arboretum Kalmthout

Als je nou eerst even de bakken ophaalt bij de bieb, vervolgens op de markt in H je melk en kaas koopt, doorrijdt naar Ikea, onderhandelt over de prijs van wc-borstels (echt waar! in plaats van 0,79 heb ik 0,25 per stuk betaald!) dan op de terugweg de bakken op Z dropt (zo onhandig als die in je auto blijven staan), de melk en kaas in de koelkast zet en dan naar de kringloopwinkel in Kapelle de laatste troep wegbrengt... dan heb je best wel de tijd om daarna nog naar het arboretum van Kalmthout te rijden.

Het dreigde wel redelijk te gaan regenen maar daar bleef het dan ook bij, geen druppel gevallen. Er waren "verborgen beelden" opgesteld. En natuurlijk kunnen ze niet allemaal even mooi zijn.


Bij de grote vijver blijf ik ruim een uur genieten van de zwarte zwanen, de eenden en de waterrallen. Jammer dat de kikkers vertrokken waren. Het arboretum is ruim voorzien van banken, genoeg om op verschillende plekken te kunnen genieten. Ik weet wel dat de rijweg op niet al te grote afstand is maar de wind ruist dusdanig hard door de bomen dat ik geen auto hoor. Wat een heerlijke rust!!

Overigens weet je dat je in België rijdt als 1. de huizen eruit zien alsof kinderen hun droompaleis ontworpen hebben en de aannemer deze tekening klakkeloos heeft overgenomen; 2. er geen wegwijzers te ontdekken zijn; 3. je ineens wel een wegwijzer ontdekt... die je naar een onverharde weg blijkt te leiden; 4. de mensen je vriendelijk groeten!
Ik had dus de bedoeling om via het dorp Kalmthout en Belgisch Ossendrecht naar Huijbergen en dan verder terug te rijden. Ondertussen heb ik dus Achterbroek, Nieuwmoer, Wildert, Essen en Nispen gezien. En heel wat kleine landweggetjes. Wel heel erg mooi!

taxatie

Omdat de gemeente geld nodig heeft (en als ze het aan goede dingen zouden spenderen zou ik geloof ik nog niet eens protesteren... alhoewel?) verhogen ze de WOZ-waarde met ruim 40%. Het vorige bezwaarschrift was nog maar net goedgekeurd of de nieuwe aanslag rolde al binnen. Alsof er niets gebeurd was gingen ze zelfs over het vorige bedrag heen. Je krijgt 6 weken om bezwaar aan te tekenen, vervolgens laat de gemeente je gewoon 4 maanden zwemmen. Dan mag je een afspraak maken met een taxateur (uiteraard wel eentje die door de gemeente is aangesteld).
Zijn er nog dingen die dringend aan vervanging toe zijn? Yep! Die badkamer is echt niet meer van deze tijd. Zou A dat nu ook begrijpen? Kan ook zijn dat hij redeneert dat daarmee de WOZ-waarde gedrukt wordt :( maar dat doet onze keuken ook al en die is volgens mij toch echt nog niet aan vernieuwing toe. Het rechter- en linkerblok zijn 23 jaar geleden bij Ikea aangeschaft (kwaliteit!), het middenblok stond er al in en heeft alleen enkele nieuwe kleurtjes gezien in de loop der jaren. Geen cv is dus ook een minpunt. Ik ben dus benieuwd wat de uitslag wordt...

brug ingestort

Investigations on the Dublin-Belfast rail line are to continue today after the collapse of a 20-metre section of the viaduct across Malahide estuary last night.
Ground holding the track gave way, slipping into the estuary below. It is believed subsidence on the embankment caused the collapse.
The line will be closed for several weeks.
Iarnród Éireann said a serious incident was narrowly avoided after a driver on the 6.07pm train saw the damage on the line and stopped in time.
All northern commuter services have been suspended until further notice and bus transfers have been put in place to cater for those travelling between Dublin and Belfast.
Iarnrod Eireann Spokesman Barry Kenny said northbound rail users can expect disruption for some time.
A shuttle rail service has been put in place between Drogheda and Skerries, north of the landslide.
Replacement bus services are also running between Dublin and stations north of the city.
The Belfast Enterprise service will only run between Belfast and Drogheda, with bus transfers in and out of the capital.

Local Dart services between Malahide and Howth Junction resumed last night and are operating normally.

Dit betekent dat we hier in Donabate voorlopig niet meer met de trein naar Dublin kunnen rijden. Toevallig besloot ik vandaag met de auto te gaan...

partytime!

Na een toch wel goede vlucht (er was van alles voorspeld - welkom: 13C en 23 mm regen, er volgt meer...) rijd ik net na 6 uur naar huis. Volgens de radio is er file op de snelweg dus neem ik lekker de oude weg over Swords. Het zonnetje schijnt, er staat wel een fikse wind. Na een lekkere maaltijd en de nodige koffie om wakker te blijven rijden we naar Dunboyne. De foto's die Jaki met de telefoon maakt staan op Facebook. Heerlijk om weer tussen de muzikale vrienden te vertoeven! We spelen door tot ver na 1 uur...
Na -met enkele tussenpozen- flink uitgeslapen te hebben gaan we naar Ashbourne om boodschappen te doen. Daar zijn alle goede winkels bij elkaar en de weg er naartoe bekoort me nog steeds. Lekker veel bochtenwerk! 's Avonds vieren we dan Margaret's 85e verjaardag. Ze had er zelf niet zo'n zin in, maar toen ze eenmaal in de feestvreugde zat genoot ook zij met volle teugen.

Als de broers dan ook nog hun instrumenten oppakken zit de stemming er tot in de kleine uurtjes goed in...

bloemenzee

Eigenlijk wilde ik iets met droogbloemen doen, maar dan niet die droge bloemen die we vroeger hadden maar meer iets in de kruidensfeer. Dus zoek ik op tinternet naar droogbloemen en kom zo uit bij de pluktuin in Waspik. Dit werd zo maar een vakantiedag in het weekend!

Terwijl ik over het landelijke weggetje met max 30 kpu rijd staat op de snelweg alles stil. In het echt mooi te zien door dit venster... Achter een immense boerderij blijkt zich een gigantische pluktuin te verschuilen. Je krijgt een schaartje en emmer met wat water mee om de bloemen zo vers mogelijk te houden. Er zijn ook dahlia's e.d. maar die laat ik lekker staan. Dit is genieten eerste klas. Wat een bloemen, een kikkervijver, rustig beekje erbij. De stilte is iets minder, enkele boerderijen verder is een kennel. Maar evengoed vind ik het hier schitterend.

De zonnebloemen laat ik ook staan, zonde om die te plukken! Eigenlijk pluk ik niet echt veel, en alleen bloemen die vroeger gewoon langs de kant van de weg groeiden. Korenbloemen, grassen, van de rest weet ik de naam niet eens. Misschien horen enkele wel tot de categorie "onkruid", het kan me niet schelen, ze horen bij elkaar.

Thuisgekomen wilde ik eerst de bloemen verdelen over meerdere vaasjes. Maar dan zet ik ze even in de grote vaas... en ik ben verkocht. Zó horen ze te staan. Eén groot veldboeket.

Die droogbloemen heb ik trouwens ook nog gekocht, maar het verwerken duurt wat langer...

dille en/of kamille

Soms wil ik een bepaalde geur terughalen. Zoals de geur van Dille en Kamille. En dan natuurlijk wel in de oude vertrouwde winkel waar ik vroeger vaak kwam. Maar het regende toen ik langs die stad kwam en dus bleef ik maar in de trein zitten tot het eindpunt. Dat bleek Zwolle te zijn. Ik kon nog wel de dillegeur terugvinden maar de kamille was verdwenen. Er zijn geen droogbloemen meer.
Maar onderweg kwam ik de bieb tegen en toen ben ik die maar gaan bekijken. Een prachtig oud pand, zeer ruimtelijk benut.

De medewerkers wisten me te overtuigen ook eens in de vestigingen te gaan kijken (het regent en dan is een busrit beter te verteren dan een wandeling). Zo kwam ik dan in Stadshagen terecht. De rit ernaartoe was -behalve in de wijken zelf- ook mooi. De IJssel, mooie bruggen. In deze bieb is het winkelconcept toegepast. Ooit -in een ander blog- schreef ik dat ik geprikkeld wilde worden in een bibliotheek. Nou, daar zijn ze hier behoorlijk in geslaagd!

Onderweg ben ik trouwens behoorlijk opgeschoten in De schone kunsten van Corine Hartman.

Plastic

Zo, rondje stad weer gehad. Niet normaal met hoeveel plastic tassen je dan terug komt! Lucardi gaf een papieren zak - het horloge is niet gemaakt, het bleek niet alleen de batterij te zijn en ik geloof niet dat ik een horloge van € 4,95 echt laat repareren... Dan de kaasboer 1 plastic tas (is die man blind? ik heb dus een hele grote boodschappentas bij me), de Hema was zo vriendelijk te vragen of het ook zonder tas kon (één wegwerpkwast, sorry ben te lui om te zoeken waar de kwasten zijn gebleven). Het laken bij V&D werd mét de enorme plastic verpakking in een enorm grote plastic tas gestopt. Mevrouw kletste ondertussen met een collega en hoorde niet eens dat ik zei dat dat niet hoefde. Bij Blokker werd het metalen tuinschepje (afmetingen toch niet zó absurd dacht ik) in een plastic tas gestopt waar een hele vrachtwagen in kon. Al die plastic tassen verdwenen dus in de boodschappentas. En bij thuiskomst zijn ze in de plastic fles gepropt. Die kan héél wat plastic herbergen voordat hij de container in gaat!

Deventer boekenmarkt

In de stromende regen fiets ik naar het station. Tenslotte kan ik bijna 3 uur in de trein weer droog worden. Ondertussen lees ik Laat de dood slapen van Anna Jansson. In Deventer regent het nog steeds maar dat mag de pret niet drukken. Dat denken de honderden bezoekers (door de regen kon ik er niet meer tellen) die tegelijk met mij de trein uitstappen ook. De boekverkopers lijken zich niet druk te maken om deze regen.
De bibliotheek doet al sinds 9 uur 's morgens goede zaken met het wegzetten van tassen vol boeken. Daarnaast hebben ze een prachtprogramma rond de schrijvers van Deventer.

Ook is er 's middags een vertelfestival rond Annie M.G. Schmidt. Abeltje (laat dat tje maar weg, deze Abel heeft minimaal de pensioengerechtigde leeftijd) loopt rond en last allerlei activiteiten aan elkaar. Prachtig!

Als ik aan het einde van de dag weer thuis kom moet ik constateren dat het hier de rest van de dag heerlijk weer is geweest... F is 16 en dat moet gevierd worden! Als suikertante kun je dan niet wegblijven...

Zilver in Erps-Kwerps

In een piepklein dorpje, zo'n 9 km van Leuven ligt Zandstorm, het atelier waar ik vanmiddag oorbellen van zilverklei heb gemaakt. Er waren 8 cursisten, 7 maakten een ring. Nou heb ik al verschillende ringen maar ik draag er slechts maximaal 3 en dan nog alleen bij "goed" weer, oftewel als m'n handen niet zijn opgezet. Dus voor mij geen ring. En ik ben nogal oorbel-verslaafd. Ik ga ze niet tellen. Zou ook niet eens kunnen want ik bewaar ze op de meest uiteenlopende plaatsen, dus de kans dat ik er te weinig tel is groot. Maar een 100-tal haal ik wel. Het leukste aan de workshop is dat je helemaal zelf mag bepalen wat je maakt. Ik vind eenvoudig en beslist niet symmetrisch altijd wel wat hebben. Dus heb ik "gewoon" de klei uitgerold en dat werd dan de vorm. En eigenlijk zou je dan al bijna klaar zijn. Deze ruwe vorm gaat 20 minuten onder een haardroger - die zéér vernuftig is ingebouwd - en daarna heb ik met vloeibare zilver nog wat accenten toegevoegd. Vervolgens gaat dit weer 10 minuten onder die föhn en dan gaat het geheel nog 10 minuten in een oven van 780C. Als je daar met je rug naartoe zit... da's echt warm. Door het föhnen verdampt het water wat in de klei zit, door het verbranden in de oven een of andere substantie wat eraan is toegevoegd. En dan verwacht ik iets zilverachtigs uit die oven te zien komen... niks zilver dus! Hartstikke wit. Met een borstel (lijkt verdacht veel op een staalborstel) en een polierder (hoe zouden ze dat in Nederland noemen?) haal je het zilver tevoorschijn. En dit is dan zuiver zilver. Wauw. Dat is echt leuk om te doen! Ik heb zo'n vermoeden dat ik nog wel eens naar het zuiden zal rijden...

Met de vijltjes haal je gewoon de oneffenheden weg, vóór het bakken in de oven! En dit is dan het resultaat, waarbij de linker nog gepolijst moet worden:

Dit vind ik gewoon een leuk plaatje, natuurlijk geschoten in Erps-Kwerps!