de laatste vrije dag van dit jaar...

Goh, zo klinkt dat best zielig... maar dat is het natuurlijk niet. Eerst heb ik de laatste hand gelegd aan een beeldje. En toen in een stralend zonnetje naar IJmuiden gereden. Waarom willen al die mensen op zondag een ritje maken? Zo gauw ik het water zie noem ik dat lekker 't IJ, klinkt veel leuker dan het Noordzeekanaal. Als ze nou midden 19e eeuw niet bedacht hadden dat het land ingepolderd moest worden dan liep dat IJ nog steeds tot Velsen. Dat is weliswaar nog geen IJmuiden, maar het ligt er toch wel tegenaan. En tenslotte mondt het kanaal uit in het Afgesloten IJ. En IJ betekent gewoon water. Net als de Aa, de Ee en de Die.

Gezellig thee gedronken bij C&H. Morgen is ze jarig, en dat is toch zeker het vieren waard! Jammer dat het op de terugweg voornamelijk regende. En dan niet eens gewoon regen... Vrouw Holle is echt aan de schoonmaak! (kweettut, zelfs dit sprookje laat ik niet intact...)

tweede vrije dag!

A houdt van schilderen, het wordt hartstikke mooi! We hebben ook een echte kerstfilm bekeken: der Baader-Meinhof Komplex. Iedereen om me heen roept dat kerst vrede is, rechtvaardig enzo. En dan is deze film toch wel bijzonder tegenstrijdig. Niks netjes. Brute kracht tegen -oorspronkelijk- gewone opstandelingen tegen onrecht. Een schoolvoorbeeld van onrechtvaardigheid. En dan te weten dat het niet alleen beperkt bleef tot deze groep. Enne... hoezo film? Het was wel de rasechte werkelijkheid wat hier gespeeld werd.

Dat ze ons ook vele jaren later tijdens demonstraties tegen kernenergie net zo hardhandig uit elkaar wilden slaan, en dat soms ook echt deden. Dat ook nu nog bij bepaalde demonstraties het er bepaald niet zachtzinnig aan toegaat. Democratie noemen ze dat...

drie vrije dagen... dag 1

De huiskamer is nou niet bepaald een voorbeeld van opgeruimdheid. Vooral daar waar ik vaak verblijf - de tafel - ligt het gewoon vol. Dus ga ik maar eens kijken wat er zoal ligt en wat er gewoon meteen weggegooid kan worden. Dat scheelt al de helft. Verder zijn de deuren van het huurhuis in de grondverf gezet en 2 van de 3 computertafeltjes gemonteerd. De derde komt morgen wel. Met dank aan het cdr kan ik bijna de hele dag Omnia draaien. Genieten! En begonnen aan Een plek onder de zon van Lisa Marklund. Titel klinkt wel lekker bij deze kou...

oei, 'n maand bijna zomaar voorbij

En die maand bestond voornamelijk uit werken, werken en nog eens werken. Maar dat is naturlijk niet helemaal waar. Eind november zat ik weer eens in Leixlip. Op vrijdag zou ik naar Dundrum maar ik was én m'n paspoort én m'n geld vergeten en om dan zo Noord-Ierland in te gaan rijden? Ik kwam er achter toen ik even wat water wilde kopen en alleen het wisselgeld uit de pub vond... Op aanraden van Kevin was ik eerst maar even naar ons stekkie gegaan, áls de poort gesloten was had ik dan tenminste voldoende tijd om m'n beelden te pakken (6x op en neer lopen...). De poort was inderdaad gesloten maar O'Reilly was aan het werk en ik mocht zijn sleutel lenen. En hij zou ervoor zorgen dat ik er maandagmorgen wel normaal inkon... Toen dus terug om geld en paspoort te halen en ja, dan is het toch echt te laat om nog naar het noorden te rijden dus ben ik maar gaan shoppen. Zaterdagmorgen in dikke mist naar Dundrum. Pas in Newry begon het op te klaren. En hoe! In een strálende zon ben ik via redelijk kleine weggetjes naar Maghera gereden. Daar staat een ronde toren met kerk. Nu moet je wel goed zoeken naar die ronde toren. Hij torent niet bepaald boven het landschap uit. En de koeien in het weiland genoten van de zon en waren te lui om te komen kijken.

Van bovenaf Dundrum inrijden is gewoon magisch. Vooral als het water van de estuary laag staat. Dat is pas natuurschoon, het zou wel gek zijn als je daar niet van kunt genieten. En helemaal als de zon zo heerlijk schijnt!

Dundrum heeft een van de mooiste kastelen die nog vrijwel geheel bewaard is gebleven. En dat is een perfecte plaats voor bruidsfoto's. De zon scheen dus wel... maar het was ijskoud! Schuilen onder moeder's jas dus.

Maar de voornaamste reden om naar Dundrum te rijden was wel Olcan. En juist deze dag is hij begonnen in een garage, de plek waar hij later ook wil werken, perfect dus! En zo te zien heeft hij het enorm naar z'n zin!!

Ik neem de kustweg terug. Genieten van iedere meter!

Er is de afgelopen tijd genoeg regen gevallen in Ierland. Het begon zeker om 4 uur zondagmorgen en is die dag ook niet meer gestopt. Ik moest wel naar Rush... Dat was dus een avontuur op zichzelf. Road flooded... in tweede versnelling héél langzaam doorrijden. Ben er gekomen! Maandag scheen de zon weer, beetje nachtvorst. De beelden moesten weer terug naar onze stek, de poort was niet te openen :( maar er stond wel een winkelwagentje! Dus hoefde ik toch maar één keer te lopen. De volgende foto's zijn van Newbridge Park in Donabate.















Begin december... Sinterklaas!!! Wat een heerlijk feest is dat toch. Zeker omdat hij nog steeds onze deur (lees: schoenen, laarzen, sloffen) weet te vinden. Welke van deze het was? Kzoutnie weten!


En vandaag... vandaag sneeuwt het!! En dat levert toch zulke mooie beelden op. Dit is wel een fotoverslag aan het worden ;-)