No rush hour in Rush

Voor het eerst in bijna 3 weken rijd ik in een drizzle naar Rush. Volgens mijn buurvrouw reden we gewoon een wolk binnen die wat laag hing... en wolken zijn nou eenmaal nat. Nadat de auto uitgeladen was begon de zon te schijnen. Voor de rest van de dag.
P is volgens haar naamgenoot (en mijn buurvrouw op de craftsfair) een regular customer. Toen de craftsfair nog in de kerk gehouden werd kwam ze iedere keer. Ze heeft al heel wat beelden van mij thuis staan! Maar ze was nog nooit naar de GAA gekomen. Tot vandaag... en ze nam meteen de nieuwste creaties mee naar huis. Gisteren kregen deze beren de laatste lik verf. Verder was de dag behoorlijk rustig. Zo'n dagje binnen betekent wel dat ik daarna even moet uitwaaien, meestal in Loughshinny. Zo ook vandaag. De muur van de haven beklommen (traptreden, dat klimmen valt dus wel mee, al is het loopgedeelte niet meer dan 2 voet breed) en natuurlijk genoten van het uitzicht dat iedere keer toch weer anders is. Er is wel een klein stukje strand (nauwelijks het woord strand waardig, er ligt zand)maar de rotskusten zijn prachtig! Loughshinny is een klein vissersdorpje, lekker rustig. Bovenop de muur hoorde je alleen de wind en de zee.