de herfstmaand eindigt...

En ik kom terug op aarde. Weg met dat vakantiegedoe. Gewerkt moet er worden. Te laat gaan pitten? Eigen schuld. En zet dat horloge nou ook maar eens op Nederlandse tijd. Als ik nou niet te vaak naar die nieuwe stofzuiger kijk daalt m'n humeur ook niet. Hij mocht dus niet mee als cabinebagage en is nu gekreukt uit het ruim gekomen. Je kunt toch niet zeggen dat dit nog netjes rond is...?!
















Ik vertoef met mijn gedachten nog op de Ierse wegen. Maar er ligt weer zoveel werk te wachten dat daar wel snel verandering in zal komen. Eerst maar eens even de koffer verder leeg- en opruimen!

No rush hour in Rush

Voor het eerst in bijna 3 weken rijd ik in een drizzle naar Rush. Volgens mijn buurvrouw reden we gewoon een wolk binnen die wat laag hing... en wolken zijn nou eenmaal nat. Nadat de auto uitgeladen was begon de zon te schijnen. Voor de rest van de dag.
P is volgens haar naamgenoot (en mijn buurvrouw op de craftsfair) een regular customer. Toen de craftsfair nog in de kerk gehouden werd kwam ze iedere keer. Ze heeft al heel wat beelden van mij thuis staan! Maar ze was nog nooit naar de GAA gekomen. Tot vandaag... en ze nam meteen de nieuwste creaties mee naar huis. Gisteren kregen deze beren de laatste lik verf. Verder was de dag behoorlijk rustig. Zo'n dagje binnen betekent wel dat ik daarna even moet uitwaaien, meestal in Loughshinny. Zo ook vandaag. De muur van de haven beklommen (traptreden, dat klimmen valt dus wel mee, al is het loopgedeelte niet meer dan 2 voet breed) en natuurlijk genoten van het uitzicht dat iedere keer toch weer anders is. Er is wel een klein stukje strand (nauwelijks het woord strand waardig, er ligt zand)maar de rotskusten zijn prachtig! Loughshinny is een klein vissersdorpje, lekker rustig. Bovenop de muur hoorde je alleen de wind en de zee.

Arthur's day


Zo'n dag met 1000 plannen waarvan er hooguit 4 worden gerealiseerd... ik moet naar de bieb om cd's en dvd's te ruilen. En volgens mij moest ik daar nog wat doen, maar dat ben ik vergeten (toegang tot de Zoo regelen dus). En ik zou ook nog naar Inspiring Ideas. Maar ja, de reden waarom had ik niet meegenomen (zij willen graag wat beelden in hun zaak, maandag na de crafts fair dan maar). Maar ik heb wel lekker thee gedronken op het terras in het dorp, de zon scheen weliswaar aan de andere kant van de straat maar daar smaakte de thee niet minder om.

Er zijn nog maar een paar dagen over. Alweer 1000 plannen... ik zal ze niet allemaal noemen ;-) Belfast (inmiddels afgeketst), Galway (iets andere richting uit, nóg verder rijden, maar wel in bezit van bepaalde muzikale winkel), naar de loughs rond Shercock (prachtomgeving!).
Eerst moet ik nu toch maar die beelden even afmaken, tenslotte moet ik die zondag meenemen naar de crafts fair.

Darting about...

Met een dayticket kun je op ieder gewenst station uitstappen. Dat is wel zo handig als je enkele plannen hebt gemaakt. We stappen op in Port Mearnóg en uit in Clontarf, om er helaas al snel achter te komen dat de verzekeringsman zijn website ook nog niet heeft aangepast.
Begin dit jaar is hij verhuisd naar deze stek, nu is hij al weer vertrokken naar Ballymun Rd. Maar we hebben een superlunch in een tent die duidelijk draait op kantoorklanten.
Terug naar de Dart en door naar Tara Street. Enkele straten verder is Marks models en natuurlijk gaan we ook daar op treinenjacht... Paar leuke huisjes ook nog gekocht. Op sommige tijden van de dag gaat de Dart regelmatig... op andere tijden wat minder dus zitten we nu voor de zoveelste keer te wachten. Volgende stop is Bray, ik heb nog niet genoeg boeken. Denk ik althans. Maar nu is ook het mooie winkeltje open waar we al ettelijke keren voor een dichte deur hebben gestaan. De foto moest wel snel genomen worden. Hij had (gelukkig) echt niks in de gaten.

In spitsuur terug naar Portmarnock. En omdat ik nog even naar Tesco moest... zijn we tussendoor bij The Elphin nog even gestopt en hebben daar voortreffelijk gegeten. Waking the dead sluit de avond!

Dunsany

De White House Market was vroeger favoriet. Een veredelde kofferbakverkoop waar je echt van alles tegen redelijke prijzen kon aanschaffen. Promo-cd's, huisraad maar ook een best goede fiets (tenslotte fietsen we er nog op). Dus toen ik zag dat deze markt na jaren weer gehouden zou worden was er nog maar één optie: vroeg opstaan om op tijd af te zakken naar de N2.
Tja, misschien is hij over enkele jaren weer leuk, nu waren er niet echt veel standhouders. Maar wel een heel mooi zilveren theepotje voor maar 5,-. Vooruit, dan gaan we ook maar even kijken hoe het op Fairyhouse gesteld is met de markt. Ook daar zijn we enkele jaren niet geweest, en ik heb niet echt het idee dat ik wat gemist heb. Hier vind ik een prachtige teddybeer, volgens de eigenaresse die van haarzelf, 53 jaar oud. Voor 2 euro mag ik hem meenemen. Ik beloof goed voor hem te zullen zorgen. Als je op z'n rug duwt gaat z'n bekje nog open. Verder is hij héél erg gehavend. Nog één reis en dan mag hij voortaan rustig genieten in de teddyberenaanleunwoning.
Via Dunslaughlin rijd ik vervolgens naar Dunsany waar ook weer een kasteel staat. Niet zo heel vreemd in deze omgeving. Bijna ieder dorp heeft (of had) wel een kasteel, soms rest alleen nog een ruïne, soms is er echt niks meer terug te vinden. Dit landgoed is Private. Dat heeft ons er nog nooit van weerhouden niet rond te kijken. Al worden we nu wel aangesproken of we het bord niet gezien hebben. Bord? Goh, we kijken alleen maar wat rond... we moeten dan maar zeggen dat we haar gasten zijn. Alsof er iemand anders hierom zal vragen.

Het kasteel zelf is dus bewoond en wordt goed bijgehouden. Zo te zien is hier geen echt bedrijf bij. Maar er hoort wel een kerk bij dit privé-landgoed. En dat is echt zonde want die zou gewoon voor publiek opengesteld moeten zijn. Het is St Nicholas's church. Deze is midden 15e eeuw door Sir Christopher Plunket gebouwd. Ook hier een graftombe met daarop afbeeldingen van een Plunket-ridder met zijn vrouw. Of ze enigszins bijgewerkt zijn weet ik niet maar ze liggen er nog wel mooi bij!

Duleek

Na enkele dagen voornamelijk aan de beelden gewerkt te hebben werd het vanmiddag toch weer eens tijd om op pad te gaan. Nou had ik geen flauw idee waar ik heen zou gaan, iedere zijweg die er aanlokkelijk uitzag kwam in aanmerking om ingereden te worden. En zo kwam ik dus uit in Duleek. Daar staat een abbey, de grondlegging hiervoor was er al in 724. Waarschijnlijk de allereerste stenen kerk. En in de 5e eeuw werd er een abdij omheen gebouwd. Maar de overblijfselen die er nu nog staan komen uit de 15e eeuw. Evengoed mooi. Wonderbaarlijk hoeveel er nog echt overeind staat. En dat zonder de hulp van Fás, de Ierse organisatie die werklozen helpt met training en werk. Overigens best een goede instelling maar helaas vind ik het resultaat van de inmenging vaak té netjes. Wat ook mooi is bij deze abdij zijn de grafplaten die nog zo goed zijn gebleven.

Ha, het is me gelukt die kraai er nog bij te krijgen op de foto! En deze gargoyles zien er ook nog best uit... ze zitten halverwege de toren, dus of ze ooit als waterspuwer gebruikt zijn?

Op de zijkant van een van de kruizen staat nog een duidelijke griffioen. Maar ik zou een grafplaat tonen. Aan beide zijden gebeeldhouwd, hij "ligt rechtop". Dit is wel de mooiste kant.

Terug rijd ik over de kleine wegen: nauwelijks tot geen onderhoud, lekkere bochten. Dit is het echte oude Ierland. Aan de kant gaan voor een schaap of koe. Zoals het hoort.

op weg naar...

Ireland's eye of desnoods Dalkey's island... maar er staat véél te veel wind. Er zijn geen overtochten. Bij Sandycove treffen we enkele stoere zwemmers aan. Het is echt fris maar zij zwemmen stug door. Uit de wind in het zonnetje is het wel lekker, maar we zouden toch niet graag ruilen!

Dalkey is altijd wel leuk om enkele uren te vertoeven. Er zijn een paar leuke winkeltjes, een gepensioneerde man probeert al jaren een soort speelgoedzaak draaiende te houden. Hij heeft o.a. een paar mooie poppenhuizen staan. Ik koop mijn tweede wasmachine binnen een maand tijd (al is deze dan wel in miniatuurformaat). Na een lekkere lunch en verschillende eenrichtingswegen... zien we dan toch nog de martello tower van Dalkey island liggen. Al is het van een afstand. Ooit zal ik er omheen lopen. Als het niet zo hard waait. Ook al lijkt het niet zo... er zit wel degelijk een flink stuk zee tussen de eilanden!

de eerste dagen thuis...

Oeps, ik word al bekend bij Hertz... deze keer krijg ik een gloednieuwe Suzuki Swift mee, net 8.000 km op de teller. Daar ga ik eens gauw verandering in brengen. Niet in dat gloednieuwe... hoop ik ;-) Het is goed koud, als je vertrekt met 30 en je komt aan bij 15 C... en natuurlijk heb ik geen jas bij me. Tenslotte hoef ik alleen even naar huis te rijden en onderweg eten mee te nemen. Lekkere eend met pannekoekjes (soort filodeeg). Oorspronkelijk zat er 5 kg teveel in mijn koffer. Maar door de tas met kaas en één boek eruit te halen kwam hij op het juiste gewicht. Gelukkig is Una wel blij met de kaas.

De eerste dag ga ik boodschappen doen, al beperk ik me netjes tot de supermarkt en Dunnes Stores. De T-shirts zijn zo absurd goedkoop dat ik meteen besluit de "oude" tot werkspul te degraderen. A is nog niet helemaal fit (ISF? vast niet...) maar het weer is zo lekker dat hij toch maar het gras gaat maaien. Volgens mij heb ik 's avonds met T afgesproken... volgens haar echtgenoot niet, ook goed. Bij J&S, waar ik op de terugweg binnenwip, is het in ieder geval hartstikke gezellig!

Donderdag is het prachtig zomerweer. Perfect moment om mijn atelier uit te mesten. Al moet ik daarvoor regelmatig hulp inroepen om de spinnen te verwijderen... en of ze nou leven of niet, eng zijn ze! En woodlice, yakkie!! Maar nu heb ik wel weer lekker de ruimte. Er spelen genoeg ideeën in m'n hoofd om uitgewerkt te worden.
's Avonds naar Dunboyne, het is er druk. Eigenlijk te druk om echt te kunnen genieten. Tegen middernacht rijd ik dan ook maar weer terug.

Na behoorlijk wat hoofdstukken gelezen te hebben besluit ik vandaag dan toch maar op te staan, het zonnetje schijnt veel te mooi om in bed te blijven liggen. A is al weer behoorlijk opgeknapt en we gaan dan ook op strooptocht bij Woodies en B&Q. Om te eindigen bij Tesco... een mens moet toch eten?!
Thuisgekomen besluit ik het douchegordijn in te korten. Zo hoog zijn de plafonds hier niet. Zo laag nou ook weer niet :( maar nu vervang ik hiermee gewoon het gordijn voor het raam en haal ik het douchegordijn bij de niet-meer-in-gebruik-zijnde douche weg. En kijk iets beter uit hoe ver ik dat inkort...

De rust begint al redelijk in m'n lijf te gaan zitten. Lekker!

laatste vakantiedag

Morgen ga ik naar huis. Welcome home, zoals Una steeds zegt als ik aankom ;-) De dag begon goed: de riolering werd aangepast. Eerst een camera-onderzoek waaruit bleek dat er een gat in de grespijp zat, maar waarschijnlijk zat die er al langere tijd. De manchet zat ook gewoon los op de pijp, zelfs ik kon zien dat dát niet gisteren gebeurd was. Op de bodem zag het er allemaal goed uit. De aansluiting is vernieuwd en met enig geluk (denk ik dan zelf) hebben we de eerstkomende 10 jaar geen verstopping meer.
Daarna nog even wat brieven printen, F zit op Manuscripta en tenslotte ben ik toch nog hier.
En toen als een speer naar Erps-Kwerps waar ik een satijnen halssnoer met zoetwaterparels ging knopen. Het knopen ging een stuk makkelijker dan ik dacht, het aanbrengen van de parels was een stuk lastiger.

Op de terugweg -gelukig- geen last gehad van opstoppingen op de E19. De laatste boodschappen gehaald (kaas voor Una) en de tas kan weer worden ingepakt. Ben benieuwd of ik alles er wel in krijg. En wat er niet in gaat neem ik gewoon niet mee!

wilde ik nog een boek?

Bij het openen van mijn gmail krijg ik meteen een bericht van Cosmox dat ze 500.000 boeken gratis willen leveren. Waarbij het gratis uiteraard alleen op de afleverkosten slaat. Voorlopig kan ik anders nog wel vooruit. Manuscripta leverde me vandaag weer heel wat uren leesplezier! Waaronder ook enkele leuke tijdschriften: Boek, Boekblad en Hollands Maandblad. En de NRC voor E met een special van Fokke en Sukke. Het was prachtig weer (vorig jaar goot het...) en dan is het terrein van de Westergasfabriek helemaal een genot om te vertoeven. Prachtig dat dit gebouw voor zoveel doeleinden gebruikt kan worden! Zulke architectuur zou op veel meer plaatsen behouden moeten blijven. Je komt hier ook van alles en iedereen tegen... van tijd tot collega's, Ilja Gort en Nicci French.




stressen op zaterdag, of niet?

Legio plannen voor vandaag... en om die allemaal uit te voeren kan ik maar beter op tijd m'n bed uitkomen. Maar dat boek... Ik verplicht mezelf De razende rivier (Frode Grytten) na 75 pagina's toch maar weer neer te leggen en écht op te staan.

Overigens wordt het tijd dat ik Noors (en Fins, Deens, Zweeds, IJslands) ga leren. Die Scandinavische boeken zijn waarschijnlijk nóg mooier in de oorspronkelijke taal. Maar ik behelp me nog graag met de vertalingen. Mijn Zweeds is toch echt niet van het niveau dat ik hele boeken kan lezen. Ooit, in een ver verleden, mochten wij kiezen: Duits of Zweeds. En met de overgedragen antipathie tegen het Duits wist ik het wel. Maar van zo'n jaartje middelbare schoolzweeds is echt niet veel blijven hangen. Komt daar misschien mijn liefde voor Ikea vandaan? Bedenk het me net...
Maar wat heb ik nou eigenlijk wel de rest van de dag gedaan? Noodzakelijke boodschappen opgehaald voor vrienden in Ierland (shag is daar niet te betalen, en waarom zou ik het dan niet meenemen?!), naar de Carrefour gereden in Schoten (het wordt hoog tijd dat deze kop weer wat kleur krijgt en dat is in België wel de helft goedkoper), getankt in Schoten (scheelt 10 ct per liter, overigens net op tijd, de tank was leeg...), brieven geprint en toen nog de stad in getrokken. Wat een verrassing! De ondernemers van het Vierkantje hadden een gezellige middag georganiseerd. Bij 't Rondje zat een Chinees jochie op een ongelooflijke manier Haydn te spelen. Even verderop speelden 2 meisjes in knalgele jurken op de viool (yep, kattengejank was iets beter aan te horen, sorry meiden!). Jammer (voor de ondernemers dan) dat het niet echt druk was. En toen werd het tijd om te eten, koffie te drinken... mail te checken, troep op te ruimen... kortom, wat heb ik nou eigenlijk gedaan vandaag?

Goh, ontdek net op de foto dat de buurman er ook liep ;-)

wind, bliksem en regen

De wind neemt steeds verder toe vandaag. Een terrastafel waait de beeldentuin in. Op weg naar Vlaardingen mag er over de bruggen niet harder dan 70 worden gereden. Omdat de wind vrijwel constant is is die norm misschien leuk voor vrachtauto's maar iedereen scheurt gewoon met 120 kpu verder. Het is nog vroeg als ik in de kroeg arriveer, lekker rustig, perfect voor een mini-workshop. H wil graag bodhrán leren spelen. Flink blijven oefenen! Vervolgens is er een redelijke sessie, soms is het zo jammer dat men geen oor heeft voor de ander... (en sommige spelers voor henzelf...). Ik besluit dan ook tijdig te vertrekken. Het is inmiddels gaan onweren in Vlaardingen. Prachtige bliksemflitsen! Regen schijnt daarbij te horen. Terwijl ik de stad uitrijd gaat het steeds harder regenen. Op de snelweg vallen we ineens even terug naar 60 kpu, je kunt geen hand voor ogen zien met deze stortvloed. Alleen een idioot rijdt nu nog op volle snelheid door.
Bij de Haringvlietbrug mogen we weer maar 70. De regen is bijna gestopt. De wind is nog net zo constant. Na de bruggen lijkt het wel of er helemaal geen regen is gevallen in Brabant. Er staat een -bijna- volle maan, het verschil met morgen is voor een lekenoog (lees: mijn oog) niet zichtbaar. Prachtige wolkenpartijen. En dat allemaal tegen een toch donkere lucht. Dan vind ik het jammer dat er straatlantaarns branden die dit schouwspel verstoren.
Ik besluit de avond met papegaaiensoep!