de eerste dagen van september

Deze dagen had ik het dus veel te druk om ook nog een blog bij te houden. Op de eerste septemberdag heb ik voltijds gewerkt, en dat op woensdag! 's Avonds kon ik geen pap meer zeggen (al lag dat niet aan het werk maar meer aan enkele voorafgaande slapeloze nachten) dus ging ik om 8 uur met hulpmiddelen naar bed. Belt A! Terwijl ik net in wil slapen. Tja, dan ben ik dus weer klaarwakker en heb ik Kwetsbaar van Tatiana de Rosnay maar uitgelezen. Vreemde lezerskritieken kreeg dit boek! In principe lees ik ieder boek als een losstaand geval, ik ga niet vergelijken. Tuurlijk zijn er series die ik ook leuk vind. Maar dit was gewoon een goed geschreven boek, best een beetje indrukwekkend ook. En nee, je moet het niet vergelijken met haar andere boeken. Maar ik vergelijk toch ook geen gebraden konijn met een gestoofde paling? Maar ik vind beide lekker!

Een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken... daarom kon ik best wel weer even naar de kapper. Dit keer is het echt goed kort. Er moet nogal wat geregeld worden op het werk voor we op vakantie kunnen vertrekken. Even doorzetten dus. 's Avonds rijd ik weer naar Vlaardingen. Onderweg kom ik een bonte stoet scootmobielen tegen. In samenwerking met Welzorg en de gemeente organiseert de Stichting Vuist tegen Spierziekten de tweede scootmobieldriedaagse (in deze stad). Ik sta achter een paar auto's zodat ik wél de versierde karren kan zien maar een foto is vrijwel onmogelijk, daarvoor ben ik te ver weg. Dus gebruik ik een foto van regioactueel.

Langs de snelweg geniet ik van de luchten. Ik geloof niet dat het heel erg op prijs gesteld wordt als ik stil ga staan op de vluchtstrook, maar je moet wat als je foto's wilt maken!

Er zijn enkele nieuwe muzikanten op de sessie, leuk! Maar héél wijs besluit ik toch tijdig naar huis te gaan. Zo zit ik vrijdagmorgen tenminste niet met een al te slaperige kop de bankafschriften te downloaden. In een matig zonnetje rijd ik naar Erps-Kwerps. Wegomleggingen. Jeetje, die Belgen beginnen al aardig de tics van de Nederlanders over te nemen. Maar zo kom ik nog niet op tijd aan! Terwijl ik zonder de hulp van karool de weg probeer te vinden... moet ik op het laatst toch even de gps van de telefoon inschakelen. Dit zijn té veel omleggingen. Ik weet precies waar ik moet zijn maar ik mag écht die straat niet inrijden (en dan zou ik dik op tijd geweest zijn...). Een paar gezellige uren, ook nog een kokoskralenketting gemaakt, en dan zonder navigatie de terugweg aanvaarden. Ik beland midden in het dorp Erps-Kwerps. Tot nu toe had ik alleen de buitenrand gezien, de velden en bossen eromheen. Maar wat is het een leuk dorp! Er staat een prachtig huis, éven stoppen. De eigenaar vertelt vol trots dat het oorsponkelijk een melkhuisje van 250 jaar oud was en dat hij "er een beetje aangebouwd had". Dat beetje was best wel veel maar hij heeft het wel in stijl volbracht! Midden in het centrum staat een oude kerk, een rusthuis en een landhuis. Natuurlijk staan er nog meer huizen (en vooral café's en restaurants), maar deze vallen pas echt op. Of dit nu Erps of Kwerps is kom ik niet achter, ik ontdek namelijk meerdere kernen. Binnenkort ga ik eens uitzoeken waar die naam vandaan komt.



Overigens mogen ze de E19 wel eens gatenvrij gaan maken... Je zou bijna je banden kapot rijden, zo slecht is deze weg!