vervelen? wasda?

Met 20 plannen voor één dag en slechts één paar handen moet je soms wel keuzes maken. Nou worden die vaak al voor mij gemaakt, simpelweg door wat op dat moment op mijn pad komt. Zoals de kasten in de bijkeuken. Ik hoopte dat ik daar nog handschoenen in zou vinden zodat ik niet eerst naar boven hoefde te lopen en aan de beelden kon gaan werken. Er lagen ook wel handschoenen in - tuinhandschoenen, amnesty-handschoenen, winterhandschoenen (wat deden die daar??) - maar dus niet de handschoenen die ik zocht. Maar nu zijn wel weer beide kasten uitgemest, schoongemaakt, opnieuw ingericht... heerlijk neuzen tussen de kookboeken (die daar ook staan) en ondertussen bedenken dat er al weer - of nog steeds - geen eten in huis is. Omdat ik in m'n allerleukste kloffie loop, broek en tuniek beide onder de verfvlekken, en geen zin heb om zo de stad in te gaan moet ik dus creatief worden op voedinggebied. Het potje pesto dat helemaal achterin stond, tht februari 2008, heb ik maar weggedaan.

Gevonden: haring in tomatensaus, rijst in allerlei varianten, maïs in blik, zilver- en gewone uitjes, pizzadeeg, kwark. Dat wordt smullen!

vervoer

De straat uit, oversteken en dan nog een klein stukje lopen. Daar is de bushalte. Het is mooi weer, er zit niemand. Dwarsligger leest ook lekker in een bushokje. Natuurlijk ben ik ruim op tijd, ik heb geen idee hoe lang ik over 300 meter loop en stel je voor ik zou die bus missen... (dan gaat er wel weer een volgende). Het wordt 5 over 9. Bus 111, nee, die moet ik niet hebben. Dan volgen redelijk snel op elkaar 83, 122, 23... ik kan ook naar Sint Annaland... maar al gauw kom ik tot de conclusie dat bussen duidelijk tot het openbaar vervoer behoren: op tijd komen is er niet bij. Ruim 10 minuten na de geplande tijd mag ik instappen. En dan blijkt het instapapparaat defect te zijn. Ik mag doorlopen en hij zal me wel een seintje geven als ik eruit moet.

Een dwarsligger (of welk ander boek dan ook) lezen in de bus is niet zo'n goed plan. Ieeeeeeeeeeeeksss, er moet gestopt worden voor het rode licht. Een haakse bocht die je niet verwachtte. Een aanslag op de evenwichtsorganen. Aardige chauffeur overigens: als blijkt dat het apparaat echt defect is ruimt hij meteen zijn kaartverkoop op en laat verder iedereen gratis reizen.

Op mijn punt aangekomen mag ik blijven zitten, hij zet me wel even om de hoek af. Ik heb dan ook geen enkel idee hoe ik verder zou moeten lopen. Maar een andere passagier moet toevallig toch ook de stad in en zal mij wel even de weg wijzen. Leuk om zo totaal andere plekken van de stad te zien!

's Avonds rijd ik met een collega en haar man naar een gezellig feest waarbij de tomtom ons op nightseeing Brabant stuurt. Toen we terugliepen naar de auto kwamen we nog een egel tegen. Hij wilde onder een stalen hek door kruipen. Wat kunnen die beestjes zichzelf plat maken!

borduurschaartje

Na 3 weken had ik er echt wel genoeg van. Draadjes die niet willen oplossen zijn niet echt prettig. Dus pakte ik het oude borduurschaartje en ging maar eens voor de spiegel staan. Nooit bedacht of ik het wel zou durven, dat merk ik wel op het moment zelf. Nu heeft het schaartje hele scherpe punten en kon ik het makkelijk onder de draad krijgen. Drie knippen en mijn mond was draadloos. Wat een opluchting!

Ondertussen is ook duidelijk dat de combo nooit meer zal rijden. Het leeghalen was nog een aardige klus. Zeker de helft heb ik weggegooid. Jeetje, wat weet ik een troep te verzamelen! Een abonnement op GreenWheels moet me mobiel houden wanneer ik echt niet zonder auto kan/wil. Wanneer ik met de trein naar Erps-Kwerps ga moet ik om 10 uur vertrekken om tegen half 1 aan te komen. En dan nog enkele kilometers overbruggen naar Zandstorm. Helaas mag je geen fiets meenemen op dit traject. Met de auto ben ik er in net iets meer dan een uur. Over een week of 7 wordt er een pinda afgeleverd in Hoofddorp.

stoom

A58, de spits is -gelukkig- nog net niet begonnen. Door het achterraam zie ik zwarte rook. Aan de voorkant zie ik ineens stoom tevoorschijn komen... de auto gaat ook wat langzamer rijden. Het lijkt me verstandiger de vluchtstrook op te zoeken. Ik stap maar eens uit. Dit lijkt me niet gezond. Route Mobiel zal binnen 'n half uur versterking sturen. Tot mijn grote verbazing rijdt er al binnen één kwartier een hulpwagen de vluchtstrook op. Helaas blijkt het euvel niet te verhelpen. Nu komen er technische dingen. En auto-technisch heb ik geen kaas van gegeten. Iets met een kapotte pakking? In ieder geval wordt hij achter de hulpauto getakeld en naar Benny gereden. Die zo vriendelijk is even te wachten tot de auto en ik arriveren. Morgen gaat hij kijken wat er precies aan de hand is. Het is wat later als ik eindelijk thuiskom. De boodschappen staan nog in de auto. En eigenlijk moet ik nog soep halen. En ik zou naar Vlaardingen vanavond. Tja, rustig avondje thuis... nieuwe auto's kijken...

Dat gekreukelde nummerbord zit er overigens al jaren...

Eén jaar verder

Normaal ben ik niet zo goed in het onthouden van data maar precies één jaar geleden trok een kaakchirurg alle overgebleven tanden en kiezen eruit. Gisteren zijn de implantaten voor de onderkaak geboord. Net als bij het trekken: geen centje pijn! Maar o wee als de verdoving is uitgewerkt :( Alsof Andre* mijn kaak als boksbal heet gebruikt. En waarom krijg ik toch steeds zo'n koppijn? Ach, niet zeuren, over een paar dagen is alles weer voorbij en loop ik weer lachend rond (en kiespijn ken ik dan tenminste niet meer). Maar als u het niet erg vindt ga ik weer even slapen... dat is ook wel een voordeel, ik slaap minstens 20 van de 24 uur! Zal ook wel verdwijnen als de verdoving helemaal uitgewerkt is? Jammer ;-)


*Peter Andre (Londen, 27 februari 1973) is een Brits zanger en televisiepersoonlijkheid. Hij werd geboren in Londen, maar groeide grotendeels in Australië op. Andre was in zijn jeugd een succesvol thaibokser, een sport waarin hij een (jeugd)titel pakte. Hij gaf echter de voorkeur aan zijn loopbaan als zanger.