Het laatste Blokker-treinkaartje. Dus besluit ik om naar het textielweekend in Tilburg te gaan. En daarna misschien via Utrecht terug of zo. Maar dat loopt anders… Tussen Breda en Tilburg krijg ik telefoon van Frans. En wat is er nou leuker dan op een regenachtige dag door te rijden naar Doetinchem?! Die kraampjes in de regen had ik nou ook niet echt zin in. Frans' mail is weer ingesteld, nog wat geblogd, lekkere thee gedronken. En overheerlijk gegeten in hartstikke gezellig gezelschap! Dan toch maar weer de terugreis. Het is geen kleine afstand… De trein (het boemeltje) van Doetinchem heeft een kwartier vertraging. Dat begint goed. Maar in Arnhem moest ik anders toch een half uur wachten, dus dat is nou lekker gekort tot een kwartier. Nét voor ik de trein instap hoor ik een omroepbericht: door uitgelopen werkzaamheden is er geen intercity tussen Oss en 's Hertogenbosch, vanaf Nijmegen worden we aangeraden de stoptrein te nemen. De conductrice vertelt echter dat we vanaf Oss de stoptrein mogen nemen… Maar in Oss aangekomen weet niemand wáár die stoptrein dan zal vertrekken, of hoe laat… Nadat we eerst 2 treinen bijna gelijktijdig richting Nijmegen zien vertrekken komt onze trein er aan. In de trein wordt keurig omgeroepen dat de aansluitende intercity naar Tilburg/Roosendaal zal vertrekken vanaf spoor 6 óf 7 en dat we de omroepborden maar in de gaten moeten houden. Sta je dus net op perron 6/7 wordt er omgeroepen: door een defecte goederentrein is er geen treinverkeer richting Tilburg en we kunnen de bus nemen naar Boxtel welke vanaf perron 1 vertrekt. Perron 1 staat vol mensen… een paar honderd… en er staan 3 bussen… en voor de zekerheid zijn de hekken naar die bussen toe maar afgesloten! Nou ken ik wel een stoptrein (al zit ik er niet graag in), maar een stopbus?! Sightseeing Brabant. Station Vught bij regen is ook heel mooi… Ik zit naast een oudere mevrouw. In Vught blijven we even wachten (de bus rijdt "op tijd") en mevrouw neemt een apparaatje uit haar tas en begint daar met een stylus op te tikken en te schrijven. Ik word steeds nieuwsgieriger… mevrouw, wat is dat? Een Nintendo DS Braintrainer! Die had ze voor haar 70ste verjaardag van haar kleinkinderen gekregen en zij moest toegeven dat ze helemaal verslaafd was aan haar nieuwe speeltje, ze gebruikte hem enkele keren per dag.
In Boxtel mogen we op een héél koud perron meer dan een half uur wachten op de trein naar Tilburg. Hoezo goede aansluiting… In Tilburg zijn de kiosken gelukkig nog open: een warme kop thee gaat er wel in! En dan wordt nog omgeroepen dat we niet van spoor 3 maar van spoor 1 vertrekken. Maar… wel op tijd! Ondertussen heb ik een scala aan telefoondeuntjes gehoord: de rinkelende gewone telefoon, huilende kinderen in verschillende soorten en hardheden, vogelgefluit, sirenes en zelfs geweerschoten! In Roosendaal nog even overstappen en om half 12 haal ik mijn fiets weer op uit de stalling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten