En wat mij betreft voor alle communicatie! Wat is het toch heerlijk om een dag met echte vrienden door te brengen. Zupfgeigenhansel houdt me tijdens de heenreis zacht op de achtergrond gezelschap. Behalve tijdens de rit door die 6.600 meter lange Westerscheldetunnel, dan moet er hard meegezongen worden want zó leuk vind ik zo'n tunnel zonder zichtbaar einde niet. En nee, het is niet eng (dus wel) en tuurlijk komt er een einde aan (al lijkt het van niet) en ondertussen een jiddische versie van de 10 kleine negertjes waar ik me er ondertussen aardig één van voel. Tot na die tunnel mag klazina-pieternella-johanna haar mond houden. Dan wordt het toch wel prettig als ze zich een kléin beetje met de te berijden weg gaat bemoeien. Hoewel, ook weer niet al te veel want die kleine weggetjes hier tussendoor (via Scherpbier, Draaibrug, Aardenburg en Eede) zijn bedoeld om van te genieten! Heb overigens geen draaibrug gezien in Draaibrug...
Worteltjes-bananentaart is ook echt lekker. En de kids vinden het zalig om met hun handen het deeg te mogen kneden. Ingrediënten: 75 g zelfrijzend bakmeel, 185 g gewoon meel, 1 tl baking soda, 1 tl kaneel en 1 tl koekkruiden, 200 g vloeibare honing, 2 kop (=ongeveer 3) fijngeraspte winterwortel, 1 kop (=ook ongeveer 3) fijngeprakte banaan, 90 g fijngehakte walnoten, 3 eieren licht geklopt en 250 ml olie (ik gebruik dieetolie). Eerst alle het droge spul door elkaar roeren (opvallend dat hiervoor meestal een lepel wordt gebruikt). Dan alle vloeibare ingrediënten erbij en kneden maar! Het ziet er niet uit (algemeen oordeel) maar als het 1 uur en 1 kwartier in een voorverwarmde gematigde oven (160C) heeft gestaan is het smullen!
Een supergezellige dag wordt afgesloten met een heerlijke spaghetti. En dan toch maar netjes over de E34 terug huiswaarts. Niamh Parsons zingt af en toe vrolijk en soms melancholiek. Maar houdt me wel op de weg.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten