Dag van de Cultuur in Micronesia

Micronesia. Dat spreekt tot de verbeelding... Zoiets als Alagaesia, maar daarvan weet ik zeker dat het een verzonnen land is. In de Grote Oceaan liggen een hoofdeiland (zou dat dan extra groot zijn?) en 162 zeer kleine eilandjes en atollen die tesamen de Federale Staten van Micronesia vormen. Ik wil er wel naartoe. Oei, het is wel tropisch, gemiddeld 25-30°C en veel regen. Er zijn wel 6! vliegvelden, waarvan 4 internationaal. En er is cultuur. Anders zouden ze toch geen Dag van de Cultuur organiseren?
Papoea-Nieuw-Guinea ligt ten zuiden van de eilandengroep. Wil ik ook nog wel eens bezoeken. Kan in één vakantie. Hoe oud werd ik ook al weer? 91 geloof ik...

Dit was grotendeels een vrije dag. En nu zijn dan eindelijk de tafels in de huiskamer weer zichtbaar. Nou ja, grotendeels dan. Vanavond de laatste belastingbiljetten ingevuld. Nu wil ik echt niet meer (dit jaar).

hotpot


Nope, geen stoofpotje, geen warmwaterbad met of zonder bubbels. Met de hotpot kun je glas versmelten. Eerst krijgen we een stukje theorie over glas, wat glas kan en wat het niet kan. Dan snijden we stukjes en gaan een patroon samenstellen. Glas blijkt altijd terug te vallen op 6 mm. Dus als je 3 stukjes glas van 3 mm op elkaar stapelt wordt je versmolten druppel dus groter... aiiii. Dat had ik dus niet meteen door. Ik wilde dus wel een paar oorbellen maken. Die vielen dus zo groot uit dat het hangers geworden zijn.
Hoe gaat het in z'n werk? Je kiest een ondergrond, legt daarop een of enkele stukjes glas van een andere kleur (glas met metaalfolie kan ook, geeft leuk effect), dek het af met een doorzichtig stukje glas. Dat laatste hoeft dus niet maar bij bepaalde stukken is het effect (blijkbaar) mooier. Het geheel gaat dus in een hotpot en die gaat in de magnetron. Na een minuut of 9 gaat de pot eruit, éven afkoelen tot de gloed eraf is en dan de deksel er weer op. Na een half uurtje is het geheel dusdanig afgekoeld dat het goed versmolten en gehard is. Het kan in de open lucht verder afkoelen. De eerste foto toont het glas als het net de magnetron uitkomt.














De tweede foto is het eindresultaat. Nog een hangertje eraan hechten met epoxylijm en het kan verder verwerkt worden.
Ook het tweede setje is íets te groot om als oorbel door te mogen gaan (scheuren je oren meteen uit). Het witte streepje erdoor komt op de foto vreemder over dan in het echt. Het derde setje is perfect geschikt voor mijn oren. Beide zijn gemaakt van stukjes glas met millefiori (glasbloemetjes).

nacht...


1:45 Er is een stroomstoring in de brandmeldcentrale. Alweer? Het was toch opgelost?
3:18 Goedemorgen Kats bewaking! Er is een stroomstoring (kweettut) en nu vroeg ik mij af of ik het alarm weer moest inschakelen. Graag. En mag ik nu weer slapen?
Maar ja, dan lig je dus weer gewoon ruim 'n uur wakker te liggen. Grrrrr.... ik ga nachtgevarentoeslag vragen :D

maandag...

Die begon al vroeg. Voor half zes ging de telefoon al. Stroomstoring bij de brandmeldcentrale. Nou en? Tja, dan moet u even gaan controleren. Oeps. Jeetje, bestaat dat nog steeds? Vroeger werd ik om de haverklap hiervoor gebeld. Durfden ze ook te bellen als de stroomstoring weer opgeheven was. Maar goed. Opstaan, aankleden. In de regen naar de bieb. Vogeltjes vinden regen niet erg. Ze fluiten rustig door. Wel gezellig. Zeker als ze het enige gezelschap zijn zo in de vroegte. Dus besluit ik toch maar van hun gefluit te genieten.
De werkdag brengt me vandaag weer in de uitersten van West-Brabant. Prima zolang de zon schijnt, minder in de regen. Maar wel afwisselend!
Vanavond The Hurt Locker bekeken. Geen film voor mij. Mag dan aan alle kanten bekroond zijn, ik zou er niet voor naar de bioscoop gaan. Het wordt tijd dat ik slaap gaan inhalen...

dat zit wel snor


Sinds 10 jaar mogen medewerkers van Disneyland een snor dragen. Een baard is nog steeds niet toegestaan. De eerste 43 jaar van dit imperium werd je nog ontslagen wegens gezichtsbeharing. Zelfs Boris Boef, het eerste typetje dat Walt Disney creëerde (1925), had duidelijke gezichtsbeharing. Maar Mickey Mouse met baard of snor? Donald Duck? Goofy? Niet echt denkbaar.
Maar dan stuit ik op een nieuwsbericht van ROC West-Brabant Kellebeekcollege: Recent bezocht een afvaardiging van Kellebeek College Disneyland om hierover eerste afspraken te maken. Unitdirecteur Peter Lauwen: “Disneyland Resort Paris leidt onze grimeurs als het ware mee op. Op deze locatie wordt backstage, in het hart van de parades en de shows, een compleet pakket aangeboden van grime werkzaamheden, zoals het knopen van baarden en snorren, maar ook special effects make-up als neuzen, oren en kinnen maken. Kortom, precies de vakgebieden waar we onze grimeurs voor opleiden! Eind augustus vertrekken de eerste enthousiaste leerlingen met bestemming Parijs.”
Er is dus een verschil tussen Disneyland Parijs en Disneyland in California of Florida... Zijn het de Amerikanen? Ik weet het niet. Maar ik hoef het dan ook niet te weten. Ik heb geen snor, of baard.

Rustig, gezellig dagje in Amsterdam doorgebracht. De heenweg over de A2 gereden. Dan weet je ook weer waarom je dat nooit doet... dus de terugweg weer gewoon via Rotterdam. Het voordeel van niet zelf terugrijden:

tax-day


Op zaterdagmorgen zo vroeg je bed uit... om half 9 stap ik op de fiets met de laptop achterop. Deze dag worden er belastingbiljetten ingevuld. De eersten zitten al te wachten als ik aankom.
Het eerste formulier is een makkie. Niets eenvoudiger dan gewoon wat cijfertjes invullen en klaar. Tijd voor een ontbijt tussendoor. Iemand met 19 jaaropgaven... weer eens wat anders! De echte uitzoekdingen blijven toch het leukste. En als je dan enkele "makkies" tussendoor hebt moet je niet vergeten toch steeds alert te zijn op de superspaarders. Mensen ga toch leven en geef je geld lekker uit. Wat heb je aan een miljoentje als je het alleen maar op de bank laat staan? Ga reizen! Ga genieten! Het zijn meestal wel enorme zuurpruimen die overal commentaar op weten te leveren...
Maar gelukkig zitten er ook hele leuke mensen tussen.
's Middags fiets ik een stukje langs de Zoom. En haal ik m'n lappie weer terug. Sorry, ik was echt te lui om zelf die ramen weer te installeren. Er staan hazelaartakken op tafel. Even wortel laten schieten zodat ik ze weer in de tuin kan planten...
Sinds vanmiddag heb ik een bookseat!

Geschikt voor iedereen dus... Hij kan ook perfect overweg met dikke boeken zoals Hypnose (Lars Kepler). Ik pak mijn toestel om een foto te schieten. A was nog in de kamer en dan krijg je dus dit effect:

Ik ga genieten van het nieuwe lezen!!

Dario Fo

Een veelzijdig theaterman. Zo mooi, zo echt. Mistero Buffo was het eerste toneelstuk wat ik van hem zag. Nog steeds ken ik alle liederen uit m'n hoofd. Fo schrijft stukken over de miserie in de wereld, over armoede, onrecht en ongelijkheid. Rijken zingen niet, armen wel.

Omdat wij de miserie
van onze hoofden weerden
zijn wij door alle landen
voorgoed verbannen.
Wij zijn thuis op de hele wereld
onze wet is de vrijheidsdrang
in onze harten
leeft een rebellenzang.



Regen? Ja, om 5 uur. Maar de rest van de dag scheen toch lekker het zonnetje. Niet dat ik daar erg veel van heb kunnen genieten, het was druk genoeg!! Maar nu een rustige avond...

Béla Bartók, componist, pianist en etnomusicoloog

Bartók kreeg bekendheid door zijn uiterst nauwgezette transcripties van de Hongaarse en Roemeense volksmuziek (samen met Zoltán Kodály). Daarom wordt hij beschouwd als een van de grondleggers van de etnomusicologie. Oftewel muziek in zijn culturele context bekeken.

Geheel in de ban van duizenden kralen en kraaltjes... niet eens tijd om te ontbijten. Tussendoor moet er ook gewoon gewerkt worden... Wat nog veel erger (?) is: dadelijk ga ik ook nog een kamer ombouwen. Al heeft dat iets meer redenen dan alleen de grandioze verzameling kralen en dat wat ik er mee ga doen (necklets en chokers maken). Maar voorlopig heb ik nog geen tijd voor verbouwplannen. Komt vanzelf wel.

Internationale Dag ter Bestrijding van Racisme en Discriminatie

Op 21 maart 1960 geldt in Zuid-Afrika nog steeds de pasjeswet. De zwarte bevolking wordt gedwongen dáár te gaan wonen waar de blanke regering dat bepaalt. Maar er zijn ook gemengde huwelijken. Pech, zwarten aan de ene, blanken aan de andere kant. En omdat dit natuurlijk wel heel erg krankzinnig is komt op deze dag een grote menigte in opstand. De bedoeleing is een vreedzame demonstratie. Zonder waarschuwing vooraf openen politieagenten het vuur. In het daaropvolgende bloedbad worden 69 mensen gedood en 180 raken gewond. Op deze schietpartij in Sharpeville wordt de noodtoestand door de Zuid-Afrikaanse regering uitgeroepen. In korte tijd worden meer dan 20.000 mensen opgepakt. 21 maart is door de Verenigde Naties uitgeroepen tot Internationale Dag ter Bestrijding van Racisme en Discriminatie. Heeft het iets geholpen?

Om half 8 open ik de poorten van het Markiezenhof. Er is nog geen kip op de been, lekker rustig. Thuisgekomen duik ik wel meteen m'n bed weer in. Al heb ik niet het idee weer in slaap te vallen. Daarom ben ik des te meer verbaasd dat het 11 uur is als ik me omdraai. Vandaag maar eens een rustig dagje. De belastingaangifte moet de deur uit, het internet op, in ieder geval moeten er allemaal cijfertjes worden ingevuld die ik natuurlijk eerst bij elkaar moet sprokkelen. Nou denk ik altijd wel dat ik alles bij elkaar heb liggen maar dan kom ik toch wel heel bedrogen uit. Dit is de enige dag in het jaar dat ik meedelijden heb met die mensen waartegen wij zeggen dat ze hun troep maar gezellig moeten opzoeken en mee moeten nemen naar de invulavonden. Zal ik nou eens één jaar proberen alles overzichtelijk bij elkaar te houden? Ik ga het niet eens proberen, weet toch wel dat zoiets tot mislukken gedoemd is. Maar het is weer gelukt en nu mag ik dus weer leukere dingen gaan doen. Zoals tafel, bureau, kamer opruimen :D

Patrick's day...

Sneeuw?!


Deze sneeuw in de verte is het doel... Zo makkelijk kom je daar nou ook weer niet. Zeker niet als je niet de geëigende paden/wegen wilt volgen. Dus eerst even een voorbeeld van een magische boom.

Aan de oprijlaan van een jezuïetenklooster staan een hele rij vol pachtige exemplaren. En als je brutaalweg de sportvelden oversteekt kom je ook nog een mooi gebouw tegen dat ik wel als woonhuis wil inrichten. Er staat nu alleen een drumstel en wat troep in. Enige nadeel: al die (toekomstige) jezuïeten die blijkbaar nog nooit een vrouw hebben gezien en continu mijn aandacht proberen te trekken. Geen interesse!

Onderweg kom ik nog wel meer aantrekkelijke panden tegen. Toevallig staan ze ook nog leeg. Maar of ze nou allemaal geschikt voor bewoning zijn? Daarbij wil ik helemaal niet in de Dub' Hills wonen. Al is het er wel lekker rustig.

Wat versta ik onder kleine weggetjes? Nou, deze bijvoorbeeld...

Het leidt naar een kerkhof waar ene Sam MacAllister zou liggen. Halverwege moet ik linksaf slaan. Een nog kleinere weg met nog meer kuilen. Ik geloof niet dat deze auto daarop gebouwd is. Dus ga ik maar te voet verder. Flink omhoog (ach, straks weer omlaag!) en er staat een fikse wind. Het is trouwens toch goed koud vandaag. Ik besluit Sam halverwege (?) te laten rusten en keer maar weer om.
Toch kom ik wel dichter bij mijn doel. Al zal ik er wel niet helemaal bij komen, er loopt helemaal geen weg naartoe. Maar een dagje dwalen in de heuvels is wel magnifiek!

Fingal County

Er zijn een paar plaatsen waar ik steeds weer naartoe trek. Het strand van Portrane is daar één van. En dan nog niet eens het kleine stukje strand zelf maar vooral die rotsen trekken mij aan. Eeuwen liggen daar verborgen. Die rotsen moeten zo oud als de aarde zijn. Het maakt niet uit onder welke weersomstandigheden ik daar ben, ik geniet. Je voelt je daar zó klein. En dan heb ik het eigenlijk over nog niet eens zulke hoge kliffen. De stilte van de zee en de bijbehorende vogels zijn zo heerlijk om bij weg te dromen. Als dan het zonnetje ook nog schijnt kan ik daar urenlang tegen de duinen aan zitten. Gewoon simpelweg genieten.



Aan de andere kant van de baai ligt Rogerstown. Door het droogvallen heb je hier veel meer het idee van een estuary.

Op een kalme mooie zondagmiddag staan de vissers in het water.

Bij de haven liggen boten tegen de kade aan. Een deel van de haven is eigendom van Lambay Island Estate. Een piepklein eilandje voor de kust. Met rijke eigenaren die het zich kunnen veroorloven schepen gewoon te laten wegroesten. Wel enorm zonde van en voor de omgeving.

Aan het havenhoofd ontmoet ik Joe Reinhardt. Hij is ongeveer een jaar of 70 en vroeger zeeman geweest. Zijn overgrootvader emigreerde naar Ierland. In een tijd dat de meeste Ieren elders heentrokken. Een man met prachtige verhalen en evenzo mooie ideeën. We genieten samen van het uitzicht. Terwijl hij me trots vertelt dat zijn dochter op mother's day kwam vertellen dat ze toch moeder gaat worden. Hij had het nooit verwacht, wel gehoopt. En daarom kwam hij nu de zee bedanken voor deze mooie gift. Want de zee onthoudt alle mooie verhalen.

County Meath

Inderdaad, even geen dagelijkse updates. Woensdag ben ik even naar mijn tweede thuis gevlogen. Het vliegtuig had een half uur vertraging en toen was Hertz al gesloten. Dan loop je toch gewoon even naar je auto?! Donderdag ben ik met een van mijn favoriete bezigheden begonnen: shoppen. Alle gangen van de Tesco zijn weer afgestruind. Ik heb er weer een aantal boeken, tijdschriften voor A en wat kleding aan overgehouden. Vanuit Maynooth naar Kilcock gereden. En verder iedere afslag naar links of rechts genomen waar géén wegwijzer stond. Zo kwam ik dan toch in Enfield, Longwood, Moneymore, Agher en Rathmolyon. Niet per se in deze volgorde en ook niet per se slechts één keer in dezelfde plaats. Tenslotte gaan wegen ook wel eens rond terwijl je dat zelf niet verzonnen zou hebben. Het was prachtig weer, koud maar wel zonnig. Lammetjes in de wei. En ik denk dat de bomen magische krachten hebben. Ik geniet iedere keer weer zogauw ik midden in de middle of nowhere ben aangekomen. Op de een of andere manier vind ik ook steeds weer aparte begraafplaatsen. Hier een die oud en nieuw combineert. Zou ik ooit begraven moeten worden (wat niet zo is) dan graag op zo'n magische plek als deze. Temidden van de sneeuwklokjes.


Zandstorm

Dat kan voor heel wat staan, maar vandaag staat het voor Erps-Kwerps en glaskralen branden! In een stralend zonnetje arriveren we mooi op tijd via het kasseienstraatje.

Na een dagje zwoegen en -soms- denken dat we dat nooit voor elkaar gaan krijgen valt het resultaat dan toch alleszins mee. We hebben genoten!!

Fewralskaja rewoljuzija

De februarirevolutie heeft nauwe banden met de internationale vrouwendag. In St. Petersburg worden betogingen gehouden, naast voedselrellen wordt ook voor de vrouwenrechten gestreden. Tsaar Nicholas II treedt na enkele dagen af en de Russische revolutie is een feit.

Begin nooit aan Mankell op de vroege morgen. Dat wordt haastig douchen, aankleden, tanden poetsen... voor eten is in ieder geval geen tijd meer. Om half 12 heb ik een afspraak om vorm en kleur van de nieuwe tanden en kiezen te bepalen. Ik besluit definitief voor paars te gaan ;-) Hij heeft in ieder geval een goed gevoel voor humor. Na mijn vakantie deel 3.

zoiets, maar dan zonder lippenstift :D

Nyepi

De Dag van de Stilte op Bali. De enige dag dat toeristen gevraagd wordt gewoon binnen de hotels te blijven en niet te zaniken. Maar dat hoeft niet moeilijk te zijn als ze de dag ervoor het Ogoh-Ogoh-feest hebben meegevierd. In een kleurrijke tocht worden dan de geesten verdreven door flink lawaai te maken op alles wat maar herrie geeft. Maar vandaag was het dus echt stil op Bali. Geen auto's of ander gemotoriseerd verkeer. Er landen zelfs geen vliegtuigen. Alles blijft gesloten. Hopelijk wil de zon wel schijnen want ook de lichten blijven uit. Waarom? Nou kijk, als er toevallig toch nog geesten zouden zijn dan kunnen ze Bali tenminste niet vinden in 't donker!


In een stralend zonnetje naar G gereden. Het is altijd heerlijk gezellig bij haar. Dit keer heb ik me vermaakt met tekenende kinderen. Uiteraard heb ik vrolijk meegedaan. Prachtige zonsondergang op de terugweg. En idioten op de weg. Maar dat hoort bij een vroege zondagavond?

Slag van Saint Jacques - 1426

Een Engels leger onder de Hertog van Bedford verslaat de Fransen. En ik maar denken dat hier de Coquilles Saint Jacques geslacht werden :(

Die stonden vanavond dan wel niet op het menu maar van amuse tot nagerecht was het wel subliem!! M kan ontzettend lekker koken en ons vrijdagavondclubje heeft op de zaterdagavond genoten!! Daarbij was het natuurlijk gewoon heel erg gezellig.

St.Piran's Day

St Piran's Day begon als een van de vele vakantiedagen van de tinmijnwerkers in Cornwall. Er wordt vooral veel gedronken en gegeten tijdens 'Perrantide'. Zo 'drunk as a perraner' is een aardige omschrijving voor de kroeglopers. Sinds 2006 is deze dag een officiële feestdag in Cornwall, dankzij MP Dan Rogerson. Hier staat zo'n dag leuk beschreven. Zoals veel authentieke volkeren houden ook de Cornish van tradities: traditionele klederdracht, traditionele dansen, traditionele feesten.

In een vrolijk zonnetje boodschappen doen is niet verkeerd. Maar zonder auto gaat dat niet zo makkelijk. Die bleek ondertussen zelfstandig (?) op pad te zijn dus moest ik nog even wachten. Er past gelukkig héél veel in onze auto! En terwijl ik dit opschrijf herinner ik me de boodschappen die er nog in liggen. Niet alles was voor de bieb. En omdat ik wel trek heb in een Juttertje ga ik even nog een stukje lopen.

Testpubliek gezocht

Niets te doen vanavond zo vanaf een uurtje of 8? Er zijn mediums die testpubliek zoeken. Gek, je zou toch zeggen dat ze die vanzelf wel ontdekken? Je moet je echt aanmelden... is nu toch te laat dus geef ik het adres maar niet meer ;-)

Nog steeds niets te doen vanavond? In Vlaardingen kun je genieten van Keltische muziek ;-) we zoeken daar geen testpubliek, gewoon genieten is genoeg.

Poppenfeest


In Japan worden meisjes op 3 maart geluk gewenst met een heus poppenfeest. De hele dag met poppen spelen! Oei, ze bedoelen dat er een tafereeltje wordt opgebouwd wat weer behoorlijk aan verering en dergelijke doet denken. Niks leuk spelen dus :(
Meestal zijn er 5 etages. Bovenop de keizer en keizerin, daaronder 3 hofdames en op de derde trede staan 5 muzikanten gevolgd door 2 ministers op het vierde platform. Alles wat daaronder staat is miniatuur huisraad, gereedschap, koetsen en miniboompjes. Soms kun je ook overdrijven en bouw je gewoon het hele trappengat vol.

In Nederland is er een ander feestje. Het feestje van de stemmen. Maar omdat wij niet verplicht zijn te stemmen is de animo ook niet zo groot. Er zijn zelfs digitale hulpmiddelen ontwikkeld om het stemmen te bevorderen. Maar... we stemmen wél met een ouderwets rood potlood! Het gaat tenslotte maar om de poppetjes die de gemeenteraad gaan vormen, die gaan beslissen hoeveel on(t)roerend goed we weer mogen betalen. Die de regeltjes voor bouwen en wonen bepalen. Die dus eigenlijk grotendeels bepalen waar mijn (gemeentelijke) belastingheffing aan verprutst wordt. De toekomstplannen van deze gemeente? De oude rechtstreekse buslijn naar Antwerpen terug in het leven roepen (leuk voor de mensen die uitgaan bij onze zuiderburen?). Verder hebben ze heel veel treinplannen zoals een aparte goederenlijn om geluidsoverlast van het spoor tegen te gaan (maar natuur te verkwanselen), het gebied rond het stationsgebouw op te knappen (is dat geen NS-terrein?!), en een geheel nieuw treinstation "Zuid" bouwen... lijkt mij ook meer op het gebied van NS liggen maar ik zal het wel niet snappen. Zo wil deze gemeente ook de A4 naar Dinteloord doortrekken (volgens mij stopt die nu waar het grondgeboed van deze gemeente ophoudt, of zouden ze uitbreidingsplannen hebben?) en zo heeft deze gemeente nog wel meer grootse plannen waar de gemiddelde burger echt niet op zit te wachten. Dus hebben wij uiteraard gestemd. Hopelijk denken er meer mensen na...
Nu vind ik rood geen lelijke kleur... maar iets kleurrijker mag van mij ook wel!

Vanmiddag was het hapfestival. Genoeg enge verhalen gehoord. Binnen een kwartier stond ik weer buiten. Was mijn klei ook maar zo snel droog! Alhoewel, dan is hij wel wat lastig te verwerken. Maandag deel 2.
Verder heb ik er een heerlijk rustige woensdag van gemaakt. Net nog belastingbiljetten ingevuld. Mensen hebben soms rare ideeën over aftrekposten. Wanneer mocht je voor het laatst de schilderbeurt aftrekken? Of de rente van de postorderbedrijven? Toch komt er ieder jaar wel weer iemand die denkt dat het toch écht nog wel kan. Nog even en we hoeven nooit meer in te vullen want dan valt er gewoon helemaal niets meer af te trekken en bepaalt het computertje bij de belastingdienst wat je mag bijbetalen (terugkrijgen is er dan nooit meer bij).

Martha Washington Hotel

In 1903 wordt een hotel met 416 kamers uitsluitend toegankelijk voor vrouwen geopend. Avenue 30 nummer 30, Manhattan New York. In 1996 wordt er een documentaire over gemaakt met als ondertitel Vrouwenverhalen uit New York. Waarom dit hotel toen werd geopend? Waren er toen al zoveel (alleen)reizende vrouwen? Of sliepen de mannen in het naburige hotel?

Welke vernieuwingen heeft Infor voor ons in petto? Dat kregen we vandaag in enkele presentaties toegelicht. Presenteren is een vak... maar ik heb me best vermaakt en toch ook weer wat opgestoken. Zelfs enkele nieuwe ideeën in mijn hoofd gezet.

's Avonds is er een cultuurdropping speciaal voor laaggeletterden. Omdat het alarm geregeld moet worden loop ik even op en neer. Zo maak ik nog net het laatste stukje mee. Knap hoe er gewerkt is. Soms zelfs letters in een woord weten te verwerken. Er is een groot niveauverschil. Maar er is géén verschil in trots! En dat mogen ze ook best zijn, het zijn stuk voor stuk juweeltjes.

Nog enkele kleine dingetjes moeten worden afgewerkt. Dan is de badkamer omgetoverd in een juweeltje!

Complimentendag


Beperk het geven van complimenten tot deze dag. Waarschijnlijk is dat niet helemaal de bedoeling.

In een recordtijd is een deel van het kantoor opgeknapt. Binnen 't uur zag het er al heel wat beter uit. En volgens mij heb ik hiervoor best wel enkele keren een compliment gegeven ;-) Soms vind ik dat toch zó prettig: ik heb een idee en het wordt meteen uitgevoerd! En mijn ideeën zijn soms best wel vergaand.
's Middags rijd ik naar Veldhoven. Ruim op tijd kom ik in het MMC aan. Een pasje maken is zo gebeurd. Maar ik heb lekker een boek bij me, geen probleem. Alleen heb ik nauwelijks een letter gelezen. Hoezo wachttijd? Een foto laat nogmaals ondubbelzinnig zien waarom ik daar ben. De kaakchirurg legt duidelijk uit hoe hij het wil gaan aanpakken (en is ook zeer helder in zijn idee over wachttijden). De eerstvolgende stap is dus terug naar de tandarts: happen voor een nieuw gebit. Wauw, er zit schot in!! En die wijsheidstand blijft lekker zitten, het is het enige goede wat er zit.

Nog een compliment: zie je hoe mooi de tegels rond de toiletpot sluiten! Morgen de laatste randen. En dan de overige afwerking nog, maar dat komt wel goed.