Zeeland

In de bloedhete zon ben ik vanmiddag naar Kloetinge gereden. Dat valt nog mee qua afstand en ik was te vroeg zodat ik in de Engelse tuin met een klaterend fonteintje op de achtergrond lekker kon genieten van de vogels en het uitzicht. Gelukkig kan ik me nu weer wat beter bewegen, waar zou ik zijn zonder E? Een betere osteopaat is er gewoon niet (denk ik). En, overmoedig, begin ik aan de terugreis. Via de molen van Kloetinge binnendoor naar Kattendijke en dan langs de Oosterschelde naar Wemeldinge. Vervolgens via landweggetjes naar Vlake, er is ook een plaatsje dat zo heet, de tunnel zal er wel naar venoemd zijn? Zeilbootjes op de Oosterschelde, prachtige uitzichten bij de landwegroute.

En dat ik een snelheid van gemiddeld 30k per uur aanhoud vinden mijn medeweggebruikers niet erg, ik laat ze graag passeren. Zo gauw ik weer een zijweggetje zag sloeg ik af. Waar ik heen reed? Geen flauw idee. Ik ben ergens de snelweg overgestoken bij een brug (denk ik, niet bewust, maar het kan niet anders) en zo belandde ik uiteindelijk in Kruiningen. Ik had een snoeischaar mee moeten nemen zodat ik wat veldbloemen kon plukken. Maar eigenlijk horen ze gewoon in het veld zodat de volgende er ook weer van kan genieten. Dit plaatje is niet anno 1800 van internet geplukt, dit zag ik vanmiddag in de buurt van Vlake.

kersen

Na de markt ben ik meteen doorgereden naar de Harvest Fair. Alleen al de omgeving -Landgoed Wouwse Plantage- brengt je in een vrolijke stemming. En door vroeg te gaan heb je alle tijd om rustig alles te bekijken en te genieten. Als je wilt kun je hier je lottogeld wel kwijt. Maar ik besluit om niets te kopen. Dat besluit is al binnen 2 minuten om zeep geholpen, al heb ik wijselijk níet die prachtige zeepstrengen gekocht. Ook al hingen ze daar wel enorm te pronken.
De roofvogelshow heb ik aan me voorbij laten gaan. Ik houd liever de herinnering aan het jagen in de Peel vroeger, niks show, gewoon liefde voor de vogels. En hoe graag ik ook beren zie, deze heb ik in zijn omgeving gelaten, ook hij zat te genieten van de rust.

En met het risico dat ik op m'n kop krijg als ik bekend maak wat ik vanavond gegeten heb... potato farls met kersen gevolgd door geitenyoghurt met kersen. Morgen eet ik weer netjes gezond. Alhoewel? Kersen zijn toch gezond? En van die pitten kan ik een kussentje maken... al moet ik dan nog wel even dooreten.

huishoudelijke beslommeringen

Ik had 2 mooie houten lades laten kopen in Ierland. Bij het openen van de doos bleek al dat het niet de lades waren die ik bedoelde, we hebben daar uitschuifbare houten lades en die wilde ik hier ook wel. Maar misschien was het nog véél handiger geweest als ik eerst de maten van mijn lades had genomen... ze zijn dus te groot. Maar nu heb ik wel gauw een heel ladeblok opgeruimd. Nog 2 ladeblokken te gaan... Jeetje wat komt er eigenlijk altijd veel post. En wat lees ik daar verschrikkelijk weinig van. Zouden ze ook afneembare nee-nee-stickers hebben? Die je deur niet beschadigen? De was zit ook al de hele dag in de machine te wachten tot hij er eindelijk uitgehaald wordt. Ik heb véél meer zin om leuke dingen te doen.

O ja, we waren ook nog naar Casino Marino geweest. Jammer genoeg mocht ik binnen geen foto's maken. En nog erger: ik mocht het dak niet op! De anderen ook niet, maar ik had zó graag vergezicht foto's gemaakt. Probeerde het nog door te zeggen dat ik tenslotte ook op het dak van Armagh Cathedral heb gestaan (al was dat natuurlijk officieel ook niet toegestaan, én al jaren geleden) maar het mocht niet baten. Dus dan maar wat foto's van de buitenkant. Ook mooi. Casino Marino was een buitenverblijf van een of andere rijke gast, James Caulfield. De vloeren zijn ingelegd parket. Ben blij dat ik die niet hoefde te boenen! Wel heel kunstig gebouwd. Van buiten lijkt het een één-verdieping-gebouw te zijn. In werkelijkheid zijn er 5 verdiepingen, kelder meegerekend.

De voordeur lijkt heel groot, in feite is hij redelijk normaal. De kamers (16!) zijn ook heel ingenieus ingedeeld, ronde deuren, een plafond dat zo gemaakt is dat het lijkt alsof er geen einde aan komt, er is echt alles aan gedaan om een zo mooi mogelijk gebouw te maken. Helaas werken de natuurlijke fonteinen niet, daarvoor regent het te weinig in Ierland...

Lastig als je daar geen internet hebt, ik wilde ook nog even zeggen dat we weer in Bray zijn geweest... dit huis wil ik wel bewonen...

En op de terugweg heb ik weer de kustweg genomen. Wel opvallend dat je toch altijd op dezelfde plekjes stopt. Dalkey heeft een schitterend uitzicht.

En zo klopt er dus helemaal niks van de volgorde van dit bericht. Net zo chaotisch als ikzelf dus. Maar gelukkig trek ik me daar lekker niks van aan!

Liffey Valley

We vertikken het om over de M50 te rijden, je mag maar 60... op de kleine tussendoorweggetjes mag je tenminste nog 80 door de bochten scheuren... Maar om nou zonder kaart (die uiteraard gewoon op de bank is blijven liggen) Liffey Valley te vinden is gewoon leuk zoeken! Ongeveer weet ik de omliggende dorpen wel... maar we hebben het gevonden en voortaan mag de stroom uitvallen. Dat zal heus nog wel enkele keren voorkomen. We hebben nu dus ook een eigen generator. Waar we meteen ook de vriezer en koelkast van Tony en Una op aansluiten.
Wat we ook kochten... verf om het plafond een kleurtje te geven! Apple mist, mistig werd het wel toen het blik van de kar viel, de appelgeur bleef -gelukkig- achterwege.

En nee, dit zijn niet mijn benen ;-)
Het is stralend weer, lekker beetje wind erbij zodat het ook nog uit te houden is.

Donabate

Eerst even lekker stressen... nog wat instellingen op het werk veranderen, nog naar appie de laatste boodschappen doen (als je zegt dat er melk is moet dat er ook zijn), vervolgens naar Tilburg een vergadering over het ledensysteem bijwonen en dan door naaar Eindhoven. De kredietcrisis heeft toegeslagen, de parkeerplaats is goedkoper geworden. Dat zie ik graag! Dan de koffer inleveren... hij is te zwaar. Goh, ik kon hem eigenlijk ook al niet meer tillen zelf. Dan word ik omgeroepen... of ik mijn koffer maar even wil openmaken want "ze zagen iets van metaal". Geen flauw benul wat dat kan zijn. Hij zit vol met tijdschriften, kaas, de Dikke van Dalen, frames voor de beelden, kortom geen metaal te ontdekken. Maar ze zijn heel vriendelijk hier. Ze pakken de koffer weer netjes in en sluiten hem ook nog even voor me. In het restaurant laat ik me verleiden (tot een calzone) en dan wordt het tijd om naar de douane te gaan. Ik heb de solar-rugzak bij me... ben benieuwd! Die ging dus zonder problemen mee, alleen zelf werd ik er at random uitgeplukt.
Na heel even geslapen te hebben reden we natuurlijk naar Dunboyne. De sessie was al in volle gang (toch iets te lang geslapen?) maar er werd meteen ingeschoven en zo heb ik toch tot na middernacht nog even wat nieuwe energie op kunnen doen. De 2 broertjes (12 en 15) waren er ook weer met hun violen. Een vrolijke, afwisselende sessie!

Kom er halverwege de ochtend achter dat de tulpen nog in de auto staan... we maken er een shoppingdag van... hoeveel volgen er nog? Bekaf, maar met Winnie-the-Pooh-ijsvormpjes, waterschoenen, parsnips en een lasermeter (die niet werkt) rijker zijn we teruggekomen. Internet is welgeteld 5 minuten actief geweest. Dus wanneer dit gepost wordt?

Goh, wat zullen we eens doen op zaterdag...? Shoppen is een optie… Via Ashbourne, Ratoath, Dunboyne en Maynooth gaan we ook even de beelden bij K&M ophalen. Die er uiteraard niet zijn omdat zij nu in ons huis bivakkeren. Tesco Maynooth is gewoon een uitje. Lekker groot en goed gesorteerd. Ongeveer dezelfde route terugrijden scheelt weer tol. En langzaam aanschuiven op de M50. Wat eigenlijk veel belangrijker is dan die tol.
Zaterdagavond worden de flessen geopend bij C&G. Toch moet ik er zondag redelijk vroeg uit…

De craftsfair was dus wel gezellig, maar leverde slechts nieuwe ideeën op. Ik rijd terug over Loughshinny en Lusk. Even genieten van het uitzicht, even uitwaaien aan de haven. Die dus droog ligt bij eb.
O, en ondertussen hebben we weer welgeteld 0,5 minuut internet gehad… iets te weinig om dit te posten… en toen ik tegen de avond het rooster op extranet zette zat ik in de videoshop en was ik de usb-stick vergeten.


In een Kylemore...zonder leesbril...

Cadeautje

Soms zijn er van die dagen dat je ineens een cadeautje krijgt. Zoals wanneer je een tijdje geleden in het station van Antwerpen was en je de dans van Mary Poppins mocht meemaken. Vandaag gaven kinderen zo'n cadeautje op de binnenplaats van het Markiezenhof. Een koor onder de arcades, verschillende klassen op het plein en zingen maar! Nou klinkt dat natuurlijk hartstikke goed, de akoestiek kon niet beter. Toen ik met M bij 3x3 op het terras lunchte hoorden we ze al, en daar zitten toch echt enkele huizen tussen. Jammer dat er geen geluid bij deze foto zit. Zit nog wel in m'n hoofd.

Ondertussen een How to use-lijst gemaakt voor K&M die enkele dagen in ons huis logeren terwijl ik even ga kijken of A echt wel zit waar hij zegt te zitten. Nu weet hij dat ik eraan kom... dus is het natuurlijk makkelijk om gauw naar ons stekkie te gaan. Maar als het daar 10x opgeruimder is dan hier weet ik zeker dat hij daar de afgelopen 3 maanden gezeten heeft ;-) En ik heb een hele week om er een enorme puinhoop van te maken daar! Volgens mij ga ik heel wat bouwmarkten en andere winkels van binnen zien (A heeft nogal wat plannen, ik heb een auto). Maar eerst nog even doorbijten hier. Ik wil het huis toch wel in redelijke staat achterlaten...

Funny laptop. Ik werk hier beneden hfdzakljk d lat van de bstngsvic. Af n t schdt d dus geon gedltjk mee uit. Daarom laat ik nu expres even staan wat ik getypt heb. En nu valt dit nog mee, er zijn tijden dat ik zelf moet ontcijferen wat er eigenlijk moet staan. En dan kopieer en plak ik dus letter voor letter...

Weekend!

Het weekend van de grote opruiming. En dit keer een echte grote opruiming. Er zijn 3 stapels met kleren uit de kast, eentje voor de kledingcontainer (wel goed, maar gewoon), eentje voor Suus (verkoop voor een goed doel) en eentje die rechtstreeks de gewone container in is gegaan, daar doe je niemand een plezier mee. En is er nu dan ruimte? ehm, niet echt... en dat ligt niet aan de kastgrootte. Dan de maandelijkse (?) ordening van de papieren. Er moeten toch echt even wat rekeningen betaald worden en soms is het ook wel handig om alles gewoon eens op orde te hebben. Vraagt de bank om de WOZ-waarde ivm een of andere verzekering. Tja, dat wordt dus zoeken. Ik verander nog wel eens van "handige indeling". Er zijn 3 mogelijke ordners, ieder met evenzoveel mogelijke indelingen. Onder de B van belasting? de G van gemeente? de H van huis? Maar ik heb het gevonden! Alleen niet in een van die 3 ordners... Dan komt de gemeente nog met een leuke enquête over je woonomgeving. Of er genoeg groen is... op het dak hiertegenover tiert het welig, maar dat soort groen bedoelen ze denk ik niet. Of de buren de tuin goed onderhouden. Hoe moet ik dat weten? Er staat een 2 meter hoge muur om onze tuin, ik pak echt geen ladder om te kijken of het wel netjes is bij de buren.

Zondagmorgen 4 uur.. de vogels fluiten er vrolijk op los. De zon is nog niet te zien, lijkt me redelijk logisch op dat tijdstip. En dus draai ik me maar weer eens om en ga verder slapen. Om 7 uur is het welletjes (hoezo uitslapen op een zondagmorgen?) en ik zet het raam wagenwijd open... binnen 5 minuten klettert de regen neer. De ventileerstand lijkt me even beter. Omdat opruimen bij mij inhoudt dat ik dan echt letterlijk ieder papiertje in m'n handen neem om te bekijken wat ik daarmee moet doen neemt dat nogal wat tijd in beslag. Gelukkig rip ik ondertussen muziek van Milow, Cat Stevens -o nee, Yusuf Islam-, Cuby & the Blizzards, Björk, Bob Dylan en Laïs met Simon Lenski op de cello. Maar aan het eind van de zondagmiddag kan ik gelukkig wel zien dat ik wat gedaan heb. Ik kon eerst via een klein pad nog bij de wasbak komen, nu heb ik weer een zee van ruimte! Ik durf alleen niet te garanderen hoe lang deze ruimte zichtbaar blijft. Ben nou eenmaal een (opgeruimde) chaoot. Het is nog niet zo erg dat ik de The Get Organized Company ga inschakelen... Wat een opgeruimde chaoot is? Ik heb dus wel ordners en lektuurbakken, lades met opschrift en dergelijke... maar als ik iets begin (en niet meteen afmaak) laat ik het liggen op de plek waar ik bezig ben en ga rustig door met iets anders. Dus liggen er minimaal 3 boeken open, een stuk of wat tijdschriften, de nodige cd's (en ja, die kunnen ook overal in huis slingeren dankzij de alom aanwezige stereo-apparaten), staan er minstens 3 beelden "in de maak" met de nodige dingen die ik daar wel (of misschien toch maar niet) bij nodig heb. Ik ben wel zo wijs geen foto te plaatsen van deze puinzooi.
Ondertussen was 's middags het zonnetje ook weer gaan schijnen, is toch wat vrolijker dan die regen steeds.

doordeweekse dag

Zo'n dag waarop je je afvraagt waarom je eigenlijk je bed uitgekomen bent. Nou kijk, als ik dat niet had gedaan... kon ik nu de door mij zelf gemaakte troep niet opruimen terwijl ik geniet van een prachtig onweer. Het wordt ineens donker. Dan begint het keihard te waaien en hoor ik de regen op het keukendak kletteren. Horizontale flitsen gevolgd door leuke donderslagen. Eigenlijk vind ik verticale flitsen mooier maar je kunt niet alles hebben. Ik denk dat het in Ierland ook regent, de telefoon wordt niet opgenomen. De regentonnen zijn tenminste weer gevuld. Het theater van het sentiment vermaakt me ondertussen. Opruimen heeft ook wel z'n leuke kanten... ik vind m'n LOTR-ring terug! Oeps, die lag dus gewoon op het plankje op ongeveer 20 cm van mijn "normale" zitplaats aan tafel. Even een dagje aanhouden want hij is wel zwart nu. Gisteren kreeg ik tijdens het gadget-hunting geheel per ongeluk 2 jokers in handen die ik nog niet in m'n verzameling had, joepie!

onderzoek

Wat is dat toch? Ik kan geen mailbox opendoen of er zit wel een bericht tussen over neurolinguïstisch programmeren, enneagrammen, leer jezelf kennen via weet ik veel welk spiritueel onderzoek. En nu begint deze troep ook al mijn tijdschriften binnen te dringen! Cursus dromen waarmaken. Het leuke aan dromen is nou juist dat ze níet uitkomen... laat me gewoon lekker dromen! In beweging met Mandela. Ze bedoelen vást iets anders dan dansen met Nelson. Out of the box denken. Jeetje, ik doe niet anders, maar ik sta er niet bij stil en ik wíl er ook niet bij stilstaan. Een test of ik het maximale wel uit mezelf haal. Nou reken maar! Ik lig niet voor niks 's avonds uitgeteld op de bank. Daar heb ik die test dus niet voor nodig. Waarom willen mensen ineens allemaal zo moeilijk doen? Ga toch gewoon leven. Geniet gewoon van die vogels om 5 uur 's morgens en die zonsondergang aan zee. Dan valt de rest van de dag ook 300% mee. Tevreden. Dat is volgens mij het toverwoord.

Ik heb A wel beloofd dat hij niet meer mee hoeft als ik weer eens ga wachten op het perfecte moment tijdens de zonsondergang bij de estuary ;-) Deze foto is overigens gewoon vanuit de deur gemaakt, koffie stond op tafel.

oni

Ontspanning na inspanning. Nou die inspanning van mij bestond alleen uit het naar Schiedam rijden. Om precies te zijn naar Kethel. Wat een leuk stukje dorp! Maar zo begon de dag natuurlijk niet. Eerst de halve gang in m'n auto gezet en via de markt naar de kringloopwinkel in België. Die zijn tenminste nog blij met spullen. Toen besloten om maar even door te rijden om te gaan winkelen (en tanken). Natúúrlijk vergeten wat ik moest hebben maar de witloof van de Belgische Aldi is altijd lekker (véél lekkerder dan de witlof die ik zelf klaar moet maken). En een pond kersen. En nu proberen ze niet achter elkaar op te eten (ze zijn overigens nog niet helemaal rijp). Het is trouwens een aangenaam temperatuurtje daar bij die zuiderburen. Toen ik op de terugweg even in Putte uitstapte waaide het behoorlijk en vond ik het gewoon koud.
Na de siësta via Ikea dus naar Kethel. In de dorpskerk geeft het Eerste Schiedamse Mandolineorkest haar jaarconcert. Niks saai, ouderwets, slaapverwekkend. Verfrissend! Modern, afwisselend, heerlijk om naar te luisteren. Mooie omgeving ook. Maar ja, wanneer kom ik nou in een kerk? Volgens mij alleen bij concerten. Even een vraagje - gaat toch niemand antwoord op geven, ik weet ook niet aan wie ik de vraag stel - waarom zijn die stoelen zo oncomfortabel?
Nog even over het orkest. Echt een orkest waar je jong én oud tegenkomt. Het oudste lid, Bep van Haasteren, is 90 jaar oud! Bijna net zo oud als het orkest zelf (94 jaar). En omdat ik het ook zelf nog wel eens terug wil horen... deel 1 én 2.

Boekenhof en andere perikelen

Half 6 loopt de wekker af. Maar zoals bijna iedere dag heb ik die wekker niet echt nodig. De poorten van het Markiezenhof kunnen geopend worden, de standhouders mogen naar binnen. De kramen zijn de avond ervoor al neergezet. Alleen het terras van La Pucelle moet nog aan de kant. Jeetje, die stoelen zijn niet licht! Bij de bieb zet ik 3 setjes neer, wie weet gaan daar nog gezellig mensen zitten. We willen ze best nog een bak koffie schenken ook! Onze eigen kraam is voor de helft gevuld met Virginia Andrews en de andere helft lijkt er vreselijk veel op. Vraag me dus niet waar die boeken over gaan. Op de een of andere manier spraken ze me nooit dusdanig aan dat ik ze ook ben gaan lezen. F heeft de eenzaamheid van de priemgetallen bij zich. Daar heb ik heel wat meer zin in! Het is een zonnige dag. Helaas kwam Kees Kist niet opdagen (terras voor niets weggezet...). Men is zeer te spreken over de organisatie en dat doet ons natuurlijk veel plezier!! Complimenten krijgen is gewoon altijd leuk.
Met F en M drink ik nog een gezellig glas wijn terwijl iedereen opruimt. Helaas kwamen ze de kramen al om 5 uur ophalen. Echt stom, zeker als je 7 uur had afgesproken... de boekenhof duurt tot 5 uur. En dan mag men natuurlijk nog op z'n gemak opruimen. Dankjewel voor de medewerking in deze...
Half 9 lig ik volledig uitgeteld in bed, zelfs te moe om nog een letter te lezen. Maar we kunnen terugkijken op een geslaagde dag.
Gebroken sta ik weer op. Jeetje, ik ben echt chagrijnig! Beetje weinig echt geslapen. Er hoeft dan ook niet veel mis te gaan vandaag. Ik kan beter even naar huis gaan om te lunchen, even mezelf bij elkaar rapen. En dan blijkt dat L&R in de stad zijn! Oeps, met al die overuren kan ik vást wel even een uurtje terras pakken. Ook beter voor mijn humeur. Uiteindelijk heb ik toch alles gedaan wat ik die dag af wilde hebben. In Ierland schijnt de zon ook...