De ijzeren long was vooral een uitkomst voor mensen met het poliovirus: doordat ze ook in hun middenrif verlamd raakten en dus niet konden ademen, stikten ze. Meestal lagen ze alleen in de beginperiode in de long. Omdat de spierwerking zich na verloop van tijd herstelde hoefden velen de long alleen 's nachts te grbuirken. Een enkeling verbleef permanent in de long. Zelfs tegenwoordig gebruiken enkele mensen nog de long (in een modernere versie uiteraard) omdat het niet mogelijk is een slang in de lunchtwegen aan te brengen.
Geen vrolijke blog vandaag. De emoties spelen een spel met mij. Zolang niemand iets tegen me zegt gaat het wel. Ik ben zó geschrokken door het overlijden van Huub. Het is zó onwerkelijk. En ondertussen moet je "gewoon" doorwerken. Allerlei futiliteiten aanhoren. Waar maken mensen zich druk over? Even met Marianne gesproken. Dat delen maakt het iets meer draaglijk. Wat zal het vreemd zijn zonder hem...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten