.
Op chicklit.nl staan overigens ook boeken als Hoe overleef ik de puberteit? van Francine Oomen en De diefstal van mijn jeugd door Natascha Kampusch. Zou ik beide toch niet tot die categorie rekenen! Maar misschien probeert de site de twintigers ook iets anders te laten lezen?
Een iets andere chicklit-uitgave... leuk boek!
Handig!
Een handyman... De koffie komt weer gewoon uit de automaat in plaats van uit thermoskannen. Schilderijen hangen weer op de gewenste plaats, kalender en klok houden ons weer op de hoogte van de verstreken tijd. Kortom, we waren heel blij met deze handige man! Ondertussen houden we ons zelf bezig met het uitpakken van dozen. Iedereen is nog wat zoekende, maar we komen er wel!
Verkassen
Uitstel wordt geen afstel, we gaan verhuizen! Om 8 uur rijden 2 verhuiswagens voor. Hierin verdwijnen 8 bureaus, evenzovele ladenblokken, 12 kasten, 240 officiële en zo'n 150 andere verhuisdozen plus nog het nodige "los spul". Dit alles wordt ruim 5 uur later 5 kilometer verder weer uitgeladen. Om 5 uur 's middags kan ik geen pap meer zeggen maar is het wel gedaan! En dan heb ik zelf nog niet eens zoveel gesjouwd, daar waren tenslotte de verhuizers voor. Maar natuurlijk kan ik het niet helemaal laten, ik pak (veel te zware) dozen uit (we zouden toch pas vanaf dinsdag gaan uitpakken?) en vermaak me eigenlijk opperbest. De camera ligt nog in het magazijn dus plaats ik nu een foto van de telefoon. Niet helemaal geslaagd maar het maakt wel duidelijk dat het niet om "een paar" dozen ging.
speciaal voor Yske...
ging ik naar Manuscripta want Francine Oomen signeerde haar allernieuwste boek Hoe overleef ik de puberteit? En die mag natuurlijk niet ontbreken in haar verzameling :D Even geduld tot de postbode LandHaven weer gevonden heeft!!
Terwijl de rij fans voor de kinderboekenweekbus groeide en groeide luisterde en keek ik ondertussen naar Geronimo Stilton. Ja, hij kán zingen maar het publiek bleef een beetje achter.
De aanwinsten van vandaag krijg ik wel in een weekje uitgelezen. Wel weer een heleboel ideeën om te lezen... en daarvoor ga je toch naar Manuscripta?! Alleen zijn die boeken nog niet uitgegeven. Gelukkig werkte het weer ook mee. En als je een mevrouw ziet genieten op de luisterbank... da's toch genieten!
De combinatie met de zondagsmarkt is ook subliem. Op een gegeven moment wil ik gewoon lekker buiten lopen en (andere) mooie dingen zien. Cees Koldijk trad op, dit keer niet met de volledige 4Tuoze Matroze maar die saxofoniste mocht er ook wel zijn! Leuke cd ook, nederlandstalig maar dan van een niveau wat ik wel kan waarderen. En wat een prachtige mensen op die markt...
Terwijl de rij fans voor de kinderboekenweekbus groeide en groeide luisterde en keek ik ondertussen naar Geronimo Stilton. Ja, hij kán zingen maar het publiek bleef een beetje achter.
De aanwinsten van vandaag krijg ik wel in een weekje uitgelezen. Wel weer een heleboel ideeën om te lezen... en daarvoor ga je toch naar Manuscripta?! Alleen zijn die boeken nog niet uitgegeven. Gelukkig werkte het weer ook mee. En als je een mevrouw ziet genieten op de luisterbank... da's toch genieten!
De combinatie met de zondagsmarkt is ook subliem. Op een gegeven moment wil ik gewoon lekker buiten lopen en (andere) mooie dingen zien. Cees Koldijk trad op, dit keer niet met de volledige 4Tuoze Matroze maar die saxofoniste mocht er ook wel zijn! Leuke cd ook, nederlandstalig maar dan van een niveau wat ik wel kan waarderen. En wat een prachtige mensen op die markt...
nog één dagje inpakken dan
Er staat nog aardig wat dat ingepakt moet worden of in ieder geval van een sticker moet worden voorzien. Jan ontkoppelt 's morgens alle pc's en ik vermaak me dus met inpakwerkzaamheden. Toch zie je dan wel komische dingen. Zouden ze nou echt denken dat we prullenbakken inclusief inhoud willen verhuizen? Eigenlijk zouden we het gewoon moeten doen :D
De ramen zijn al geblokkeerd door ingepakte dozen dus zo in het begin van de middag puf ik behoorlijk van de warmte. Even een pauze inlassen, het is tenslotte wel zaterdag. Maar ja, ook weer niet al te lang pauzeren want het moet wel klaar vandaag! Net voor 5 uur trek ik de deur achter me dicht. Het wordt tijd voor een boek en verder helemaal niks meer.
De ramen zijn al geblokkeerd door ingepakte dozen dus zo in het begin van de middag puf ik behoorlijk van de warmte. Even een pauze inlassen, het is tenslotte wel zaterdag. Maar ja, ook weer niet al te lang pauzeren want het moet wel klaar vandaag! Net voor 5 uur trek ik de deur achter me dicht. Het wordt tijd voor een boek en verder helemaal niks meer.
de laatste officiële werkdag...
in het mooie oude pand dan wel te verstaan. Ik maak er meteen maar een flinke lange dag van, om 5 over 10 's avonds sluit ik de deur achter mij. Het laatste uur was wel gezellig werken, begeleid door 't Meziekske op de benedenverdieping. Vanmorgen eerst maar even wat foto's van de verhuisdozen genomen. Eigenlijk valt de hoeveelheid best mee! Dat zei ik echt niet toen we ze inpakten. We nemen afscheid van een markant pand. Dat het daarbij op loopafstand is/was was gewoon een pluspunt maar niet de voornaamste reden dat ik het jammer vind dat we hier weg gaan. In de winter dikke truien én een warme stola, ondanks verwarming, in de zomer bijna in bikini van de hitte, maar het was toch leuk werken hier! Straks krijgen we airco... maar kunnen we geen ramen openzetten. En dat zal ik denk ik wel het meeste missen. De boom onder/naast mijn raam. De vogels die de hele dag fluiten. Geen geroezemoes van het Markiezenhof meer. Geen bruidjes kijken (vooral de lelijke hadden onze aandacht). Echt nooit met het touwladder naar beneden bij calamiteiten. Alhoewel, dat kan ik morgen nog doen...
Ik heb iedereen continu gevraagd wanneer ze ingepakt zouden hebben.... ik moet zelf nog mijn deel inpakken. Oeps. Maar omdat ik niet weet of ik volgende week al bij de boekhouding kan (ingewikkelde manier van installeren) heb ik toch maar eerst de belastingaangifte van afgelopen maand verzorgd en de aanwezige facturen betaald. Een mailtje naar enkele leveranciers waarin ik hun vraag even geduld te hebben omdat ik toch echt ook op vakantie wil... al is die een paar dagen uitgesteld. Wat een heerlijk idee dat ik vanaf nu geen mail meer hóef te beantwoorden, alleen maar als ik dat toevallig nog wil :D
Denk dat ik maar even lui ga lezen nu, lijkt me verstandig ;-)
Ik heb iedereen continu gevraagd wanneer ze ingepakt zouden hebben.... ik moet zelf nog mijn deel inpakken. Oeps. Maar omdat ik niet weet of ik volgende week al bij de boekhouding kan (ingewikkelde manier van installeren) heb ik toch maar eerst de belastingaangifte van afgelopen maand verzorgd en de aanwezige facturen betaald. Een mailtje naar enkele leveranciers waarin ik hun vraag even geduld te hebben omdat ik toch echt ook op vakantie wil... al is die een paar dagen uitgesteld. Wat een heerlijk idee dat ik vanaf nu geen mail meer hóef te beantwoorden, alleen maar als ik dat toevallig nog wil :D
Denk dat ik maar even lui ga lezen nu, lijkt me verstandig ;-)
update
Foei, dit is wel héél erg lang geleden! Mja, ondertussen was ik dan ook nauwelijks onbestorven weduwe. Is er dan niets gebeurd in de tussentijd? Ach, eigenlijk zoveel... ik zou eens de agenda erbij moeten leggen om niets te vergeten. Maar het is nooit mijn bedoeling geweest om een compleet volledig verslag te maken van mijn doen en laten dus ga ik lekker alleen enkele dingen van de afgelopen maanden vertellen. Waarom schrijf ik eigenlijk niet meer zoveel? Nou mag ik lekker eindelijk eens de sociale media de schuld geven. Facebook is zó verslavend (en dan vooral die boerderij niet vergeten...). Maar dat zou flauw zijn, het is maar waar ik zin in heb. Of even tussendoor tijd voor vind.
De pinda rijdt nog steeds als een zonnetje en brengt me heerlijk overal waar ik wezen wil. Nou ja, ik zou nog wel op veel meer plekken willen komen maar een dag heeft maar 24 uur en daarvan moet ik ook nog een deel slapen. Dan de werktijd er nog vanaf trekken, kortom er blijft niet zo heel erg veel reistijd over. Oei. Nu klinkt het net alsof ik klaag :D integendeel, ik vind het wel prima zo!
Kort na het Boekenhof ging ik weer naar Ierland, dit keer maar voor een paar dagen. Zaterdag heen, meteen alle beelden en jewellery inpakken en zondag naar Castletown. De eerste van een reeks craftsfairs. Tot nu toe werd er in de zomer een harvest market gehouden op de binnenplaatsen van dit prachtige buiten. Nu zijn de stallen (bijna) klaar en kunnen deze ingezet worden voor een craftsfair. Buiten dus food (en ook enkele combinatiekramen) en binnen crafts. Deze eerste keer zijn we maar met 2 deelnemers. Tara promoot voornamelijk haar shop in Maynooth, ik sta stomverbaasd van de belangstelling hier. De medewerkers zijn hartstikke aardig, de omgeving is prachtig, we hebben live muziek in de ruimte naast ons. A is mee en daardoor heb ik ook even tijd om te gaan luisteren tussendoor.
Omdat ik pas weer op woensdag terug hoef besluiten we dinsdag even naar de Wicklow mountains te rijden. Dat is echt iedere keer weer genieten. Ik had in gedachten om naar de Powerscourt Gardens te gaan maar het is "gewoon" een tocht dwars door de bergen geworden. Heerlijk die ongelooflijk lange weg waar maar geen einde aan lijkt te komen en dan in totaal maar één andere auto tegenkomen!
In Nederland wordt de cultuursector danig door de regering gedwarsboomd. Het wordt tijd voor actie. De Mars der Beschaving wordt gelopen van Boymans van Beuningen in Rotterdam naar het Malieveld in Den Haag. Alles verloopt in een zeer gemoedelijke sfeer, ondanks de kwaadheid van de mensen. Nu, enkele maanden later is er nog steeds een golf van beschaving. De Mars is overgegaan in een Plein. Voor iedereen die nog zijn stem wil uitbrengen: meer informatie op http://www.marsderbeschaving.nl/
Tussendoor geniet ik ook nog van een UrbanDance uitvoering van leerlingen van een dansschool in Venlo, weer eens wat anders!
Half juli reis ik voor de tweede craftsfair naar Ierland. Una en Phyl komen op het lumineuze idee om een jewellerynight te houden. Dat betekent dat ik de hele zaterdag nieuwe dingen kan gaan maken... het is prachtig weer, ik geniet met volle teugen! Zonder A op de craftsfair betekent nog niet dat ik dan nergens meer naartoe kan lopen. De medewerkers zijn zo vriendelijk regelmatig mijn stal te bewaken zodat ook ik even van het zonnetje en de muziek kan genieten. Het zonnetje schijnt wel maar het is ook flink koud. Inga verkoopt prachtige sjaals van zijde en wolvilt en die zijn heerlijk warm!
Marrigje en Jan trouwen in Millingen en wij genieten die dag ook van de Millinger Waard. Een van de mooiste stukjes Nederland. De volgende dag lekker struinen in Nijmegen. Dat is lang geleden! Maar de Van Welderenstraat blijft (volgens mij) de allerleukste (winkel)straat.
Altijd gedacht dat een nieuwe auto een 12V-aansluiting heeft? Think again! Dat hoort dus niet (meer?) tot de standaarduitrusting. Wel lastig als je een navigatiesysteem wilt aansluiten. Je kunt die dingen natuurlijk flink van tevoren opladen maar dan nog gaan ze maar 2 uur mee. Dus laat ik er een inbouwen. Voor de kosten hoef ik het niet te laten. Al vrees ik dat de betreffende garage nooit meer een dergelijke prijsafspraak zal maken. Omdat hij na één keer gebruik al defect is - en er natuurlijk garantie op zit - kom ik al binnen een week terug. Een (uiteindelijk) uurtarief van 10,- lijkt me niet echt lonend... maar dat is wel wat ik dus betaald heb voor deze aansluiting.
De laatste dag van juli rijd ik weer naar Erps-Kwerps. Even wat zilver wegwerken bij atelier Zandstorm. Dit keer kom ik met 2 hangers en een stel oorbellen thuis. Ik vind het heerlijk om met zilverklei te werken. En bij Katty is de sfeer altijd prima!
Deze foto lijkt van heel dichtbij genomen... maar A zit wel degelijk boven op het dak en maakt het klaar om de nieuwe zonnepanelen te kunnen plaatsen.
Op een prachtige zonnige woensdagmiddag rijd ik naar Zeeland. Er staat wel behoorlijk wat wind maar dat betekent eigenlijk alleen maar dat je dan nog meer van het strand en de zee kunt genieten.
En dan is het al weer tijd om naar Ierland af te reizen. Ik heb het geluk dat ik nog heel wat vakantieuren heb staan. Die komen nu goed van pas! Uiteraard sta ik 's zondags weer in de stal van Castletown. Het is echt prachtig weer deze week, in Nederland schijnen de weergoden iets andere pijlen af te schieten. De Dublin Concert Band speelt zelfs buiten. De combinatie van fair en muziek is echt puik!
Maandag breng ik weer in Bray door. Daar zijn enkele leuke winkeltjes en het is er niet toeristisch. Deze winkel is wel een van de mooiste...
J en ik rijden dinsdags naar Fenagh in Leitrim. Een healer komt speciaal voor ons tussen de middag naar het huis van haar ouders. Het is een speciale ervaring. Helaas heeft het (nog?) geen effect. Of misschien ben ik gewoon te druk geweest sindsdien?
Teruggekomen wordt het servicepunt in Kruisland verhuisd van het dorpshuis naar de basisschool. Het past allemaal nét in een verhuiswagen. De kinderen vonden het geweldig om mee te mogen helpen.
Daarna heb ik niet meer stil gezeten. Het kantoor van directie en backoffice van de bieb verhuist maandag naar Halsteren en dus moet er flink ingepakt worden! Wie weet heb ik morgen even tijd om foto's te maken.
De pinda rijdt nog steeds als een zonnetje en brengt me heerlijk overal waar ik wezen wil. Nou ja, ik zou nog wel op veel meer plekken willen komen maar een dag heeft maar 24 uur en daarvan moet ik ook nog een deel slapen. Dan de werktijd er nog vanaf trekken, kortom er blijft niet zo heel erg veel reistijd over. Oei. Nu klinkt het net alsof ik klaag :D integendeel, ik vind het wel prima zo!
Kort na het Boekenhof ging ik weer naar Ierland, dit keer maar voor een paar dagen. Zaterdag heen, meteen alle beelden en jewellery inpakken en zondag naar Castletown. De eerste van een reeks craftsfairs. Tot nu toe werd er in de zomer een harvest market gehouden op de binnenplaatsen van dit prachtige buiten. Nu zijn de stallen (bijna) klaar en kunnen deze ingezet worden voor een craftsfair. Buiten dus food (en ook enkele combinatiekramen) en binnen crafts. Deze eerste keer zijn we maar met 2 deelnemers. Tara promoot voornamelijk haar shop in Maynooth, ik sta stomverbaasd van de belangstelling hier. De medewerkers zijn hartstikke aardig, de omgeving is prachtig, we hebben live muziek in de ruimte naast ons. A is mee en daardoor heb ik ook even tijd om te gaan luisteren tussendoor.
Omdat ik pas weer op woensdag terug hoef besluiten we dinsdag even naar de Wicklow mountains te rijden. Dat is echt iedere keer weer genieten. Ik had in gedachten om naar de Powerscourt Gardens te gaan maar het is "gewoon" een tocht dwars door de bergen geworden. Heerlijk die ongelooflijk lange weg waar maar geen einde aan lijkt te komen en dan in totaal maar één andere auto tegenkomen!
In Nederland wordt de cultuursector danig door de regering gedwarsboomd. Het wordt tijd voor actie. De Mars der Beschaving wordt gelopen van Boymans van Beuningen in Rotterdam naar het Malieveld in Den Haag. Alles verloopt in een zeer gemoedelijke sfeer, ondanks de kwaadheid van de mensen. Nu, enkele maanden later is er nog steeds een golf van beschaving. De Mars is overgegaan in een Plein. Voor iedereen die nog zijn stem wil uitbrengen: meer informatie op http://www.marsderbeschaving.nl/
Tussendoor geniet ik ook nog van een UrbanDance uitvoering van leerlingen van een dansschool in Venlo, weer eens wat anders!
Half juli reis ik voor de tweede craftsfair naar Ierland. Una en Phyl komen op het lumineuze idee om een jewellerynight te houden. Dat betekent dat ik de hele zaterdag nieuwe dingen kan gaan maken... het is prachtig weer, ik geniet met volle teugen! Zonder A op de craftsfair betekent nog niet dat ik dan nergens meer naartoe kan lopen. De medewerkers zijn zo vriendelijk regelmatig mijn stal te bewaken zodat ook ik even van het zonnetje en de muziek kan genieten. Het zonnetje schijnt wel maar het is ook flink koud. Inga verkoopt prachtige sjaals van zijde en wolvilt en die zijn heerlijk warm!
Marrigje en Jan trouwen in Millingen en wij genieten die dag ook van de Millinger Waard. Een van de mooiste stukjes Nederland. De volgende dag lekker struinen in Nijmegen. Dat is lang geleden! Maar de Van Welderenstraat blijft (volgens mij) de allerleukste (winkel)straat.
Altijd gedacht dat een nieuwe auto een 12V-aansluiting heeft? Think again! Dat hoort dus niet (meer?) tot de standaarduitrusting. Wel lastig als je een navigatiesysteem wilt aansluiten. Je kunt die dingen natuurlijk flink van tevoren opladen maar dan nog gaan ze maar 2 uur mee. Dus laat ik er een inbouwen. Voor de kosten hoef ik het niet te laten. Al vrees ik dat de betreffende garage nooit meer een dergelijke prijsafspraak zal maken. Omdat hij na één keer gebruik al defect is - en er natuurlijk garantie op zit - kom ik al binnen een week terug. Een (uiteindelijk) uurtarief van 10,- lijkt me niet echt lonend... maar dat is wel wat ik dus betaald heb voor deze aansluiting.
De laatste dag van juli rijd ik weer naar Erps-Kwerps. Even wat zilver wegwerken bij atelier Zandstorm. Dit keer kom ik met 2 hangers en een stel oorbellen thuis. Ik vind het heerlijk om met zilverklei te werken. En bij Katty is de sfeer altijd prima!
Deze foto lijkt van heel dichtbij genomen... maar A zit wel degelijk boven op het dak en maakt het klaar om de nieuwe zonnepanelen te kunnen plaatsen.
Op een prachtige zonnige woensdagmiddag rijd ik naar Zeeland. Er staat wel behoorlijk wat wind maar dat betekent eigenlijk alleen maar dat je dan nog meer van het strand en de zee kunt genieten.
En dan is het al weer tijd om naar Ierland af te reizen. Ik heb het geluk dat ik nog heel wat vakantieuren heb staan. Die komen nu goed van pas! Uiteraard sta ik 's zondags weer in de stal van Castletown. Het is echt prachtig weer deze week, in Nederland schijnen de weergoden iets andere pijlen af te schieten. De Dublin Concert Band speelt zelfs buiten. De combinatie van fair en muziek is echt puik!
Maandag breng ik weer in Bray door. Daar zijn enkele leuke winkeltjes en het is er niet toeristisch. Deze winkel is wel een van de mooiste...
J en ik rijden dinsdags naar Fenagh in Leitrim. Een healer komt speciaal voor ons tussen de middag naar het huis van haar ouders. Het is een speciale ervaring. Helaas heeft het (nog?) geen effect. Of misschien ben ik gewoon te druk geweest sindsdien?
Teruggekomen wordt het servicepunt in Kruisland verhuisd van het dorpshuis naar de basisschool. Het past allemaal nét in een verhuiswagen. De kinderen vonden het geweldig om mee te mogen helpen.
Daarna heb ik niet meer stil gezeten. Het kantoor van directie en backoffice van de bieb verhuist maandag naar Halsteren en dus moet er flink ingepakt worden! Wie weet heb ik morgen even tijd om foto's te maken.
Abonneren op:
Posts (Atom)