Natuurlijk heb ik in die paar dagen geen tijd gehad om ook nog mijn blog bij te houden... dus bij deze: vanuit de herinnering!
Het is lang geleden dat de zusjes samen op vakantie waren. Maar we hebben er altijd van genoten en dat zijn we nu ook van plan!
Maandagmiddag met de trein naar Schiphol. We beginnen met een lekkere smoothie bij La Place. We realiseren ons dat we waarschijnlijk niet zoveel te eten krijgen onderweg en dus nemen we nog snel even een geroosterd broodje. Een Spanjaard rent ons voorbij, oei, verkeerde gate, terug rennen. Wel komisch om te constateren dat hij met hetzelfde vliegtuig gaat reizen... en wij al die tijd op ons dooie gemakje liepen. Keurig op tijd (nou ja, eigenlijk op vertrektijd) worden de instapkaarten gecontroleerd. Maar we mogen nog niet het vliegtuig zelf in. In de tweede vertrekkamer worden we opeen gepakt en wachten op het sein aan boord te gaan. Een half uur na de oorspronkelijke vertrektijd zoeken we dan toch onze zitplaatsen op. Er moeten 128 personen aan boord zijn... maar zelfs na 3x tellen komen de stewardessen niet verder dan 127. Dus stel ik maar voor in de bagageruimte boven ons hoofd te kijken. She was NOT amused... wat uiteraard bij ons een prikkellach teweeg brengt.
Niet veel later, de deuren zijn net gesloten, laat de piloot ons weten dat we nog niet kunnen vertrekken omdat het regent in Barcelona... en hij dus geen toestemming krijgt om op weg te gaan. Bijna 2 uur later laat Transavia ons weten dat we een alcoholvrije verfrissing mogen bestellen. We nemen er een oerhollandse tapas bij: ontbijtkoek! Maar we staan dus nog steeds aan de grond. Er volgt nog een tweede uitstelbericht... en een derde. Piloten wisselen van wacht. Maar eindelijk, na 3 uur, stevenen we af op vertrek.
Middernacht zien we de aankomsthal van Barcelona. Een taxi brengt ons razendsnel (140 kpu waar je 80 mag...) tot vlak voor het hotel. Het inchecken gaat aardig klungelig, wat staat ons nog meer te wachten? Een redelijke kamer gelukkig!
Van de regen is de volgende morgen niet veel meer te zien, een aarzelend zonnetje komt tevoorschijn. We gaan ontbijten op een pleintje bij een kerk, niet ver van het hotel. En dan ontdekken we de Boqueria. Een prachtige overdekte markt. Hier weten ze nog hoe ze hun waren moeten aanprijzen. Grandioos! Je zou wel alles willen proeven. En paddenstoelen kopen... het is dat we niet zelf gaan koken. Wel kopen we heerlijk vers gesneden fruit en genieten....
Op naar Parc Güell. Dit staaltje bouwkunst willen we graag zien. Bus 24 vertrekt vanaf Placa de Catalunya en stopt voor (een van) de ingang(en) van het park. Wat een viaducten, pilaren, bloempotten, terras, mozaïeken, mensen.... ogen tekort! Er is zoveel te zien, dit krijg je niet in één bezoek op je netvlies. Wat een geluk dat de zon schijnt. Vanaf een terrasje genieten we even van het uitzicht. Nu kan ik me absoluut niet voorstellen dat dit park ooit zonder toeristen zal zijn, maar wat zou ik hier graag eens rustig ronddwalen! Het historisch museum geeft een mooi overzicht én er zijn prachtige kleuren gebruikt. Dat groen wil ik ook wel in de keuken.
's Middags gaan we naar de stokjesbar. Neem zoveel tapas als je wilt, er is keuze genoeg. De gebruikte stokjes worden afgerekend. Het is allemaal even lekker, wat een pech dat we alles lusten.
Nog even dwalen door de stad, G gaat shoppen, ik geniet van een kop thee en de mensen op het terras. Dan duiken we de kathedraal in. Deze wordt gerestaureerd (welk pand waar ter wereld niet?) maar is evengoed nog mooi. Wat een mooie gevels en straatjes kent Barcelona! Wat een gemoedelijke sfeer hangt hier. 's Avonds gaan we op zoek naar nog een tapasbar. Niet dat die er niet zijn (op de terugweg naar het hotel kwamen we heel wat stokjesbarretjes tegen!) maar op de een of andere manier lopen we dus steeds niet de goede kant op. Ha! toch nog een gevonden. We worden naar boven gedirigeerd want beneden zou geen plaats meer zijn. Een pracht uitzicht op de tapas. Maar daar bleef het dan ook bij. Geen tapas op het menu (wat doen die dingen daar dan op het buffet?). Omdat de paella van de buren er goed uitziet besluiten we dan maar paella te bestellen. Dit doen we dus nooit meer. Koud, nauwelijks zeevruchten en de mossels zaten dicht. Ze waren ons dus vergeten...
We willen met de fiets naar de Sagrada familia. Maar dit is Barcelona... en wij zijn gewoon veel te vroeg. De fietsverhuurders gaan pas om 10 uur open. Je ziet wel overal in de stad fietsen staan, maar die zijn dus niet bedoeld voor de toerist. Terwijl dit juist een perfecte methode zou zijn. Bij een verhuurbedrijf moet je tenslotte de fiets weer op dezelfde plek inleveren en deze fietsen zijn van het systeem pakken en wegzetten, zoals in Dublin. We nemen dus toch maar de bus. Er staat een rij van zeker 2-3 uur voor de kassa. En zó graag willen we de binnenkant nu ook weer niet zien, er is genoeg te zien aan de buitenkant. Een mooie gevel, combinatie van oud en nieuw waarbij onze voorkeur wel naar het oude uitgaat. Het nieuwe deel is wel heel erg "kerks". Zoals de "nieuwe katholieken" waarschijnlijk graag een kerk zien. Alleen de pilaren hebben weer een aparte vorm. Maar het terrasje ligt wel weer heerlijk in de zon!
De vorige dag had ik een prachtige foto gezien in een galerie. De galeriehouder vertelde me waar het gemaakt was, niet ver van de Sagrada familia af. Alleen... er stond wel een ziekenhuis maar niet zoals op de foto. Dat bleek -achteraf- in de verbeelding van de fotograaf te leven.
's Middags hebben we genoten van en in de Casa Batlló. Wat een huis. Wat een ideeën! Die "ooglichten" mogen ook wel in mijn keuken (er moet toch een nieuw plafond in) of misschien toch deze schelpvorm? De gebruikte kleuren, het licht, ik val van de ene verbazing in de andere. Ik heb een boek gekocht van alleen dit huis om rustig alles na te kunnen lezen. Na te kunnen genieten.
Vanaf nu eten we alleen nog maar echte tapas. We ontdekken weer een nieuwe stokjesbar met alweer superlekkere stokjes. En 's avonds gaan we naar een wel heel erg speciaal restaurant. We bestellen 5 tapas... en dan nog eens 3... maar wel errug gezond. Vertellen we onszelf dan maar. De spinazie was heerlijk maar jammer voor G dat er knoflook in zat! Die artisjokken... de inktvis... gewoon alles was echt genieten.
Zouden we 3 uur later mogen vertrekken nu we aan het begin 3 uur later vertrokken? We nemen de gok toch maar niet en gaan met metro en trein afschuwelijk vroeg (vertrek om 7 uur, dus eigenlijk valt dat nog wel mee) naar het vliegtuig. Het zit erop. Jammer! Maar dit neemt niemand ons meer af.
Barcelona, een stad om van te houden!!
