Hoe schrijf ik nou zo'n heel jaar op? Is mijn geheugen dan zó goed? Nou, dat ook weer niet... sinds 15 augustus 1990 houd ik een digitaal "dagboek" bij. Eerst in dBase, overgestapt op Lotus 123 en dat weer geïmporteerd in een Excel-werkboek met de voor mij meest belangrijke gebeurtenissen. En daar put ik dan uit. Vakanties, workshops, museumbezoeken, muzikale evenementen, alles wat ik wil onthouden. Flauw eigenlijk dat ik dat geheim verklap.
Het eerste echt leuke evenement van 2016 is het bezoek aan DWDD, de wereld draait door, no matter what. Om daar binnen te komen moet je nog heel wat doorlopen. Vergeet vooral je identiteitsbewijs niet, komt dat niet overeen met de naam op het entreekaartje dan kun je de toegang wel vergeten. Géén commentaar leveren! Er zijn echt strikte regels waar je je aan hebt te houden. Je zou bijna niet meer willen gaan. Natuurlijk weet je niet van tevoren wie de gasten zijn, maar áls ik het had mogen uitkiezen dan had ik beslist deze uitzending gekozen! Bert en Ernie in vol ornaat. Jaren hebben ze gesoebat om deze helden aan tafel te mogen krijgen. Iets met uitzendrechten en Amerikaanse regelgeving. Prachtig zoals Wim T. Schippers en Paul Haenen op elkaar ingespeeld zijn! De spelers onder tafel hadden er ook overduidelijk zin in.
Eind februari vertrokken we voor een bezoek aan de noordelijke provincies. Er is zoveel te zien en te bezoeken daar. Het gevangenismuseum in Veendam, de klokkestoelen in Friesland, een treinenbeurs in een school in Assen, indrukwekkend Westerbork en de prachtige natuur.
In maart ga ik naar Polymania, een van de vele workshops die ik dit jaar zal volgen. Bristol, een prachtige stad, is de zetel van dit evenement. Drie volle dagen spelen met polymeerklei. Nieuwe vrienden maken, genieten van nieuwe dingen. Donna Kato, Bettina Welker, Claire Wallis en Cara Jane Hayman, niet de minste docenten! Zondagmiddag staan we op het vliegveld van Bristol.... er is een staking in Frankrijk en geen vliegtuig om ons naar huis te brengen. Uiteindelijk worden we iets na 10 uur 's avonds naar Liverpool vervoerd in een bus, een rit van dik 4 uur. Maar zo heb ik tenminste wél nog even het John Lennon-vliegveld mogen betreden!
Eind maart gaan we nog even genieten van de tentoonstelling David Bowie in het Groninger museum. Het was natuurlijk leuk geweest als hij nog geleefd had. Toch wel één van mijn idolen. Wat een expositie. Mooi in elkaar gestoken! Een muzikale reis herbeleefd.
En dan is het 1 april. Het is géén grap. Ik krijg de reorganisatieplannen overhandigd met meteen daarbij de mededeling dat mijn functie verdwijnt, alles kan worden uitbesteed. Maar ik moet wél mijn mond houden... Laat ik maar snel overstappen op een mooi weekend.
Sylvie Péraud komt naar Ingelmunster. Samen met Yusti, Lucie en Marjan en heel wat Belgische vrienden genieten we van een energieke 2-daagse workshop. Dat het halssierraad dit weekend niet volmaakt naar mijn zin afgewerkt is snap ik zelfs nog... Maar mijn zinnen zijn wel even verzet. Dank Liselot voor de organisatie! En dan nu een sporadische foto van mezelf ;-)
Had ik al gezegd dat dit een workshop-jaar werd? Natalia García de Leániz en Daniel Torres komen naar Nederland. Als ik ooit een biologieleraar had gehad als Daniel had ik vást beter opgelet. Niet alleen maken we gave armbanden maar we krijgen ook echt leuke achtergrondinformatie.
Ondertussen spookt er natuurlijk van alles door m'n kop. Vooral het feit dat ik niets mag zeggen werkt enorm op m'n humeur. Slapeloze nachten, "gewoon" doen is lastig, eigenlijk onmogelijk... Ik rijd de auto naar Ierland met een flinke omweg. Normandië is mooi. In de natuur en (betrekkelijke) stilte kan ik nadenken, bedenken wat ik verder kan/moet doen. Ik voel me ongeveer zoals deze hooiberg.
Er is wat mij betreft eigenlijk geen enkele reden om terug te gaan, behalve dan het feit dat de terugreis al geboekt is. En ik allerlei afspraken heb staan in Nederland. Zoals Mirjam aanmoedigen bij de Roparun, een workshop over opruimen te volgen (huh? ja, echt waar. Daarna heb ik 8 vuilniszakken vol met kleding weggebracht, omdat ik ze eigenlijk toch niet droeg), Emilio Guzman in het theater (verfrissend!), een notitieboek bekleed tijdens de Guilddag en uiteindelijk N ingelicht over mijn aanstaande vertrek. Ik had net gesolliciteerd naar de functie van manager op de bibliotheek. Ik maak geen onderscheid in de soort manager (er zijn 2 vacatures), ik weet al lang van tevoren dat ik tóch niet aangenomen ga worden op welke functie dan ook. Dat klopt dus ook, uiteraard worden de huidige managers herplaatst in hun nieuwe functie. Ik had echt niet anders verwacht. Maar één ding is nu duidelijk: per 1 december ben ik mijn baan kwijt.
Eind juni staat mijn geplande "lange" vakantie naar Ierland voor de deur. Na de craftfair in CastletownHouse ga ik kennismaken in Drumcondra. Een nieuw concept, er zijn enkele cabins gegroepeerd tot een market. Deze is permanent geopend van donderdag tot en met zondag. Iedere week dus. Ik kom door de ballotagecommissie en we richten in.
Wat een inspirerende workshop. Twee volle dagen lang genieten en na afloop geniet ik nog lang na, ook van de resultaten. De pods en bloemen worden later nog tot een halsketting verwerkt. Deze workshop wil ik nog wel eens volgen! Gewoon, omdat het superdagen waren.
Ik ga naar vermoedelijk de laatste craftfair in CastletownHouse. Gewoon omdat de mensen die daar nu komen meer geïnteresseerd zijn in voedsel dan in kunst. We merken het allemaal. Je mag al blij zijn als de stalhuur gehaald wordt. Dan zit je daar dus een hele dag voor niets... Natuurlijk vind ik het nog steeds gezellig, maar gezelligheid kan ik ook elders genieten. Het waren leuke jaren, ik heb erg leuke mensen daar ontmoet, vrienden gemaakt. Maar het is tijd om door te gaan. Drumcondra wacht.
Even terug in Nederland de laatste werkdingetjes regelen, telefoonnummer omzetten naar mezelf, afscheid nemen van leuke collega's, de laatste bijeenkomst over PPW (IeTee Solutions - prijs per werkplek), de laatste loodjes voor de overgang van Bbeyond naar Tele2, kortom enkele druk bezette dagen. Maar dan mag ik weer terug naar Ierland.
Ik houd ervan niet gebaande paden in te gaan, dan kom je nog eens ergens! Even op en neer naar Letterkenny en op de terugweg Beltany Stone circle bezoeken. Donegal blijft trekken. Er is zoveel te zien.
Vreemd om niet meer naar de bieb te hoeven gaan om te werken. Het treiteren is al volop in gang gezet. Ik besluit me er niet aan te gaan ergeren en probeer te genieten van mijn vakantie. Als ik dan ook nog halverwege even naar Praag mag vliegen om 2 workshops te gaan volgen lukt dat genieten wel. Het is maar een kort verblijf, ik kom op zaterdag aan het eind van de middag aan (wat betekent dat ik in het donker op de plek van bestemming, aan de rand van Praag aankom), volg op zondag en maandag een workshop en vlieg dinsdagavond weer terug naar Dublin. Dus eigenlijk heb ik alleen dinsdag om Praag een beetje te verkennen. Ik kan maar één conclusie trekken: de volgende keer heb ik heel wat meer tijd nodig in Praag zelf! We verblijven op een soort educatief centrum. Daar kunnen we 's middags ook eten, er is een restaurant bij. Uiteraard staan alle gerechten in het Tsjechisch geschreven maar met hulp van de mede-cursisten en de staf van het restaurant kom ik een heel eind (en eet best smakelijk!).
De eerste dag volg ik een workshop bij Sylvie Péraud (huh? ja, ik weet het, ze is echt hartstikke leuk!!) en maak ik een broche die ik waarschijnlijk thuis omtover tot een hanger/broche maar o wat vind ik hem zelf mooi! De tweede dag geeft Olga Nicolas les en ik ben weer meteen verkocht. Een halssierraad dat ik op 2 manieren kan dragen (ik die nauwelijks sieraden draag...) en ik verwerk er Texel in en verschillende (faux) houtsoorten. Ik houd niet zo van metalen koorden dus was ik goed voorbereid met buffelleer als "draad" op weg gegaan.
En dan de terugweg naar Nederland. Van @home naar thuis... voor het eerst rijdt André mee! Hij wil ook wel eens al die dingen met eigen ogen aanschouwen. Zo struinen we door de botanische tuin van Vauville (aanrader!), bezoeken Pont l'Évêque (jammer dat het museum gesloten was) en drinken een glaasje in het Benedictijner paleis (ietsje uit de route.... maar dat kun je verwachten als je met mij op stap gaat!).
Eind oktober nemen we de trein naar Leeuwarden om vervolgens met bus en boot verder te reizen naar Ameland. Het is k-k-k-koud! De aansluiting van de bus op de trein is "perfect", inmiddels zijn mijn voeten afgestorven.
We plannen een 2-daagse Rijksmuseum. Gewoon omdat het nogal veel is om in één dag te bekijken. Sorry, die Nachtwacht lopen we wel voorbij. Zo spectaculair vind ik die nou ook weer niet. Die theepotten dan! Zouden toch niet misstaan bij mijn collectie? Ik ben ook blij te constateren dat mijn vertaling van de catalogus van Adam van Vianen out of the blue wel heel erg goed bleek te zijn. En leuk om zijn stukken ook eens in het echt te zien! Er was ooit een expositie in het Utrechter museum, daar kwam de catalogus vandaan. Maar die was al voorbij voordat ik het boekwerk kreeg om te vertalen. 's Avonds in het pikkedonker én regen door het Vondelpark naar het hotel, uitdaging! Zeker als je dan ook nog niet-waterdichte schoenen aanhebt ;-)
Vroeger, als kind, ging ik mee op valkenjacht door de Peel en op de Hoge Veluwe. Machtig mooie dieren. Via Groupon kon ik een workshop volgen. Niet alleen valken maar ook de bijzonder lachwekkende kookaburra.
Ondertussen blijft het getreiter voortduren (niet uitbetalen van salaris, dat soort echte pesterijen) maar ik merk dat ik er toch iets meer afstand van neem, al blijft het echt vervelend. Ik ga de Officevraagbaak meer handen en voeten geven, nu in een officieel jasje. Ik gaf al sinds 1995 trainingen in Microsoft Office (Word, Excel, PowerPoint, Outlook), eerst in een buurthuis, vervolgens vroeg een bedrijf mij het personeel te trainen. Daarna heb ik nog 4 jaar gewerkt als trainer en schrijver voor een automatiseringsbedrijf. Is er haast of te weinig capaciteit? Dan neem ik de klus over. Denk dan aan: lay-outen in Word, tijdschema's in Excel, een sjabloon in PowerPoint of regels in Outlook instellen. Maar ook leer ik de medewerker om zelf aan de slag te gaan. Dit ben ik blijven doen tijdens mijn jaren bij de bibliotheek. Komt een vraag voor de 10e keer? Dan denk ik écht niet goh, weet je dat nu nog niet, maar help ik opnieuw op weg. Ik kan me voorstellen dat iemand druk is met andere dingen en gewoon even verder geholpen wil worden. Toen ik begon bij de bibliotheek was de boekhouding nog in een schriftje (huh? ja!) en werkten medewerkers op een telmachine vierkantstellingen van bestellingen uit (overigens bijzonder onzinnig werk...). Toen de telmachine kapot ging... stelde ik haar voor dat ik haar zou leren met Excel te werken. Dat geeft zelfvertrouwen! Inmiddels weet betreffende medewerker al behoorlijk goed de weg op de computer (het bleef niet bij Excel alleen).
Er is een boek gesloten, een ander boek geopend!
Op de laatste dag van het jaar reizen we nog even af naar Haarlem. Uiteraard gaat er een dwarsligger voor onderweg mee (we kunnen niet meer zonder). Het oudste museum van Nederland, Teylers, en een bezoek aan @Gather staan op het programma. Museum is een aanrader, zeker als je van echt oude dingen houdt. Fossielen all over maar ook prachtige instrumenten en schilderijen. Al vind ik dat de muren in een museum vaak wel erg vol hangen. Maak dan wisselcollecties? Na een gezellige lunch bij vrienden lopen we naar @Gather. Tijdelijk in het oude V&D-pand. Ik hoop dat ze nog lang mogen blijven! Het is een aparte collectie kunstenaars die daar én hun werk tentoonstellen (en verkopen) én werken. Prachtcombinatie! Een absolute aanrader (en vergeet dan beslist niet een bezoekje te brengen aan Lisa Biris). Haarlem is sowieso een bezoek waard!
