wat een feest...

Het zuiden van Nederland (en enkele plaatsen ten noorden van de rivieren denken daar ook aan mee te kunnen doen) viert half februari carnaval/vastenavond/vastelaovend. Zo niet het dorp (dat al meer dan 700 jaar stadsrechten heeft) waar wij wonen. Daar beginnen ze op 11 november, houden dan heel even pauze en gaan half januari volop aan het dweilen. Afgelopen zaterdag was het "echte" begin: Neuzenbal. Nu kwamen we daar pas om een uur of 11 's avonds achter, tot die tijd was het nog aardig rustig. Ach, als je alle ramen en deuren sluit kun je nog redelijk slapen ;-)
Zondag was een aparte dag. A voelde zich niet zo goed en ik heb me die dag zowaar rustig gehouden. Toegeven dat ik me ook niet zo goed voelde zal ik natuurlijk nooit. Maandag ga ik weer fris en vrolijk aan het werk. Pas als we bij kantoor aankomen merkt K op dat onverlaten het dak van de auto beklad hebben, maar dan wel met viltstift!

Gelukkig weet A de "vrolijke tekening" te verwijderen. Toch ben ik blij dat ik vanaf morgen in een echte garage ga parkeren. De dweiltochten duren nog lang...

Hoe lang is de dag, de week, de maand?

Deze dag duurt 8 uur en 56 minuten. Als je tenminste de tijd tussen zonsop- en -ondergang als dag beschouwt. Wat is een dag eigenlijk? Eigenlijk is een dag gewoon de tijd die de aarde nodig heeft voor één volledige omwenteling. Een week is dan weer wat makkelijker. Die bestaat gewoon onomstotelijk uit 7 etmalen. Ze twistten alleen soms hoe je die verschillende dagen moet noemen, maar daar zit ik niet zo mee. En dan die super onduidelijke aanduiding "maand". Niet alleen vliegt de tijd van een maand in een seconde voorbij, zo'n tijdseenheid die nou nooit eens hetzelfde aantal weken en/of dagen heeft. Dat een maand iets met de maanstand te maken heeft snap ik nog wel maar waarom moet het allemaal zo ingewikkeld gemaakt worden? Eigenlijk houd ik niet van de tijd. Hij gaat altijd sneller dan ik wil. Of misschien wil ik wel meer doen dan dat ik tijd heb.

In de afgelopen paar weken ben ik twee keer bij Zandstorm gaan knutselen. Eerst zilver met email combineren en daarna lekker met textielverharder aan de slag. En dan heb ik nog de helft van de hobbykamer opgeruimd. De andere helft komt nog wel. In ieder geval voordat mijn oven binnengebracht wordt. Waarom ik halverwege stop? Omdat de dag voorbij is? Eigenlijk niet. Nieuwe ideeën steken wel eens een spaak in mijn (tijd)wiel.

En na 15 maanden zijn de winterballen weer op zolder weggeborgen... de koe fladdert weer het voorjaar in!

oranje

De oranje stoel van de bieb is versleten. Dus ga ik op zoek naar een nieuwe, maar het is best lastig om de juiste kleur te vinden. Vandaag roept Nederland "code oranje". Iedereen overstuur... het is net windkracht 9, weliswaar leuk uit het noordwesten waardoor bepaalde sluizen niet zo goed (of gewoon niet) werken, maar dit is de natuur! En als natuurkind kan ik hier eigenlijk alleen maar van genieten. Ik had vandaag dus best op Lauwersoog willen staan. Stel je voor dat je hier loopt! Dat is pas uitwaaien...

Vanavond begon het zelfs even lekker flink hard te hagelen. Er zijn geen helden meer tegenwoordig.

zielig

Zo, eerst enkele knoppen terugbrengen (altijd makkelijk dat je meerdere opties mee kunt nemen) en vervolgens het boodschappenlijstje afwerken. Eén kleine en 6 grote plinten, hé ze hebben ook handige -grotere- haken voor de gordijnen!, een wissellijst (wel handig als ik een extra poster meeneem), een ingelijste koe (kweettut, kan het niet laten...), een vloerkleed, nog wat kleinere dingetjes en een prachtige blauwe kast voor in de kamer.
Die kast moet op transport. Of ik dat zeker weet? Ja natuurlijk weet ik dat zeker, ik ga geen 62 kilo tillen en daarbij weet ik niet eens of hij in een pinda past. Terwijl ik zit te wachten op de vrachtbrief geniet ik van een klein meisje dat echt superfanatiek een spelletje speelt. Ze roept steeds keihard "Schieten, schieten, schieten!!", af en toe afgewisseld met "Springen, spring dan toch, nu!!". Haar hondje ligt maar zielig verlaten op het krukje.

apetrots

Lieve Isa, zelfs al zou je niet winnen, voor mij ben je nu al de winnaar! En ik hoop dat mijn bloglezers het met me eens zijn :)

druilerig

Als dit de voorbode moet zijn van het nieuwe jaar... koop ik alleen nog regenjurken.

Iedereen aan het uitbuiken van het oude jaar? Ik maak gordijnen voor de begane grond. Dat is hartstikke veel werk! Eerst moet de tafel leeg geruimd worden om plaats te maken voor de stof. Dat viel dit keer nog wel mee, één koffiebeker die nog niet bij de afwas gezet was (uiteraard die van mijzelf), 2 theelichthouders met brandende theelichtjes, een vaas bloemen en een laptop. Vervolgens de stof afmeten en recht knippen. That's it. Niks zomen, naaien, breien, haken. Alleen nog aan de haakjes hangen die er toch al hangen. Daarmee vallen vanzelf de oude gordijnen op de grond en zie je nauwelijks verschil. Met dien verstande dat ik dit keer voor een patroontje in de stof heb gekozen. Dus toch verschil. O ja, en A zegt dat hij eerst de ramen lapt. Dat is wel het grootste verschil! Verder 3 pannen in elkaar gezet (doppen op de deksels en handvatten gemonteerd) én een nieuw boodschappenlijstje gemaakt voor komende woensdag. Dan zijn de plinten binnen bij Ikea.